درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

سقراط، تیشه‌زنی به ریشه‌‌ی دانایی

دیدگاهی از مکتب دینی-فلسفی من بیش‌ از این نه می‌دانم. در…

خوشحال خان خټک

د ادب او فرهنګ درنو او پتمنو مینه والو! ګڼ شمېر…

اعلامیه در مورد زلزله‌ی مرگبار در ولایت کنر 

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان  با اندوه فراوان و خشم عمیق از…

“طالبان، شطرنج بزرگ و رؤیای اوراسیایی روسیه”

نویسنده: نجیب الله قاریزاده  najeebulla.qarizada1@gmail.com +447887494441 سقوط حکومت غنی در افغانستان و بازگشت…

حکومت‌استبدادی و افراطی طالبان و ساز و برگ‌های استخباراتی و…

 نویسنده: مهرالدین مشید  از استبداد تا شایعه پراگنی؛ ساز و کار…

   امید زنده گی

زنده گی در همه حالات  بسر می آید گاه به تلخی…

از تو جدا نمیشوم 

نوشته نذیر ظفر 08/28/25 از همه گان جدا شوم از تو…

پرسش ۴: ساختار «پرس‌ومان» چگونه از گفت‌وگو به یک نظام…

-خراسان بزرگ دی‌‌روز، دانش‌مند، دانش و سبک کهنی نسبت به…

قهرمان‌پروری‌های احساسی و سقوط افغانستان در چنگال تروریسم

 نویسنده: مهرالدین مشید از اسطوره‌ پردازی های فریبنده تا بحران سیاسی…

پرسش ۵

از مکتب دینی فلسفی من بیش از این نه می‌دانم نقش…

نتیجه گیری از بحث های شبکه های تلویزونی و تحلیل…

بحث های داغ پیرامون این اقدام پاکستان راه افتید ،…

دموکراسي څه شی ده او سوسیال دموکراسي څه ته وايي؟

دا سوال د ډیرو ځوانانو پر مخ کې پروت او…

نام های بیشمار جنبش روشنگری غرب

Helvitius, C.A.(1715-1771) آرام بختیاری مقدمات: اصلاحات، انقلاب، عدالت، و سکولاریسم. روشنگری، جنبش برابری…

توضیحی بر فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع از…

نوشته از بصیر دهزاد  ‎فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع …

آیا انسان، نسبت به انسان، از ته‌یی دل هم‌دلی دارد؟

پاسخ: محمدعثمان نجیب به نماینده‌‌‌گی از مکتب هم‌دلی!؟؟ شما از موردی پرسان می‌کنید که…

«
»

حکومته ..! کور وساته همسايه غل مه نيسه

پښتو متل دی چې وايې «کور وساته همسايه غل مه نيسه»، اوس په افغانستان کې همدا قصه روانه ده، حکومت، شنونکي او ولس د  پاکستان، ايران، چين، روسيه او نورو هيوادونو لخوا وسله والو طالبانو ته د وسلې پر ورکړه باندې نيوکې کوي خو اوس په خپله حکومت او د حکومت نيږدې ستراتيژيک دوستان دا چاره ترسره کوي. د راپورونو پر اساس تيره ورځ د ارزګان په ګيزاب کې د ملي اردو الوتکو په تيروتنه وسله والو طالبانو ته زرګونه ميله وسلې، مرمۍ او خوراکي توکي غورځولي دي. د ګیزاب د نارامې ولسوالۍ ولسوال حاجي خوشحال پر وينا، د افغانستان د ملي اردو د هوايي ځواک پېلوټانو د طالبانو تر کنټرول لاندې سیمې کې ۲۵ زره مرمۍ اچولي دي. په اروزګان کې د ملي اردو چارواکو په دې اړه بې خبري ښودلې ده. خو د افغانستان په جنوب لوېدیځ کې د اتل قول اردو قوماندان جنرال غلام حضرت کاکړ دا خبره رد کړه، ویې ویل چې دا کار نه دی شوی.

