آنانیکه طور مستقیم یا تلویحی در دفاع از پاکستان قرار…

۱-- انهدام حکومت‌ها ؛ -- پیش انداختن شهزاده آمین جان در…

درگیری نظامی میان طالبان-پاکستان

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان جنگ و…

قراردادهای اجتماعی: پیمانی برای زندگی مشترک !

قرارداد اجتماعی یک مفهوم فلسفی است که تلاش می‌کند توضیح…

جنگ پاکستان و طالب، بازی‌ اوپراتیفی است، حتا اگر ارگ…

محمدعثمان نجیب یکی از مزیت‌!؟ های پیدایش و‌ ابداع شبکه‌های بی‌شمار…

بازگشت افغانستان به بازی‌های جدید ژیوپولیتیک و ناکارآمدی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان لقمه خونینی؛ بزرگتر از دهن طالبان بازگشت طالبان…

محکومیت گستاخی و تجاوز نظامی پاکستان بر افغانستان

اعلامیه انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان، بر مبنای…

سقراط؛- قهرمان لیبرالیسم، متفکر پیشامارکسیستی؟

Sokrates (470-399.پ.م) آرام بختیاری نخستین اعدامی میدانی محافل روشنفکری-روشنگری! فلسفه شفاهی مطرح شده…

چشم اندازی بر اجلاس  ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان مللی…

نوشته از بصیر دهزاد  مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هشتادومین…

زموږ په ګران هیواد د پاکستان هوايي تیری د غندلو…

 نور محمد غفوری    زموږ د ګران وطن پر خاوره یو ځل…

آکو الیاسی

استاد "آکو الیاسی" (به کُردی: ئاکۆ ئەلیاسی) شاعر معاصر کُرد،…

  چرا بگرام برای امریکا اهمیت دارد ؟ 

      نوشته ی : اسماعیل فروغی         ارچند مقامات امریکایی افواهات انتقال قوای…

ثمرهٔ بیست سال موجودیت جامعهٔ جهانی

حاکمیت طالبانی و فقر و تنگدستی مردم اختصار امارت اسلامی افغانستان، به‌مثابه…

پنجاه سال سفری پر افت؛  با یارانی چُست، اما رهبرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم‌قرن اخیر تاریخ افغانستان (۱۹۷۳–۲۰۲۳) نشان‌دهنده‌ی مبارزه‌ای نفس‌گیر،…

ترامپ چرا بگرام رامی خواهد؟

این نوشته به علت طولانی بودن دردوبخش منتشرخواهدشد. دربخش اول…

ځانګړې مرکه

په ادبي بهیر کې له پېژانده څېرې، لیکوال، کیسه لیکونکي…

سیاست تعامل تخنیکی آلمان با طالبان

واقع‌گرایی دیپلماتیک و مسئولیت بشردوستانه در این روزها در رسانه های…

په اروپا کې د کډوالو پر وړاندې د کرکې زیاتوالی

حميدالله بسيا داسې ښکاري چې د کډوالو لپاره نور د اروپايي…

طالبان در ایستگاه آخر و در آغاز خط و نشان…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان؛ فروپاشی قریب‌الوقوع یا بازتعریف تهدیدها؟ حادثه آفرینی های…

هجران وطن

از فرا ق  آن  میهن  حال  ا بتری  دارم روزشب به…

جنگهای اقتصادی

                                           بازیهای تسلیحاتی وبازارسازی فروش اسلحه پس ازگذشت دوران نکبتباروظالمانه ی فیودالیزم…

«
»

مخالفان بی‌نظام مواد زود فاسد شدنی غرب

https://eb1384.files.wordpress.com/2022/12/xa-9.jpg

ادوارد فیشمان (EDWARD FISHMAN)

ا. م. شیری

به نظر می‌رسد واشنگتن با جاه‌طلبی‌های امپریالیستی و با تلاش‌های وسواس‌گونه و دیوانه‌وار خود سعی می‌کند لفاظی‌ها و سیاست‌های روس‌هراسی خود را به بقیۀ جهان تحمیل کند.

