بحران اوکراین؛ از اعتماد به نفس کاذب زلنسکی تا وحشت بورل!
شکست اوکراینیها در هر تحرک پرهزینهای، قطعا به ضرر آمریکا و اروپا تمام خواهد شد زیرا امکان کنترل حداقلی میدان نبرد در داخل و خارج از میدان را از آنها سلب خواهد کرد.
پیچیدهتر شدن مختصات و معادلات جنگ اوکراین موضوعی است که طی روزهای اخیر از سوی تحلیلگران حوزه روابط بینالملل، بسیار بر آن تأکید میشود.
این پیچیدگی ناظر به هر دو بعد متنی و فرامتنی ماجراست. به عبارت بهتر؛ بخشی از این پیچیدگی ناظر بر ماهیت جنگ و بخشی دیگر ناظر به معادلات نظامی-امنیتی نبرد است.
در چنین شرایطی، اخباری که از ضد حملهی ادعایی مقامات اوکراینی به گوش میرسد، بازیگران اروپایی را حتی بیش از آمریکاییها نگران ساخته، زیرا سکوت روسها در برابر این رویکرد اوکراینیها، قطعا مترادف با بیتدبیری آنها در برابر هرگونه تحرک نظامی جدید از سوی کییف نیست.
در واقع؛ غیر قابل پیشبینی بودن بازی روسها در میدان نبرد میتواند مولد بحرانهای پیچیدهای برای ناتو و اوکراین باشد که کنترل و جبران آن در آینده تقریبا ناممکن است.
بیدلیل نیست که بازیگران غربی حتی در ترکیب مولفههای هشدار و دیپلماسی در جنگ اوکراین نسبت به هر زمان دیگری سردرگمتر به نظر می رسند.
«جوزف بورل» مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اخیرا از روسها خواسته تا در برابر حمله پهپادی ناموفق اوکراین به کاخ کرملین واکنشی از خود نشان ندهند، خواستهای که البته مورد پذیرش روسیه قرار نگرفته و همین مسئله، اروپا را نسبت به آینده محتاطتر و نگرانتر ساخته است.
در مقابل، یکی از موضوعاتی که موجب نگرانی اروپاییها در پشت پرده مواضع سلبیِ ظاهری خود در قبال روسها شده، مربوط به هرگونه اقدام یا حرکتی است که هزینههای شکست اوکراین و متعاقبا ناتو را در جنگ افزایش دهد.
اخیرا نخستوزیر اوکراین در مصاحبهای با اسکاینیوز اعلام کرد که نظامیان کشورش در تدارک انجام ضد حملهای بزرگ علیه مواضع روسیه هستند.
همچنین «ولودیمیر زلنسکی» طی سخنانی به مناسبت برپایی مراسم روز پیروزی در اواکراین مدعی شد که اوکراین آنچه را که به دست آورده از دست نمیدهد و هر چه به تصرف دشمن در آمده را نیز پس میگیرد!
مقامات اوکراینی پیشتر اعلام کرده بودند که در حال تکمیل مقدمات یک حمله بزرگ برای بازپسگیری سرزمینهای اشغال شده توسط روسیه در شرق و جنوب، علاوه بر کریمه هستنند که پیشتر در سال ۲۰۱۴ ضمیمه شده است.
اسناد لو رفتهی امنیتی و نظامی در آمریکا اما نشان میدهد که پنتاگون نسبت به این ضدحمله ادعایی به شدت نگران بوده و این نگرانی را به «جو بایدن» نیز منتقل کرده است.
شکست اوکراینیها در هرگونه تحرک پرهزینهای در میدان نبرد، قطعا به ضرر آمریکا و اروپا تمام خواهد شد زیرا امکان کنترل حداقلی میدان نبرد را در داخل و خارج از میدان از آنها سلب خواهد کرد.
فراتر از آن، چنین شکستی دست روسها را در انعقاد هرگونه توافق صلحی پُرتر و در مقابل، دست اوکراینیها و ناتو را خالیتر خواهد ساخت.
آنچه مسلم است اینکه؛ در هفتههای آغازین نبرد، واشینگتن و اعضای اروپایی ناتو هرگز تصور قرار گرفتن در این موقعیت پیچیده را نمیکردند، موقعیتی که در آن گزینهای به نام پیروزی ناتو در جنگ اوکراین مصداق معینی پیدا نخواهد کرد.