که څه هم چارواکي وايې چې دا کار په سهواً ترسره شوی دی خو جرم، جرم دی که هغه قصدي وي او يا سهواً. وسله والو مخالفانو ته وسلې او مهمات غورځول نوې خبره نه ده بلکې له وړاندې همدا شکونه موجود دي چې په افغانستان کې د وسله والو شمير د افغان او ناټو امنيتي ځواکونو د شمير په پرتله څو چنده کم دی، خو دا چې ولې دا وسله وال په بشپړ ډول نه ځپل کيږي؛ علت يې همدا دی چې دوی کورني او بهرني ملاتړ کوونکي لري چې په راز ـ راز وسلو او مهماتو يې سمبالوي. څو ورځې وړاندې د ملګر ملتونو کارپوهانو ويلي چې په افغانستان کې ۴٥٠٠٠ وسله وال یاغیان موجود دي چې ۲۰ یا ۲۵ په سلو کې یې بهرنیان دي. په داسې حال کې چې د افغان امنيتي ځواکونو شمير له له درې نيم لکو زيات دی او همداشان بهرني ځواکونه هم په مستقيم ډول په جنګ کې ښکيل دي. نو پوښتنه دا پيدا کيږي چې ولې د بهرني امنيتي ځواک تر څنګ درې نيمه لکه افغان امنيتي ځواک دا ۴۵۰۰۰ وسله وال جنګيالي نشي ختمولی؟

ځواب روښانه دی. دلته له بوسو لاندې اوبه وړل کيږي، دلته په حکومت کې دننه او بهر داسې يوه ډله شته چې وسله وال پړسوي، دلته د حکومت کورني غله شته دي، او دلته په حکومت کې دننه د وسله والو ملاتړ کوونکي شته. دلته په حکومت کې د مافيا يوه داسې ډله فعاله ده چې په لوی لاس وسله والو ته پوستې پرته له مقاومته خوشې کوي، دلته د مافيا يوه داسې ډله شته چې په لوی لاس د ملي اردو پر ځای وسله والو طالبانو ته وسلې غورځوي، دلته يوه داسې ډله فعاله ده چې د تکتيکي شاتګ په نوم سيمې وسله والو ته پريږدي او په ټوله کې په حکومت کې يوه داسې ډله شتون لري چې په لوی لاس او قصدي توګه غواړي د حکومت د ټينګښت ستنې ونړوي او نسکور يې کړي. حکومت بايد خپل کور وساتي او همسايه دې غل نه نيسي. حکومت ته په کار دي چې لومړی خپله  دا کورنۍ د غلو ډله ونيسي او بيا په نورو هيوادونو نيوکې وکړي چې ولې وسله والو ته وسلې  او مهمات ورکوي.

په ډیری پيښو کې ليدل شوي چې له وسله والو مخالفانو سره هغې وسلې دي چې هغه له افغان او بهرني امنيتي ځواک سره شتون لري. وسله وال دا وسلې له کومه کوي؟

څوک يې ورکوي او له چا يې اخلي؟

جنګ ولې ورځ بلې اږديږي؟

دا څنګه وسله وال دي چې له لسيزو راهيسي يې جنګ روان کړی دی خو وسله او مهمات يې خلاص نه شول؟

آيا ملاتړي يې يوازې بهرني هيوادونه دي او که په کور دننه هم خواخوږي لري؟

دا ټولې هغه پوښتنې دي چې مستقيماً حکومت او نظام ته راجع دي، حکومت بايد چوپ پاتې نه شي او د ارزګان د پيښې اړوند دقيقې پلټنې وکړي څو معلوم کړي چې په کور دننه د وسله والو خواخوږي څوک دي چې په لوی لاس ورته وسله ورکوي، سيمې پريږدې او پوستې ورته پرته له مقاومته تسليموي.

لیکنه : خوشحال آصفي