وزارت خارجه بریتانیا می‌کوشد رد دروغ‌های خود را پاک کند
تلاش‌های وزیر امور خارجه بریتانیا برای پوشانیدن دروغ‌های دولت بریتانیا در مورد این ماجرا به‌همین زودی با شکست مواجه شده است. تلاش‌های رسانه‌ها برای کاهش اتهامات خشونت‌آمیز اولیه علیه روسیه از طریق «القائات»، بیشتر مضحک هستند. اتهاماتی که بر اساس آنهاروسیه تلاش کرده است مانع یک تحقیق جدی بین‌المللی شود یا آن را به تأخیر اندازد، نیز دروغی بیش نیست. این بریتانیاست که اول رجوع به سازمان منع سلاح‌های شیمیایی را رد کرد.
بدترین کار، خود بزه نیست بلکه تلاش در راستای پنهان کردن آن است.
هنگامی که یک رسوایی برملا می‌شود، تلاش در راستای پوشانیدن بزه مربوط به آن، اغلب از خود بزه بیشتر سرزنش‌پذیر است.
دولت بریتانیا می‌کوشد تا فاکتی را که براساس آن با اتهامات خود علیه روسیه دروغ گفته است، بپوشاند. این مطلب دروغ‌های جدیدی را به همراه می‌آورد.
۳ آوریل، رئیس آزمایشگاه «پورتون داون» مربوط به سلاح‌های شیمیایی، اظهار داشت که آزمایشگاه‌اش نمی‌تواند ثابت کند که سم به‌کار رفته در حمله فرضی نویچوک در سالزبوری، در روسیه تولید شده است. این اظهارات ضربه‌ای جدی به اتهامات دولت بریتانیا در مورد مداخله روسیه در مسموم کردن سرگئی و یولیا «اسکریپال» وارد کرد.
اکنون دولت بریتانیا می‌کوشد فاکتی را که براساس آن اظهار داشته بود سم به‌کار رفته در سالزبوری در «روسیه تولید شده بود» و اینکه آزمایشگاه پورتون داون مدرک آن را در اختیار دارد، بپوشاند. رسانه‌هایی که با دولت همراهی می‌کنند کمک می‌کنند که این موضوع از یاد‌ها برود.
ما همگی بایستی بیشترین سعی خود را به‌کار ببریم تا دروغ‌های جدید را برملا کنیم و کاری کنیم که تلاش‌ها برای تحریف تاریخ با شکست مواجه شود.
وزارت امور خارجه بریتانیا ۳ آوریل مطلب زیر را از حساب توئیتر خود حذف نمود: «آزمایشگاه علوم دفاعی و تکنولژی پورتون داون مشخص کرد که این سم اعصاب بوده و در روسیه تولید شده است. پورتون داون یک آزمایشگاه رسمی است.»
این توئیتر که به‌تاریخ ٢٢ مارس نوشته شده بود جزو پرونده‌ای بود که موضع دولت بریتانیا را درباره رویداد سالزبوری مشخص می‌کرد. همان‌گونه که دکتر لاوری بریستو، سفیر بریتانیا در روسیه، آن را در اختیار دیپلومات‌ها گذاشته بود.
و اما در مورد ناپدید شدن ناگهانی توئیت ذکر شده که توجه مردم به آن جلب شد، وزیر امور خارجه پذیرفت که آن را پاک کرده است:
«هنگامی که چهارشنبه مشخص شد توئیت حذف شده است، وزارت امور خارجه اظهار داشت که آن را پاک کرده‌اند چون توئیتی که می‌بایست نظر لاوری بریستو، سفیر بریتانیا در روسیه را بیان کند، با دقت لازم نظر او را بیان نمی‌کرده است.»
آنها بی‌شک ما را احمق حساب می‌کنند.
تمام توئیت‌ها بین گیومه بودند ولی هیچ‌یک از آنها، نسخه‌برداری مو به مو از مطالب سفیر نبود و تنها یکی از توئیت‌ها حذف شده بود. یک نگاه به نسخه‌برداری و ویدئوی جلسه سفیر نشان می‌داد که تمام توئیت‌ها، از‌جمله توئیتی که حذف شده بود، با دقت تمام مطالب را ضبط کرده‌اند. برای پوشانیدن اظهارات دروغین سفیر، لازم شده بود یک دروغ جدید گفته شود.
