زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

چه کسی پاسخگوست؟

   نوشته ی : اسماعیل فروغی

     اخیراًعفو بین الملل درتازه ترین گزارش سالانه اش که به بررسی مجازات اعدام در 33 کشورازجمله افغانستان پرداخته ، اعلام داشته است که ، طی سال 2020 به تعداد 156 زندانی محکوم به اعدام از زندان های افغانستان ، آزاد شده اند.

      بی تردید برای گزارشگران عفو بین الملل تعجب آوربوده است که چگونه می شود 156 تن محکوم به اعدام را که اکثراً قاتلان بیرحم یا قاچاقبران بزرگ مواد مخدر بوده اند ، به یکباره گی از زندان ها آزاد کرد ؟ تاریخِ یافته های این نهاد تا هنوز با چنین حقیقت هولناک روبرو نشده است . اما این حقیقتی است که در ملک خداداد افغانستان اتفاق افتاده است .

     همه می دانیم که پارسال ، داکترغنی باهزارترفند ونیرنگ ، پس ازتدویریک لویه جرگه ی فرمایشی ، فرمان آزادی بیش ازشش هزارطالب را امضا کرد که درمیان آنان صدها طالبِ محکوم به اعدام و 156 قاچاقبربزرگ و خطرناکِ مواد مخدرمحکوم به اعدام شامل بودند.عفو بین الملل تعداد کل محکومان به اعدام درافغانستان را 976 تن اعلام نموده است .

     حالا به یاد داشته باشیم که داکترغنی باز ( طی فرمان نوی یا به یک بهانه وترفند دیگری ) این 976 تن محکوم به اعدام دیگررا هم که همه تروریستان اسلامی و قاچاقبران بزرگ مواد مخدراستند ، همراه با هفت هزارطالب باقیمانده درزندان ها ، آزادی خواهد بخشید وبازادعا خواهد کرد که ما به خیروسعادت افغانستان اینهمه تروریست و قاچاقبررا اززندان آزاد کرده ایم . اینکه آزادشده گان طالبان وقاچاقبران و قاتلان محکوم به اعدام همه به میدان های جنگ برگشته و به کشتاروویرانی ادامه می دهند ، بازپاسخگویی نخواهد داشت . 

    همانگونه که درتفسیر قبلی ام نگاشته بودم ، طالبان عمده ترین شرط های شرکت شان درکنفراس استانبول را اعلام نمودند که آن آزادی هفت هزارجنگجوی شان از زندان ها وحذف نام های رهبران شان ازلیست های سیاه ، می باشد.

    از قراین برمیآید که کارگردانان اصلی جنگ ، سناریوی این تیاتر را همانگونه که نگاشته اند بروی صحنه خواهند آورد : هفت هزار طالب باقیمانده بازبفرمان داکترغنی از زندانها رها و به نیروی ذخیره ی نیابتی امریکا وپاکستان مبدل خواهند شد و رهبران طالبان نه درلیست های سیاه بلکه در کنار وزرای کابینه ی دولت مشترک انتقالی خواهند نشست .

    همانگونه که باری دونالد ترامپ گفته بود ، امریکا هرگزافغانستان را بصورت کل ترک نخواهد کرد. امریکا بخاطر حفظ منافع اش درمنطقه ، ازطالبان بحیث سربازان نیابتی خویش استفاده خواهد برد و دولت دست نشانده اش درکابل را هم درسیما وهیآتی دیگرحفظ خواهد نمود .