جلسۀ توجیهی وزارت دفاع روسیه در مورد فعالیت‌های نظامی-شیمیایی آمریکا و اوکراین
وزارت دفاع روسیه همچنان به ثبت موارد نقض اسناد اساسی بین‌المللی از سوی آمریکا و اوکراین، از جمله، پروتکل ١٩٢۵ ژنو مبنی بر منع کاربرد گازهای سمی و عوامل باکتریولوژیک در جنگ و کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی ادامه می‌دهد.
ژنرال ایگور کریلوف (Igor Krilov)، فرمانده واحدهای دفاع در برابر تشعشات اتمی، شیمیایی و بیولوژیک نیروهای مسلح فدراسیون روسیه، ٢٨ ماه مه ٢٠٢۴
ا. م. شیری- مستند نسبتاً بلندی دیگر، حاوی اطلاعات و دانستنی‌های لازم برای ضد امپریالیست‌های اصیل و مایۀ ننگ و شرم منادیان و طرفداران دموکراسی غربی بطور کلی، آمریکایی بویژه! برای مشاهدۀ اسلایدها و تصاویر بیشتر به منبع اولیه رجوع شود.
قبلاً متذکر شدیم که واشنگتن نه تنها استفاده از مواد شیمیایی را کنار نگذاشت، بلکه امکان استفاده از آن‌ها را در سطح قانونگذاری نیز تضمین کرده است. بطوریکه در آمریکا، یک کتابچۀ راهنمای تسلیحات ترکیبی در مورد کاربرد سلاح‌های غیرکشنده به تصویب رسید و کمیتۀ رؤسای ستاد ارتش نیز «کتابچۀ راهنمای اجرای مفاد کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی» را تصویب کرد.
در این کتابچه روش استفاده از تسلیحات شیمیایی غیرکشنده توسط واحدهای نظامی در طول عملیات ویژه، بشردوستانه، ضدتروریسم و ماموریت‌های حفظ صلح تعریف شده است. اگر آمریکایی‌ها قبلاً در مورد استفاده از چنین سلاح‌هایی فقط در پاسخ به هجوم شیمیایی دشمن صحبت می‌کردند، اما امکان استفادۀ یک طرفه از مواد شیمیایی سمی یکی از جنبه‌های مهم قانون جدید است.
به این ترتیب، آمریکا یک چارچوب قانونی درست کرده که طیف گسترده‌ای از سناریوها استفاده از سلاح‌های شیمیایی توسط نیروهای مسلح را تنظیم می‌کند.
مایلم بار دیگر توجه شما را به این واقعیت جلب کنم که طبق مهلت تعیین شده از سوی سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، آمریکا قرار بود در سال ٢٠٠٧ عملیات انهدام ذخایر اعلام شدۀ تسلیحات شیمیایی را تکمیل کند. اما، با وجود امکانات اقتصادی، این کار را تنها در سال ٢٠٢٣ انجام داد و دو بار به بهانۀ مشکلات مالی، سازمانی و فنی، مهلت انهدام را به تعویق انداخت. آمریکا هنوز توده‌های واکنشی بسیار سمی باقی‌مانده در تأسیسات انهدام سلاح‌های شیمیایی را حفظ کرده است. سازمان منع سلاح‌های شیمیایی به این واقعیت توجهی ندارد.
علاوه بر این، مهمات حاوی شیمیایی رها‌شدۀ آمریکا در پاناما و کامبوج پیدا شدند. بدین ترتیب، در سال ٢٠١٢ در استان موندولکیری کامبوج، ۵٨ مهمات حاوی مواد CN و CS و همچنین ١٢ دستگاه پخش‌کنندۀ هواپیما با کانتینرهایی برای حمل و نقل آن‌ها کشف شد. کمیسیون ویژۀ سازمان منع سلاح‌های شیمیایی مشخص کرد که آن‌ها متعلق به آمریکا هستند.
بر اساس کنوانسیون ژنو، انتقال سلاح‌های شیمیایی غیرکشنده به کشورهای ثالث (عراق، افغانستان، اوکراین)، یکی دیگر از شواهد نقض تعهدات واشنگتن است.
طبق اطلاعات موجود، پنتاگون به توسعه و نوسازی مهمات شیمیایی غیرکشنده و سایر سامانه‌های تسلیحات شیمیایی از قبیل مین‌های ١٢٠ میلی‌متری، توپخانۀ ١۵۵ میلی‌متری و گلوله‌های تانک ١٢٠ میلی‌متری ادامه می‌دهد.
سالانه حداقل ١٠ میلیون دلار برای خرید آن‌ها با هدف استفاده در مناطق جنگی تخصیص داده می‌شود.