در توئیت اولیه نوشته شده بود: «تجزیه و تحلیل انجام شده توسط کارشناسان آزمایشگاه علوم و تکنولوژی پورتون داون وابسته به صنایع دفاعی و دارای معروفیت بین‌المللی، آشکارا نشان می‌دهد که سمی است نظامی به‌نام نویچوک که بر روی اعصاب اثر می‌گذارد و در روسیه تولید می‌شود …»
نسخه جلسه مسکو با کلمات دقیقی که به‌کار رفته بود هنوز در وب‌سایت وزارت امور خارجه قابل دسترسی است.
سفیر که یک متن نوشته شده را قرائت می‌کرد، بر اساس آنچه در سایت آمده است، گفت:
ـــ «چهار روز بعد، تحلیل‌گران پورتون داون، آزمایشگاه علوم و تکنولوژی وابسته به صنایع دفاعی ثابت کردند که این یک سلاح شیمیایی به‌نام نویچوک از نوع نظامی است که بر روی اعصاب اثر می‌گذارد و در روسیه تولید شده است. پورتون داون آزمایشگاه رسمی‌ای است که از طرف سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی تعیین شده است.»
ـــ «نخست اینکه، هیچ شکی نیست که سلاح به‌کار رفته در حمله ذکر شده یک عامل مخرب اعصاب، سری نویچوک بود که مصرف نظامی دارد. این مطلب از سوی کارشناسان ما تأیید شده است. هیأتی از سوی سازمان منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی، برای تأیید مطالب بالا به‌گونه‌ای مستقل، هم‌اکنون در بریتانیا اقامت دارد.»
ـــ «هیچ شکی نیست که نویچوک در روسیه توسط دولت روسیه تولید شده است.»
سفیر درباره آن ماده‌ای سخن گفت که آزمایشگاه پورتون داون آن را آزمایش کرده بود. نسخه قرار گرفته روی سایت وزارت امور خارجه حرف تعریف مربوط به سم را نمی‌آورد. و این‌چنین به‌نظر می‌رسد که سفیر از این ماده به‌گونه‌ای عام سخن گفته است و نه از ماده‌ای که توسط آزمایشگاه مورد آزمایش قرار گرفته است.
به این ترتیب، آنچه وزارت امور خارجه در سایت خود آورده است، بر خلاف توئیت حذف شده که دقیق بوده، دروغی بیش نیست.
سه روز پیش از آن، بوریس جانسون، وزیر امور خارجه، طی مصاحبه‌ای، همان دروغ‌ها را تکرار می‌کرد.
آزمایشگاه پورتون داون اکنون اعلام کرد که هرگز چنین مطالبی را نگفته است. اظهاریه سفیر کذب محض بوده است. با حذف کردن توئیتش و با چاپ کردن نسخه‌ای از گفته‌هایش که دقیق نبود، وزیر امور خارجه تلاش می‌کند که این مطلب را پنهان کند وبا این عمل، او میزان دروغ بودن اتهامات وارده را افزایش می‌دهد.
در نوشتار سایت، «تولید شده در روسیه» چهار بار تکرار می‌شود.
ـــ «تأیید این مطلب از سوی روسیه که نویچوک در کشور دیگری تولید شده، نمی‌تواند مورد قبول ما واقع شود. ما هیچ‌گونه اطلاعاتی در اختیار نداریم که به ما نشان دهد این ماده در کشور دیگری به جز روسیه تولید شده باشد. بنابراین ما هیچ‌گونه شکی نداریم که این عامل مخرب اعصاب در روسیه تولید شده است.
به این ترتیب، براساس فاکتی که نویچوک در روسیه تولید شده است، افزون بر فاکتی که روسیه دارای تاریخ جنایت‌های صورت گرفته توسط دولت است و از آنجایی که روسیه با شیوه معمول ضد‌اطلاعاتی خود و تکذیب مطالب واکنش نشان داد، ما چاره دیگری نداشتیم جز این که نتیجه‌گیری کنیم که در برابر استفاده غیرقانونی نیرو توسط دولت روسیه علیه بریتانیا قرار گرفته‌ایم.»
وزیر امور خارجه اکنون می‌کوشد ادعا کند که تکرار جمله «تولید شده در روسیه» فقط به دهه‌ها پژوهش و توسعه در اتحاد شوروی ارجاع می‌داده است و نه به ماجرای اسکریپال. اما جزئیات تأکید شده چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. تمام کسانی که به سخنان سفیر گوش داده بودند به‌خوبی درک کردند که او درباره ماده‌ای سخن می‌گوید که توسط آزمایشگاه پورتون داون آزمایش شده بود.
