تیزاب پاشی در افغانستان نوشته کریم پوپل 17جولای 2016 تیزاب پاشی یکی از انواع شدید خشونت بوده که زیاده زنان قربانی این وحشت می‌شوند. اسید پاشی منجر به از بین رفتن جلد، بینائی ممکن مرگ گردد. اسیدپاشی حمله‌ای است که نه به قصد قتل، بلکه معمولاً برای انتقام و نابودی آینده زندگی فردی و اجتماعی یک فرد انجام می‌شود. اسیدها زیاد اند ولی خطرناکترین آن اسید تیزاب و پس از آن تیزاب نمک است. به مجرد پاشیدن این ماده بالای جلد در کمتر از ۵ ثانیه تخریبات آغاز گردیده در دقایق اول از جلد گذشته به گوشت وسپس به استخوان می‌رسد. اسید پاشی علاوه بر اینکه جلد وپوست را خراب می‌کند. روان قربانی را الی آخر عمر بر باد می‌کند. مصارف زیاد در کار است تا شخص چهره وصحت اولی خودرا دوباره یابد. در کشورهای خارج اسید پاشی بالای مردان وزنان صورت می‌گیرد. د ر افغانستان ۹۹ فیصد این قربانیان زنان را تشکیل می‌دهند؛ که ناشی از افراطی گری احزاب اسلامی، عدم دسترسی شخص به قربانی، حسادت، انتقام از زنان، شکست عشقی، اختلافات خانوادگی، روابط نامشروع زنان با مردان وغیره موارد می‌باشد. بشر قرنها پیش اسید را می‌شناختند ولی پاشیدن آن بالای انسان سابقه بیشتر از ۱۵۰سال ندارد. اسید پاشی برای اولین باردرسال۱۸۶۵ توسط زنی به نام “مارگارت بویل” در فیلادلفیا، ایالت پنسیلوانیا صورت گرفت. سپس این جرم به اروپا نشعت نموده درسال ۱۸۷۹ در فرانسه گزارش داده شده است که در آن سال ۱۶ مورد اسید پاشی که به آن vitriol” ” اطلاق می‌شد از سوی زنانی به صورت زنان دیگر ثبت شده است. کنون سالانه ۱۵۰۰ انسان قربانی این جرم می‌شوند. زیاده اسید پاشی بنوبه در کشورهای چون افغانستان ایران پاکستان سعودی عراق هند بنگلادیش کامبوجیا ویتنام لائوس چین بریتانیا آفریقای جنوبی یوگاندا جامیکا ایتوپیا رخ می‌دهد. در افغانستان تاریخ اسید پاشی از زمان تأسیس نظام دموکراسی و دور کردن حجاب به زنان آغاز گردید که تاریخ تقریباً ۶۰ ساله دارد. در آن زمان ملایان کابل اسید را بالای محل بدون حجاب زنان مانند پا دست و صورت پاشیدند. در مظاهرات که ملایان در سالهای ۱۳۳۵ نمودند تعداد زیادی از زنان را توسط پاشیدن اسید با پیچکاری و بوتل معلول ساختند. دولت تمامی آنها را دستگیر نمود که از طرف ملای پل خشتی رهبری می‌شد. باتشکیل احزاب اسلامی بخصوص حزب اسلامی گلبدین حکمتیار تیزاب پاشی در کابل ازدیاد یافت. طی چند سال اخیر حملات اسیدی علیه زنان معمولاً توسط گروه‌های ترورستی همچون حزب اسلامی حکمتیار و گروه طالبان صورت گرفته است. در چند سال اخیر گزارش‌های مختلفی از اسید پاشی بروی کارگرزنان . کارمند زنان دولتی , دختران و متعلمان مکاتب در نقاط مختلف کشور از جمله قندهار هرات کابل بدخشان منتشر شده است. این افراد به عوض اینکه توسط کار وبار زحمت اختراع و اکتشاف اسلام را سربلند سازند توسط قتل اسید پاشی و دعا چف وپف می‌خواهند ترقی و پیشرفت کنند که دور از امکان است. تداوی اسید ماده خطرناک برای جلد بوده در مدت کمتر از یک دقیقه اولاً پوست را ازبین برده سپس چربی زیر پوست را با خود حل کرده به عضلات و حتی استخوان نفوذ نموده لب مژه گوش وبینی را تخریب می‌کند. یک انسان که بالایش اسید پاش می‌شود باید در کمتر از ۵ ثانیه از اشیا دست داشته نزدیک خود مانند دامن پتو یا آب، اسید را از بدن خود دور نموده سپس به عجله توسط خاک صورت خودرا بمالد عمل با دامن یا تکه پاک کردن و شستن با آب را چندین بار تکرار نماید. سپس به عجله خودرا به نزدیکترین مراکز صحی برساند. شدت ضایعه بدن انسان مربوط است به نوع و غلظت اسید، مدت زمانی پس از حمله، شستشو و انجام رقیق ساختن اسید و سرعت انتقال قربانی به مرکز صحی . برای ترمیم محل اسیدپاشی باید شخص آسیب دیده از مواد پرتینی کریم جست (زنک)ZN زیاد استفاده کند. Share on FacebookTweetFollow us