لازم به ذکر است که آمریکا در عرض مدت طولانی دارای یکی از بزرگترین ذخایر تسلیحات شیمیایی در جهان بود که در قلمرو آمریکا و خارج از آن انبار شده بود. علیرغم امضای پروتکل سال ١٩٢۵ ژنو، استفاده از مواد شیمیایی در درگیری‌های مسلحانه صراحتاً در اسناد دکترین آمریکایی پیش‌بینی شده است.
این سند در سال ١٩٧۵، «به دنبال» محکومیت جنگ ویتنام از سوی جامعۀ بین‌المللی و استفاده گسترده از مواد شیمیایی سمی توسط نیروهای مسلح آمریکایی در طول این جنگ، در کنگرۀ آمریکا با ملاحظات متعدد به تصویب رسید. مشخص شده است که استفاده از علف‌کش‌ها در طول جنگ ویتنام، به تخریب بیش از یک میلیون هکتار از جنگل‌های استوایی در جنوب این کشور منجر شد. در نتیجۀ کاربرد دی‌اُکسین، حدود ۵ میلیون نفر آسیب دید و عواقب آن تا به امروز آشکارا ادامه دارد.
سربازان آمریکایی علاوه بر علف‌کش‌ها، از مواد شیمیایی غیرکشنده، از جمله، از آدامزیت، کلروپیکرین و بی-Z استفاده کردند. در برخی موارد از غلظت بالای مواد شیمیایی منجر به مرگ استفاده می‌شد.
در طول جنگ در شبه‌جزیرۀ کره، ارتش آمریکا از گلوله‌ها و بمب‌های حاوی موارد شیمیایی استفاده کرد. از فوریۀ ١٩۵٢ تا ژوئن ١٩۵٣، بیش از ١٠٠ فقره مهمات شیمیایی مورد استفاده قرار گرفت که به کشته شدن ١۴۵ نفر و مسمومیت بیش از هزار نفر انجامید. علائم آسیب (خفگی، ریزش اشک، بی‌هوش شدن) نشان می‌دهد که مهمات با اسید هیدروسیانیک، اکسیدهای نیتروژن و ترکیبات آرسنیک پر شده است.
هنگام ورود نیروهای آمریکایی به عراق در آوریل ٢٠٠٣، واحدهای ارتش مستقر آن در منطقه، مهمات شیمیایی غیرکشنده در اختیار داشتند. در طول دورۀ حملات، پلیس نظامی از این ابزارها برای سرکوب اقدامات ضد دولتی جمعیت غیرنظامی و «پاکسازی» مناطق شهری با ساختمان‌های متراکم استفاده کرد. در همین حال، آمریکا برای پنهان کردن این واقعیت‌ها و جلوگیری تا از واکنش پر طنین بین‌المللی، عامدانه به یکسری اقدامات دست زد. اصل اساسی این است که آمریکایی‌ها می‌توانند. همۀ این‌ها گویا بمنظور کاهش تلفات بین غیرنظامیان و نیروهای ائتلاف انجام گرفت.
استفاده شبه‌نظامیان اوکراینی از مواد سمی و شیمیایی برای کنترل شورش در طول حملۀ نظامی با موافقت ضمنی واشنگتن نظام‌مند شده است.
موارد متعددی ثبت شده که طرف اوکراینی از مادۀ تحریک‌کننده کلروپیکرین که اغلب با کلرواستوفنون مخلوط می‌شود، استفاده کرده است. حوادث مشابهی در منطقۀ شهر دانتسک و شهرک‌های باگدانوفکا، گارلووکا، کرمننایا و آرتموفسک مشاهده شده است.
در حالی که کلرواستوفنون به عنوان یک مادۀ شیمیایی کنترل شورش طبقه‌بندی می‌شود، کلروپیکرین در جدول ٣ کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی ثبت شده است.
لازم به یادآوری می‌دانم که کلروپیکرین اولین بار توسط نئونازی‌های اوکراینی در جریان محاصرۀ خانۀ اتحادیۀ کارگری در اودسا در ٢ مه ٢٠١۴ علیه مخالفان کودتای نظامی سازماندهی شده توسط آمریکا و متحدانش استفاده شد.
وجود ماسک‌های فیلتر گاز از پیش آماده‌شده در بین شبه‌نظامیان، متصاعد شدن دود زرد رنگ متمایل به سبز ناشی از آتش‌سوزی در خانۀ اتحادیه و همچنین تلاش برای پرده‌پوشی آن، استفاده از این مادۀ شیمیایی را ثابت کرد.