در واقع، این پاراگراف از اطلاعیه سفیر، بریستو، دارای چندین دروغ دیگر است. ماده نویچوک می‌تواند در کشورهای دیگری به‌جز روسیه تولید شوند، همان‌گونه که تولید شده‌اند.
در سال ٢٠١٦ ماده نویچوک توسط دانشمندان ایرانی در همکاری با ان. آی. ای. سی. تولید شد. جزئیات این تولیدات چاپ شد. در سال ١٩٩٨ شرکت وابسته به ارتش آمریکا (١) ماده نویچوک را تولید کرد و آنها را در فهرست تولیدات خود قرار داد. شرکت نام‌برده داده‌های مربوط به ماده نویچوک را در انستیتوی استانداردها و تکنولوژی کتابخانه طیفی ثبت کرد. این داده‌ها بعد‌ها حذف گردید و دیپلومات‌های آمریکایی دستور دریافت کردند که مانع هر نوع بحث و مذاکره بین‌المللی درباره نویچوک شوند.
آزمایشگاه‌های نظامی ایالات متحده به‌صورت تنگاتنگی با آزمایشگاه پورتون داون کار می‌کنند. آزمایشگاه پورتون داون مرتباً ده‌ها میلیون دلار از ارتش ایالات متحده یارانه دریافت می‌کند تا تجربه‌هایش را از‌جمله بر روی حیوانات ادامه دهد. دولت بریتانیا حتماً در جریان بود که ماده نویچوک را کشورهای دیگر به‌جز روسیه نیز می‌توانند تولید کنند و تولید کرده‌اند.
رسانه‌های بریتانیا و ایالات متحده خود را با کارزار ضد روسیه که در جریان است همراه کرده‌اند و اکنون اتهامات پیشین دولت بریتانیا را به حداقل می‌رسانند.
اخبار رادیو بی. بی. سی. ٤ این تلاش مضحک را امروز در ساعت ٦ و ٣١ دقیقه انجام داد: «روسیه تقاضای یک جلسه را برای پاسخ به القاء دولت بریتانیا کرد که براساس آن روسیه در منشاء مسموم کردن قرار داشته است …»
دولت بریتانیا به‌هیچوجه «پیشنهادی» در این مورد نکرده بود بلکه سفیر و دیگر مقامات رسمی صاف و پوست کنده اعلام کردند که روسیه مقصر بوده است.
«… ما چاره دیگری نداشتیم جز اینکه نتیجه‌گیری کنیم که در برابر استفاده غیرقانونی نیرو توسط دولت روسیه علیه بریتانیا قرار گرفته‌ایم.»
نیویورک تایمز ۴ آوریل نیز فرمول «پیشنهاد» را به‌کار برده است. باید از خود بپرسیم چه منبعی چنین «القایی» کرده است.
مقامات بریتانیايی روسیه را برای مسموم کردن ٤ مارس ملامت کردند و بوریس جانسون «القاء» نمود که «بیشتر محتمل است» که پرزیدنت ولادیمیر پوتین دستور حمله را داده باشد.
روز ١٦ مارس هنگامی که برای نخستین بار نشریه نیویورک تایمز اتهامات جانسون را علیه روسیه منتشر کرد، خیلی از «القائات» ساده به دور بودیم.
از آنجایی که یک رهبر روسیه را مستقیم» مسئول مسموم شدن سرگئی اسکریپال و دخترش در شهر سالزبوری قلمداد کرده بودند، نکات گفته شده توسط آقای جانسون افزایش سریع و مهمی را در درگیری بین لندن و مسکو تشکیل می‌داد.
خانم نخست‌وزیر بریتانیا در این ماجرا از یک «القاء» ساده که براساس آن روسیه مقصر است باز هم جلوتر رفت:
«دولت نتیجه‌گیری کرد که بسیار محتمل است که روسیه در عمل انجام شده علیه سرگئی و یولیا اسکریپال مقصر باشد.»
براساس این «نتیجه‌گیری»، دولت بریتانیا ٢٣ دیپلومات روس را از سفارت روسیه در لندن اخراج کرد. این عمل کوچک‌ترین ربطی به یک «القاء» ساده نداشت.
