اوغایتا ( انوقت ها )
نوشته نذیر ظفر
خلایـــــــق با وفا بــــودند اوغایتا
همـــــگی با صـــفا بودند اوغایتا
نداشـتند تسبیح و ریــش و عمامه
ولیکـــــــن با خــــدا بودند اوغایتا
مســـــلمانی شان با صدق دل بود
جـــــــدا از هـــر ریا بودند اوغایتا
غریـــــب بودند ولی با عزت نفس
نه جاســوس و دغا بودند اوغایتا
نمی کــــشتند کسی را بهر پو لش
مـــــــــتین و با سخا بودند اوغایتا
تمــــــام ملــــــیت ها چـــــون برادر
بهم چون دست و پا بودند اوغایتا
بزرگان را پدر میگــــفتند از لطف
جوانان با حــــــــــیا بودند اوغایتا
تـــــــــمام با نــــوان را مثل خواهر
به حرمــــــــــت آشنا بودند اوغایتا
کــــــــنون وارونه گشته نظم میهن
همــــــــــــگی بی بلا بودند اوغایتا