دلایلی برای باور به این واقعیت وجود دارد که اقدام به عمل آمده در شهر اودسا از قبل برنامه‌ریزی شده بود، مادۀ سمی با در نظر گرفتن همۀ ویژگی‌های عملکرد آن و با هدف آسیب زدن به حداکثر افراد استفاده شد.
در رابطه با این حمله تروریستی، نهادهای انتظامی روسیه تحقیقاتی را به عمل آوردند که در نهایت به شناسایی عاملان منجر شد.
روسیه مواردی را ثبت و تأئید کرده است که ارتش اوکراین نه تنها از مهمات حاوی کلروپیکرین، بلکه، از مهمات حاوی سایر مواد تحریک‌کنندۀ شیمیایی نیز استفاده می‌کند. بطوری که نارنجک‌های گازی ساخت آمریکا حاوی ماده CS علیه پرسنل نظامی روسیه در جهت تاکتیکی کراسنالیمانسکی و باگوسلاوسکی استفاده شد.
نارنجک‌های دستی حاوی مواد تحریک‌کنندۀ شیمیایی با علامت «ترنب- ۶» (Teren-6) از پهپادهای اوکراینی بر روی مواضع نیروهای روسی پرتاب شد و یک انبار حاوی این مهمات در شهر دانتسک کشف شد. به گواهی اسرای اوکراینی، گروه‌های تهاجمی نیروهای مسلح اوکراین به چنین نارنجک‌هایی مجهز هستند.
مایلم توجه خوانندگان و شنوندگان را به این مسئله جلب کنم که نیروهای مسلح اوکراین از مواد شیمیایی دیگر نیز استفاده می‌کنند. ما واقعیت استفاده از عامل جنگ شیمیایی «بی- زد» (Bi-Z) علیه پرسنل نظامی روسیه در اوت ٢٠٢٢ و اسید هیدروسیانیک در فوریۀ ٢٠٢٣ را ثبت کرده‌ایم.
مقامات تحقیقاتی پروندۀ جنایی بر اساس مادۀ ٢٠۵ قانون کیفری فدراسیون روسیه و مادۀ ٣۵۵ «قانون تروریستی»: «توسعه، تولید، انباشت، کسب یا فروش سلاح‌های کشتار جمعی» علیه سه شهروند اوکراینی که در حین آماده شدن برای یک حملۀ تروریستی با استفاده از مواد مشابه مادۀ «Bi-Z» بازداشت شدند، تشکیل دادند.
اظهارات مقامات نیروهای مسلح اوکراین در مورد وجود ترکیبات آلی فسفر، از جمله، مواد مشابه عامل جنگ شیمیایی «تابون» («G-E») مندرج در جدول شماره یک کنوانسیون، باعث نگرانی خاصی شده است.
درخواست اوکراین برای تأمین پادزهر، ماسک گاز و سایر تجهیزات حفاظت انفرادی در ابعاد بسیار بیش از حد بزرگ، از وجود طرح‌هایی مبنی بر استفاده از مواد سمی در مقیاس وسیع گواهی می‌دهد.
تلاش‌های ناری‌های اوکراین برای تخریب تأسیسات خطرناک شیمیایی در قلمرو جمهوری‌های خلق دانتسک و لوهانسک که باعث بروز آسیب‌های شیمیایی برای جمعیت غیرنظامی این مناطق می‌گردد، پایانی ندارد. شرکت‌های صنعتی «زاریا» در روستای روبژنویه، «آزوت» در سورادانتسک و کارخانۀ کوکسوخیم در آودیوکا بارها مورد حملات موشکی گسترده قرار گرفته‌اند.
در آستانۀ نشست بعدی شورای اجرایی سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، لازم به یادآوری می‌دانم که با اخراج روسیه از شورای اجرایی، اوکراین، لهستان و لیتوانی را به جای آن وارد شورای اجرایی کردند.
می‌توان تصور کرد که اگر نمایندگان رومانی، استونی، آلمان و دیگر کشورهای اتحادیۀ اروپا در آخرین جلسه با اتهامات دور از واقعیت کارزار تهاجمی علیه روسیه آغاز کنند، در غیاب حق رأی فدراسیون روسیه چه اتفاق خواهد افتاد.
اقدامات غرب جمعی بر اساس طرحی که بی‌اعتباری آن از مدت‌ها قبل ثابت شده، انجام می‌گیرد و هدف آن عبارت از محروم کردن فدراسیون روسیه از حق رأی در سازمان و فرصت انتخاب شدن و تصدی پست در آن است. همانطور که قبلا در رابطه با سوریه انجام گرفت.
