ای مادر من فرخ و آباد بمانی پر خنده به لب خرم و دلشاد بمانی باشی چو چمن خرم و دلشاد به هر فصل با قدر رسا هم سر شمشاد بمانی از تیر حوادث نرسد بر تو گزندی از بند غم و فاجعه آزاد بمانی اینست دعا بهر تو مادر به زبانم همواره مصئون ز…

انتظارم، بوی سیگارهای زر گرفته… و روزهای تلخِ نیمه سوخته میان بغض خاموشت وول می‌خورد.                         … –خط خطی‌های من، حزن بی‌پایان خانه‌ست! (۲) پُر از هراسم! نه هراس از مرگِ خفته در لوله‌ی تفنگ! یا؛ عبور شبحِ یک سایه بر دیوار! … تمام…

رسول پویان جنگ قـدرت ها دل زخمین وخونین آورد جـای صلح و دوستی تیغ و تبرزیـن آورد مهـربـانی را ز قـلـب آدمی بـیـرون کـشـد در ربـاتیک سینه هـا مـاشین سنگین آورد عشق را با تیغ افـراط و سـتم سر می زند طالب وداعش به جای ویس ورامین آورد باور و احساس مـردم را بـه تـرفـند…

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان با زبان و با واژه ها  جهان پیرامونش را می شناسد ، درحقیقت زبان نهاد هستی آموزش و گسترش دانش بشری در جهان است.  درمورد پیدایش زبان فارسی دری و جایگاه پیدایش و پرورش آن دیدگاه های گوناگونی وجود دارد.  برخی دانشمندان از…

آقای “جمال غمبار”، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی کُرد، زاده‌ی ۲۵ دسامبر ۱۹۷۵ میلادی در سلیمانیه است.  وی تحصیلاتش را در دانشگاه آمریکایی شهر سلیمانیه به پایان برد و در سال ۲۰۰۰ به دمشق رفت و سپس در ۲۰۰۴ به استرالیا و اکنون در شهر آدلاید ساکن است. کتاب “پروانه خودکشی می‌کند” مجموعه…

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت گنجشک  و ریسه‌ی انگور  بر ایوان پیچک پوش. خانه‌ی مادر بزرگ کجاست؟  که شهر  بوی قفس گرفته است. (۲) پنجره‌اش دریاست  رو به درنا وُ صدف. درش جنگل  بر لولای غزال وُ غارت. سقفش  کوهستان مه آلود  با چلچراغ دماوند  بهشت روشن…

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان اش ظالـم و جـبار می گویند خـدای بـوستـان و بلبل و گل را نمی دانند ورا پروردۀ صحرای خشک وخارمیگویند حبیب ومهـربان و عـادل و نیکو بگو اورا اگرچه جاهلانی مهلک وخونخوارمیگویند جهاد وجنگ و ویرانی به نام او کنند برپا خدا را…

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و حماسه و داستان‌های دراز و کوتاه یا بلند و میانه، اسطوره‌سازی‌ها، قهرمان‌پروری‌ها و‌ شخصیت‌سازی‌ها کم‌تر می‌یابیم که سراینده‌گان یا آفریننده‌‌گان آن‌ها دور و بر غم‌ها و غصه‌ها پرسه زده باشند. با آن که این ادبیات به طور کل هم شاد نه بوده اند، مگر درصدی…

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم خوش است با غــزل هــای دل مـسـتـانـه عـادت کــرده ام لفـظ شـیریـن دری بـا نغـمۀ چنگم خوش است راگ هـنــدی و مـقـامـات خـراســانـی بـه هـم با غـزلخـوانی و آهنگ سـرآهنگم خوش است اخـتـلاط رو بـه رو بـا هـمـدل فـارسـی زبـان قصه های…

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات تریویال را بهتر میبود ادبیات “پیش پا افتاده” یا سرگرم کننده ترجمه میکردند و نه ادبیات مبتذل. در جوامع طبقاتی و صنعتی غرب آن بخشی از فرهنگ تولید رمان و نوول انبوه است که براساس کلیشه، پیشداوری، و تکرار موضوعات خاص، نوشته…

خانم “سبزه برزنجی” (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان، زاده‌ی سلیمانیه است.  وی فرزند “شیخ محمد عبدالکریم برزنجی” از علمای اقلیم کردستان، و اکنون ساکن اسلو پایخت نروژ است. کتاب “پیاسەیەک لەکەنارەکانی زەردەپەڕدا” (قدم‌زدن در ساحل هنگامه‌ی غروب) مجموعه‌ای از اشعار این بانوی شاعر است. (۱) همراه رقصیدن با موسیقی تانگو  زن، شباهنگام، سهمش…

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ رفـاقـت باشد دل را زدل شیفته جدا نتوان کرد تشدید مرض ز ترک عادت باشد دیدار اگـر رنـج سـفر می خواهد الـبـتـه که آســیـا بـه نـوبـت باشد گر دل بشود بـه راستی مایل دل بی شبهه که ازروی اجابت باشد گـر قـصۀ انسـان…

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون جگر باید كرد یا از این شهر بلا دید‌ه سفر باید كرد  گر عدو مسند اقدار گرفته‌ست، نترس زیر این بار گران، راست كمر باید كرد  همچو مردان خدا پیشه صبوری بهتر   گرچه در این ره بی‌باک ضرر باید كرد  پشت پايی به ندانی،…

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم جدا نشد شــــــکر خدا که حاجت دشمن روا نشد صد ها صنم به کعبهِ دل حمله ور شدند جـز او کسی به خانه ی دل کد خدا نشد در وعظ شـــــیخ غیر قیامت سخن نبود زانـــــــرو برای درد دلمــــــــن دوا نشد پیرانه سر مـــن هر…

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم و میهــن چـــون تـجلایــی ٌگهری،کزهــــرخــــردمند آیــــد در سخــن نبــــود اهــدافش جزتامین حقـــوق وهـــم خواستهای مردم بـــــرعملــکـــردِ همه خواستهای انسانــی بود تلاش هـردم بانییـــان حـــزب وجمله اعضا یش نبـودند پیروبــه الحــــاد تاجــــــران دیــن میداشتند چون اعمالی را بنــــا مِ جهـــــاد اهدافی حزب شد چو زنگی…