نشریه گاردین می‌نویسد که یک تاکتیک دیگر برای این که اذهان عمومی از اتهامات کاذب پیشین منحرف شود در راه است: یعنی متهم کردن روسیه به همکاری نکردن در تحقیقات.
هیستری آشکار بریتانیا طی این چند هفته اخیر، فریادهای جنگ‌طلبانه، ناسزاها و تف‌ها همه جارو شدند و جای خود را به این مطلب دادند که بریتالیا همکاری روسیه را خواستار شده بود و روسیه رد کرده و کنایه‌زدن‌ها را ترجیح داده بود.
ادعای این که روسیه از همکاری کردن سرباز زده بود نیز دروغ دیگری است که برای پوشانیدن دروغ‌های پخش شده قبلی به‌کار می‌رود. پیمان سلاح‌های شیمیایی که بریتانیا و روسیه هر دو امضاء کردند فرآیندی را که باید در صورت اتهام داشتن سلاح‌های شیمیایی دنبال کرد، مشخص کرده است. این پیمان مداخله سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (٢) را پیش‌بینی می‌کند.
این دولت بریتانیا بود که مانع مداخله سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در تحقیق شد. و این اصرار روسیه بود که دولت بریتانیا را مجبور به پذیرفتن آن کرد:
آقای لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه اظهار داشت که «در صورت استفاده فرضی از سلاح شیمیایی، مسأله را باید از طریق مناسب آن مطرح کرد یعنی با مداخله سازمان منع سلاح‌های شیمیایی که هم بریتانیا و هم روسیه عضو آن هستند.
همین که شایعه مسموم کردن اسکریپال توسط روسیه بر سر زبان‌ها افتاد، شایعه‌ای که توسط تقریباً همه سیاست‌مداران بریتانیا پخش شد، ما یک درخواست رسمی برای اینکه ماده مربوط را در اختیار داشته باشیم، به بریتانیا ارائه دادیم برای اینکه کارشناسان ما نیز براساس پیمان سازمان منع سلاح‌های شیمیایی بتوانند آن را تحت آزمایش‌های لازم درآورند. تا این لحظه درخواست ما از طرف بریتانیا مورد عنایت قرار نگرفته است.»
درخواست دولت بریتانیا از سازمان منع سلاح‌های شیمیایی در روز ١٤ مارس فرستاده شد یعنی ده روز پس از رویداد، دو روز پس از آن که خانم نخست‌وزیر بریتانیا اتهامات «بسیار محتمل» را علیه روسیه اظهار داشت و یک روز پس از آنکه لاوروف در ملاء‌عام درخواست کرد که سازمان برای منع سلاح‌های شیمیایی مداخله کند.
آشکارا این دولت بریتانیاست که پیش از همه مداخله سازمان منع سلاح‌های شیمیایی را نپذیرفت.
براساس قوانین، سازمان منع سلاح‌های شیمیایی یک سازمان فنی است و نه یک دادگاه. این سازمان در نهایت یک برآورد فنی از ماده مورد نظر را ارائه خواهد کرد و نه یک قضاوت درباره مسئولیت یا مقصر بودن یکی از طرفین.
تلاش‌های وزیر امور خارجه بریتانیا برای پوشانیدن دروغ‌های دولت بریتانیا در مورد این ماجرا به‌همین زودی با شکست مواجه شده است. تلاش‌های رسانه‌ها برای کاهش اتهامات خشونت‌آمیز اولیه علیه روسیه از طریق «القائات»، بیشتر مضحک هستند. اتهاماتی که بر اساس آنهاروسیه تلاش کرده است مانع یک تحقیق جدی بین‌المللی شود یا آن را به تأخیر اندازد، نیز دروغی بیش نیست. این بریتانیاست که اول رجوع به سازمان منع سلاح‌های شیمیایی را رد کرد.
رفتار کنونی دولت بریتانیا اعتراف به این امر است که پرونده‌ای در اختیار ندارد و اینکه اظهارات رسمی‌اش خطاب به دنیا دروغ‌گویی است. دولت بریتانیا می‌کوشد رد دروغ‌های دیگرش را پاک کند.
در چه موارد دیگری دولت بریتانیا به ما باز هم دروغ خواهد گفت؟
۱ـ Edgewood and Biological Center
۲ـ OIAC