رویۀ تحقیقات سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در مورد حوادث شیمیایی سوریه در سال ٢٠١٨، زمانی که گواهی کلاه سفیدهای تحت حمایت غرب منبع اصلی مورد استناد آن بود، نشان می‌دهد که چنین تحقیقاتی در آینده نیز شفاف و بی‌طرفانه نخواهد بود.
ضمن صحبت در بارۀ سیاست «استانداردهای دوگانۀ» سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، می‌خواهم یک بار دیگر واقعیات دال بر تأئید استفادۀ رژیم کی‌یف از مواد سمی (مشابه ترکیبات تابون، بی- Z و اسید هیدروسیانیک) و مواد شیمیایی غیرکشنده (CS، کلروپیکرین، کلرواستوفنون) را یادآوری کنم. تمامی مدارک لازم به دبیرخانۀ فنی ارائه شده، اما هرگز پاسخ معناداری نگرفته‌ایم.
علاوه بر این، برای بررسی حوادث شیمیایی مخصوص اوکراین، دوره‌های متعددی با تخصیص هزینه از بودجۀ سازمان برگزار شد. در اسلواکی تمرینات ویژه برای کنترل مواد سمی و نمونه‌برداری در شرایط واقعی با حضور نمایندگان اوکراین برگزار گردید.
این تمرینات یک بار دیگر ما را به این واقعیت متقاعد می‌کند که سازمان منع تسلیحات شیمیایی به شکل فعلی کاملاً تحت کنترل غرب است و توسط آن برای تسویه حساب‌های سیاسی استفاده می‌شود.
علیرغم سانسور شدید غرب، اطلاعاتی که ما دربارۀ استفادۀ نیروهای مسلح اوکراین از سلاح‌های شیمیایی منتشر کردیم، مورد توجه رسانه‌های خارجی و جامعۀ کارشناسی قرار گرفت.
نشریات معتبر خارجی مطالب زیادی در مورد پرطرفدارترین موضوعات مانند به تعویق انداختن انهدام سلاح‌های شیمیایی، رها کردن مهمات حاوی مواد شیمیایی سمی در پاناما و کامبوج، استفاده از مهمات شیمیایی ساخت آمریکا در اوکراین منتشر کرده‌اند.
شرکت تلویزیونی و رادیویی سی‌ان‌ان، نشریات بین‌المللی بلیتز و رپابلیک، سالنامۀ نظامی-تحلیلی دفاع جهانی و همچنین رسانه‌های جمعی خاورمیانه گزارش‌هایی در همین رابطه منتشر کرده‌اند.
تعدادی از نشریات توجهات را به استفادۀ گستردۀ نیروهای مسلح اوکراین از وسایل نقلیۀ هوایی بی‌سرنشین برای پخش مواد شیمیایی سمی جلب کرده‌اند. از جمله، در شبکۀ تلویزیونی المیادین به این مطلب اشاره شده است: «…«…تنوع پهپادها به یکی از ویژگی‌های متمایز درگیری نظامی کنونی تبدیل شده است. استفاده اوکراین از این نوع تسلیحات، از جمله، در ترکیب با مهمات ممنوعه، به حداکثر خود رسیده است».
گفتگوی فعال با حضور کارشناسان اروپایی و آمریکایی در بسترهای رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی انجام گرفته است.
جیمی مک‌اینتایر، روزنامه‌نگار استرالیایی و مؤسس نشریه خبری، تأئید کرد که نیروهای مسلح اوکراین از مواد شیمیایی سمی استفاده می‌کنند. او به این واقعیت به عنوان مدرک اشاره کرد که نیروهای مسلح اوکراین در ماه اوت ٢٠٢٢ از یک ماده سمی از نوع Bi-Z استفاده کردند و در سال ٢٠٢۴، نمونه‌های مشابهی در مواضع متروکۀ نیروهای اوکراین پیدا شد. صفحۀ او همچنین حاوی اطلاعاتی است که نمایندگان نیروهای مسلح اوکراین به منظور ارعاب اعلام کرده‌اند که مادۀ مشابه «تابون» در اختیار دارند.
اساساً برای ما مهم این است که انتشار واقعیات مربوط به ارسال تسلیحات شیمیایی از آمریکا به اوکراین و استفادۀ نیروهای مسلح اوکراین از مواد شیمیایی سمی، جامعۀ کارشناسان، از جمله، غربی را وادار کرد تا کی‌یف و واشنگتن در مورد پای‌بندی به تعهدات خود بر اساس کنوانسیون فکر کنند.
وزارت دفاع فدراسیون روسیه به کار خود در این راستا ادامه خواهد داد و به اطلاع شما خواهد رساند.
نقل از: کانال تلگرامی وزارت دفاع فدراسیون روسیه
٩ خرداد- جوزا ١۴٠٣
