یکی از گران‌ترین حقه‌بازی‌های سیاسی تمام دوران‌ها
18.01.2023
واقعیت سیاه اروپا
والنتین کاتاسانوف (Valentin Katasonov)،
پروفسور، دکتر علوم اقتصادی، مدیر مرکز پژوهش‌های اقتصادی “شاراپوف” فدراسیون روسیه
ا. م. شیری
سازمان ملل متحد، صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی، مجمع جهانی اقتصاد، سازمان همکاری و توسعۀ اقتصادی و سایر سازمان‌های جهانی معین کرده‌اند که گذار به اقتصاد سبز باید “بالاترین اولویت بشریت” باشد تا محیط‌زیست آلوده نشود و ثبات آب و هوا تضمین گردد، تعادل نظم اکولوژیکی بر هم نخورد، تنوع زیستی از بین نرود. در پس چنین اعلامیه‌ها اهداف بسیار پلید، به عنوان مثال، کاهش اجباری تعداد جمعیت کرۀ زمین به دقت پنهان شده است.
کنفرانس بین‌المللی آب و هوای پاریس در دسامبر ۲۰۱۵ بیان کرد که تا اواسط قرن بیست و یکم، اقتصاد جهان باید به صفر انتشار دی اکسید کربن و سایر گازهایی برسد که باعث “اثر گلخانه‌ای” می‌شوند و جوّ زمین را با گرمایش بیش از حد تهدید می‌کنند. برای انجام این کار، باید استفاده از انرژی کربن (زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی) را کنار گذاشت و انرژی سبز (انرژی خورشیدی و بادی، سوخت هیدروژنی، نیروگاه‌های جزر و مدی) را جایگزین آن‌ها کرد. و به عنوان مثال، در اقتصاد دهقانی، ما باید از شرّ گاوهایی که بیش از حد کود تولید می‌کنند و کود آن‌ها منبع گازهای گلخانه‌ای هستند، خلاص شویم. پیشنهاد می‌شود کرم و حشرات جایگزین گوشت حیوانات اهلی شود.
در مورد این که چنین ایده‌های “سبز” کاملاً مزخرف هستند، بسیار گفته شده است. دانشمندانی که با این ایده‌های نادرست مخالفت می‌کنند، یا به سکوت وادار می‌شوند و یا مورد تمسخر قرار می‌گیرند. من در این مورد در کتاب‌های “جعل و کلاهبرداری‌های جهانی در خدمت اربابان پول” و “اقلیم‌گیت. عملیات ویژه برای بازسازی بزرگ” نوشته‌ام و در کتاب “نفت جدید” و “بردگی جدید”، هشدار داده‌ام که کارزار علیه انرژی کربن خطر یک بحران جدی انرژی را به همراه دارد.
من به فدراسیون روسیه توصیه کرده‌ام و باز هم توصیه می‌کنم که از نخبگان جهانی برای کربن‌زدایی در اقتصاد پیروی نکند.
جنگ تحریم‌های غرب جمعی علیه روسیه باعث ایجاد بحران انرژی، به خصوص در اروپا شد. اروپایی‌ها در تلاشند تا کمبود منابع انرژی را به حساب منابعی مانند زغال سنگ و شیل، که دیروز کثیف خوانده می‌شدند، پوشش دهند. اروپا نیز برای لغو ضرب‌الاجل در توسعۀ انرژی اتمی به حد کمال رسیده است.
استخراج ذغال سنگ در اتحادیۀ اروپا در سال‌های ۲۰۲۰-۲۰۲۱، در مقایسه با میزان سال ۱۹۹۰، ۸۰٪ کاهش یافت. در سال ۲۰۲۱، استخراج ذغال سنگ در ۱۰ کشور عضو اتحادیۀ اروپا (اتریش، سوئد، پرتغال، بلژیک، استونی، لتونی، لیتوانی، قبرس، مالت، لوکزامبورگ) به طور کامل متوقف شد. در سال ۲۰۱۲ در انگلستان ۴۰٪ برق در نیروگاه‌های زغال سنگ تولید شد و در سال ۲۰۲۰ این شاخص به ۱.۸٪ رسید.
موازین به اصطلاح مدیریت زیست‌محیطی، اجتماعی و شرکتی به اروپا تحمیل شده است. آن‌ها سرمایه‌گذاری در پروژه‌های سبز را تشویق و انرژی کربن را محدود می‌کنند. به عنوان مثال، اگر بخواهید یک آسیاب بادی یا باتری خورشیدی بخرید، می‌توانید از یک بانک وام ترجیحی بگیرید. اما اگر بخواهید برای استخراج زغال سنگ یا برای ساخت نیروگاه زغال سنگ وام بگیرید، از دادن وام خودداری خواهند کرد. با این حال، بازگشت پول هنگفتی که در توسعۀ انرژی سبز (تجدیدپذیر) سرمایه‌گذاری شده، همیشه متوسط بوده است.
