استاد “ابراهیم اورامانی”، شاعر و روزنامه‌نگار کرد عراقی، در سال ۱۹۶۳ میلادی در شهر حلبچه، دیده به جهان گشود. او که فارغ‌التحصیل مکانیک ماشین‌‌آلات است، نخستین شعرش را در سال ۱۹۶۳ میلادی، در مجله‌ی “رنج کارگر” چاپ و منتشر کرد.  در ایران نیز، در سال ۱۹۸۸ میلادی، زمانی در اردوگاه آوارگان شهرستان سنقر کلیایی اقامت…

استاد “عبدالله سلیمان” متخلص به “مه‌شخه‌ل” (مشعل) شاعر کُرد عراقی، زاده‌ی سال ۱۹۶۴ میلادی در کرکوک است. وی که نزدیک به سی در کانادا ساکن است، تاکنون ۳۳ جلد کتاب (۸ کتاب شعر) چاپ و منتشر کرده است. نمونه‌ی شعر: (۱) من هیچ  برف را دوست ندارم!  نمی‌دانم چگونه‌ست که او بدون هیچ پیغام و…

رسول پویان ز دسـت روزه شـده ماه نـو هـلال امشب چونان ضعیف که باریکترازخلال امشب نـوای عـیـد ز سـاز فـلـک بـه گـوش آیـد شراب وشادی وشور وشکرحلال امشب بـه روی سـفـرۀ فـردا ز هـرگـونـه متـاع ز خورد و نوش بسازید بس خیال امشب بـرای تـشـنـه لـبــان کــوزۀ پـر آب آریـد ز آب چــشــمـۀ پـاکـیــزه و…

رسول پویان زنــدگـی را بـاده پـیــمای دل شـیـدا کنید شور و مستی خودی درساغر ومینا کنید شـادمانـی نغـمۀ سـاز درون آدمـی اسـت گـر ز امـواج دمـاغ و راگ دل پیدا کنید با حضور دل زتنهایی شکایت نابجـاست محـفل گـرم غـزل هـمرای دل بـرپا کنید جان ودل تاهمدم ومحبوب هم گردیده اند در پنای وحـدت خـود…

رسول پویان شیشۀ عمر زمین در دست حرص قدرت است تا که در دوران ما جنگ اتم در سـرعت است پیره بارزنگی بـه درب بانک مالی خفـته است انحصارات درخت چـل صـدا بی بـرکت است موج سـربازان و تجهیزات جنگی هـر طـرف بهـر نابـودی انسـان و زمیـن در حـرکت است جـنــگ ســوم بهــر تقـسـیـم مـنــافـع…

 نوشته ی :  اسماعیل فروغی      دریک برش کوتاه از زبان گهربار نیچه و گویته دو شاعر وفیلسوف بزرگ ونامدارغرب ، با مقام والا و شامخ حافظ بزرگ بیشتر آشنا میشویم که شکوه و جلالش هردو را چونان مسحور و مجذوب نموده است که آرزو میبرند عاشقانه در صف مریدان حافظ قرارگرفته ، از او درس…

آن رهبران بیخرد از بهر خویشتن در عصر نو ، جهان نو اعمار کرده اند تا آنکه با خوشی گذرانند عمر را با نام دین تجارت پر بار کرده اند اما برای مردم و نسل جوان ما دوران بردگی همه اظهار کرده اند آن تاجران دین بساط بهشت را در این جهان برای خود هموار…

بهرام رحمانی bahram.rehmani@gmail.com    انقلاب «زن، زندگی، آزادی»، فضای جدیدی را برای همه جنبش‌های اجتماعی و گرایشات سیاسی مخالف جمهوری اسلامی در داخل و خارج کشور، باز کرده است. اساسا یک وجه مهم انقلاب‌ها، رنگارنگ بودن آن‌هاست اما با گذشت زمان و ادامه انقلاب، برخی رنگ‌ها کمرنگ‌تر و برخی دیگر پررنگ‌تر می‌گردند. به‌عبارت دیگر در دوره‌های…

رسول پویان خالی مباد یک نفـس از عشـق حال دل عشق است انتخاب خوش و ایده آل دل شیرین فسانـه هایی که احساس پرورند هـرگـز جـدا مـباد ز هـوش و خیال دل دل در محیط تنگ قفس خسته می شود از فرش تا بـه عـرش فضای مجال دل از چشم دل به سیرت دل گر…

 ، با برگردان فارسی، “زانا کوردستانی” استاد “بیکس محمد قادر” (بێکەس حەمە قادر) شاعر و نویسنده‌ی معاصر مردم کُرد، در یکم جولای ۱۹۷۲ میلادی در هولیر (اربیل) مرکز اقلیم کردستان عراق دیده به جهان گشود. وی سال‌هاست در سطح اول شعر اقلیم می‌درخشد و بارها در جشنواره‌ها و فستیوال‌های مختلف مورد تقدیر و تشویق قرار…

بهار آمد بهار آمد خدا جان بهار میهنم را باز گردان به آن غمدیده خلق سرزمینم گل شادی و آزادی بیفشان ــ ز کابل باد نوروزی بیاید صدای صلح و پیروزی بیاید خداوند دل مردم حزین است ز تو ایکاش دلسوزی بیاید ــ هوای شهر کابل تیره گشته به مردم نا امیدی چیره گشته پي…

نوشته نذير ظفر بخوانم نغمه های عاشقانه دلم.  تر قیده از رنج زمانه ز دست طالبان دون و ملعون نگارم قید گشته بین خانه *****.   ****^^^^ لبان روزه دارت را بنازم دو چشمان خمارت را بنازم گرسنه انتظاری بهر افطار مه صبر و انتظارت را بنازم *********** دعا کن وقت افطاری برایم که تا…

هر یک ، به نام حق بکشته، خلق بی آزار را هر یک گروه آتش زده ،شهر و دِه و بازار را هر یک به نام خالق اما ،نوکر بیگانه ها داده ست زخم تازه ای ،آن ملت افگار را با اخذ دالر هر یکی ،آتش زده گور پدر وز مادر و خواهر دریده ،سینه…

رسول پویان نشستم روی بـال مرغ رویا ســـفـر کــردم تـا اوج ثـریا شبی در محفل مهتاب بـودم بـه هـمـرای دل تـنـهای تنها بـپرسـیـدم حـال مـاه نــو را زقرص اوهلالی مانده برجا مگرخورشیدگیتی کینه توزه که میسازدتوراباریک ودولا نداری باغ و آب و جانداری شوی تا جاذب ومقبول وزیبا همه ازجور فقرواحیاج است وگرنه من هم…

خصم مردم به ستوه آمده از بیدادت  گویمت آنچه بدی هاست نصیبت بادات اشک و آه پدران ناله ای حسرت زدگان  روزی چون سیل شوند تا که کنند بنیادت  در سرشتد نبود غیری تباهی و ستم  اینچنین درس مگر داده ترا استادت ؟ روزی خورشید بتابد سحری باز آید  در وطن ختم شود این همه…