زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

پرسش هایی برای فکرکردن

                           نوشته ی : فروغی

   چرا ملل مسلمان جهان هر روز بیشتر از روز پیش ، از جریان زمان و از دایره ی تاریخ تمدن بشری دور و دورترمیشوند ؟ و آیا این محورگریزی از دایره ی تمدن بشری ، نقش ما مسلمانان را در اعمار یا حداقل حفاظت از کاخ تمدن انسانی ، آرام آرام به صفر تقرب نمیدهد ؟

   آنگونه که شواهد نشان میدهد ، تاکنون درهیچ کشوراسلامی حاکمیت حقیقی قانون وجود نداشته ، حس شهروندی برای ملل مسلمان جهان هنوز حسی ناشناخته و بیگانه است . تقریباً در تمام کشورهای اسلامی ، بیعدالتی ، ظلم و زورگویی به اشکال فجیع و گونه گون آن ،  به امری عادی و روزمره مبدل شده ؛ قتلها و کشتارهای خشن میان مسلمانان که اکثرن ریشه ی مذهبی و قومی دارد ، هر روز بیشتر از روز پیش میگردد .

   گذشته ازاین ، اگرصدها سال قبل ، حوزه های علمی جهانِ اسلام با تقدیم اندوخته های ارزشمند علمی توسط اندیشمندان و متفکران بزرگی چون ابن سینای بلخی ، امام فخر رازی ، ابونصرفارابی ، مولانای بزرگ بلخ ، خیام نیشاپوری ، حافظ شیرازی  و دیگران ؛ نقش موثر و سازنده ای در تکامل تمدن انسانی ادا نمودند ؛ دیگر صدها سال است که از آن موثریت خبری نیست . اکنون در بسیاری کشورهای اسلامی حتا یک دانشگاه یا پژوهشگاه معتبرعلمی وجود ندارد تا با پژوهش مستقلانه روی یک مسأله ی کوچک علمی ، در امر تکامل و تمدن بشری سهم اندکی ادا و ایفا نماید .

     حقیقت دیگراین که ، جهان اسلام آرام آرام از اندیشمندان و متفکران واقعاً ازاد و خلاق خالی شده ، کمتراندیشمند و متفکربزرگ حاضر میشوند تا پویایی ، بیداری و آزاداندیشی واقعی را تبلیغ و ترویج نمایند . اساساً متفکران جوامع اسلامی ، زیر سایه ی وهم مهلک از دین مدارانِ چماق بدست و حاکمان مسلمان نما ؛ یا از بیان حقایق و آزاداندیشی چشم میپوشند و یا به روزمره گی و مسایل درون گروهی ، درون قومی و درون مذهبی شان مشغول اند .

   پرسش اینجاست که چرا چونین شده است ؟

   آیا هرگاه اوضاع در کشورهای اسلامی به همین منوال ادامه یافته ، به بی قانونی ، بیعدالتی ، اختلافات درون گروهی و بی علاقه گی به رشد تفکر و پژوهشهای علمی نقطه ی پایان گذاشته نشود ، جوامع اسلامی آرام آرام از دایره ی تمدن بشری دور نشده ، نقش آنان در اعمار یا کم ازکم حفاظت از کاخ تمدن انسانی به صفر تقرب نخواهد نمود ؟  

  من این پرسش ها را باشما خواننده ی واقعبین و بیداردلِ این سطورهم درمیان میگذارم تا شما عزیز در زمینه چگونه می اندیشید ؟