بروکسل از کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا می‌خواهد که تحمل کنند. به آن‌ها می‌گویند، گذار به “آینده سبز” به فداکاری نیاز دارد. اما این یک فریبکاری است. جولیان رایشلت، سردبیر سابق روزنامۀ بیلد می‌نویسد: “آیا خواهان انرژی تجدیدپذیر هستید؟ هر کودکی می‌داند: فصلی بنام زمستان وجود دارد. وقتی که هوا تاریک و آرام است، باطری‌های خورشیدی و آسیاب‌های بادی را می‌توان فراموش کرد، آن‌ها کار نمی‌کنند. انرژی چرخشی یکی از گران‌ترین حقه‌بازی‌های سیاسی تمام دوران‌ها است که مالیات‌دهندگان آلمانی بیش از ۴۵۰ میلیارد یورو برای آن هزینه کرده‌اند”.
پیرامون موضوع گذار به انرژی چرخشی، کوه‌هایی از دروغ انباشته شده است. به دستور ایالات متحده، بروکسل ممنوعیت و محدودیت‌هایی را برای واردات هیدروکربن‌ها از روسیه اعمال کرد. اما این جو بایدن نیست که در به وجود آمدن کمبود انرژی مقصر است، بلکه … ولادیمیر پوتین است! اگرچه بروز بحران انرژی را بروکسل از مدت‌های زیادی پیش تدارک دیده بود، اما حذف تدریجی انرژی کربن را آغاز کرده است. با وجود ناپایداری تعادل انرژی اروپا، هر زمستان سردی می‌تواند در آنجا بحران ایجاد کند.
این تصور به وجود می‌آید که کسی در بازی بزرگ علیه اروپا یک حرکت همجوش دوطرفه انجام داد: ابتدا با برنامه‌های “کربن‌زدایی” تعادل انرژی آن را به هم زد و سپس انرژی آن را با تحریم‌های ضد روسی (در واقع ضد اروپایی) تمام کرد.
تخیلات سبز تحمیل شده به اروپا آرام آرام از بین می‌روند و واقعیت سیاه جایگزین آن می‌شود. سیاه فقط به معنای تاریک نیست. بلکه، نماد جدید واقعیت زغال سنگ سیاه است؛ واقعیت سیاه آگاهی به ضرورت بازگشت به انرژی سنتی است. ضمناً، آلمان از لحاظ حجم ذخایر آنتراسیت، زغال سنگ سیاه و قهوه‌ای، در رتبه هفتم جهان و لهستان در رتبه نهم قرار دارد.
و این هم آخرین خبر از آلمان: در ۱۱ ژانویه، مقامات اسکان اجباری ساکنان روستای لوتزرات را آغاز کردند، استخراج زغال سنگ باید در آنجا از سر گرفته شود. در این روز درگیری شدیدی بین پلیس و فعالان محیط زیست حاضر در محل رخ داد. تعداد آن‌ها به حدود هفتصد نفر می‌رسید: “محیط‌بانان” سنگ و کوکتل مولوتف به طرف پلیس پرتاب کردند.
جریان سبزها در آلمان و سایر کشورهای اروپایی مدت‌های طولانی جایگاه محترمانه‌ای داشتند. آن‌ها سومین حزب آلمان در انتخابات پارلمانی ۲۰۲۱ بودند. روبرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان، رئیس مشترک حزب سبزها است. اخیراً، او پیشنهاد کرد تا سال ۲۰۳۰ استخراج و استفاده از زغال سنگ به طور کامل کنار گذاشته شود. با این حال، اگر در ابتدای سال ۲۰۲۲ حدود یک سوم برق با استفاده از زغال سنگ در نیروگاه های آلمان تولید می‌شد، اکنون این سهم به ۴۰ درصد رسیده است. هابک دیگر وزیر اقتصاد سبز نیست، وزیر سیاه است. و همکاران حزبی او در بوندستاگ اعلام کردند که رفتار اوباشان محیط زیست در روستای لوتزرات غیرقابل قبول است، پلیس موظف شد آن‌ها را مهار کند.
اکنون دهکدۀ لوتزرات آلمان به نماد چرخش نه تنها آلمان، بلکه، کل اروپا از مسیر سبز سابق به بقاء به هر قیمتی تبدیل شده است.
می‌گویند در ۱۴ ژانویه، “خود” گرتا تونبرگ برای کمک به “اوباشان” محیط زیست به روستای لوتزرات می‌آید…
مأخوذ از وب‌سایت بنیاد فرهنگ راهبردی