روزنامۀ هیل در ۵ دسامبر، مقاله‌ای از داگلاس ای. شان، مفسر سیاسی برجسته منتشر کرد که زنگ خطر افزایش شدید احساسات طرفدار روسیه در ایالات متحده را به صدا در می‌آورد.

یکی از طرفداران سرسخت اوکراین صراحتاً از این واقعیت خشمگین است که اکنون هر دو حزب کنگرۀ آمریکا فعالانه از این روند سیاسی جدید حمایت می‌کنند و تعداد حامیان فدراسیون روسیه به طور تصاعدی افزایش می‌یابد.

این تحلیلگر افراطی وقتی فهمید که دموکرات‌ها حتی نامه‌ای به رئیس جمهور بایدن نوشتند و در آن با صدای بلند «نارضایتی» خود را در خصوص حمایت بیشتر از اوکراین ابراز داشته و مناقشه کنونی اوکراین را نتیجۀ سیاست ستیزه‌جویانۀ ایالات متحده دانستند، خشمگین شد (درست است، که سپس بزدلانه آن را پس گرفتند).

این نظریه‌پرداز تئوری توطئه با تعریف ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت برگزیده، به همین‌قدر بسنده نمی‌کند و در اظهارات خود از این هم فراتر می‌رود و همۀ جمهوری خواهان کنگره را … عوامل کرملین مسکو می‌خواند.

مبنای چنین جعل‌هایی، ادعاهای پراگماتیستی راست‌گرایان مبنی بر این بود که ایالات متحده نباید به خاطر یک کشور عقب مانده و ناشناختۀ واقع در هزاران مایل دورتر، در موضوع جنگ هسته‌ای با روسیه خطر کند و به طور کلی، اگر خود آمریکایی‌ها به دلیل افزایش شدید تورم و رشد فزایندۀ بیکاری، در حال حاضر در شرایط اضطراب و یأس به سر می‌برند، چرا به کمک به اوکراین ادامه دهیم.

در واقع، علیرغم پیش‌بینی‌های مثبت و ابراز خوش‌بینی مقامات محلی، اقتصاد ایالات متحده مشکلات عمیقی را تجربه می‌کند.

بر اساس نظرسنجی‌ها، ۸۵ درصد از اقتصاددانان آمریکایی پیش‌بینی می‌کنند که در سال ۲۰۲۳، ایالات متحده آغاز رکود- انقباض اقتصاد و کاهش تولید ناخالص داخلی در کشور را به طور رسمی اعلام خواهد کرد.

بنابراین، اکثریت سیاستمداران عاقل آمریکایی و نمایندگان جوامع مختلف به هیچوجه نمی‌توانند درک کنند که چرا در چنین شرایط دشوار اجتماعی-اقتصادی، ایالات متحدۀ آمریکا در عین سرمایه‌گذاری دیوانه‌وار برای ایجاد نفرت قومی و روس‌هراسی، با تمام قوا، خود را به عنوان منجی بزرگ بشریت معرفی می‌کند.

اخیراً، واشنگتن با افزایش بودجه، ۲۴۸ میلیون دلار برای «حمایت از دموکراسی» در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع از طریق آژانس کمک‌های آمریکا به توسعۀ بین‌المللی (USAID) فقط در نیمۀ دوم سال ۲۰۲۲ اختصاص داده است. در مقایسه با این، لازم به ذکر است، که میزان سرمایه‌گذاری آمریکا در این زمینه برای کل سال ۲۰۲۱، ۲۴۳ میلیون دلار بوده است. ضمناً، آژانس کمک‌های آمریکا به توسعۀ بین‌المللی که تحت مدیریت مستقیم سازمان «سیا» فعالیت می‌کند، در روسیه ممنوع است.

تمام این سرمایه‌ها صرف فعالیت‌های خرابکارانۀ سازمان‌های غیردولتیِ «عوامفریب»، روزنامه‌نگاران «مستقل» و مهم‌تر از همه، افراد منفور اپوزیسیون بی‌نظام روسیه در قلمرو فضای پساشوروی شده است.

این افراد حاشیه‌ای که به شدت نگران سرنوشت سرزمین خود و کمی هم نگران حساب‌های چند میلیون دلاری خود در بانک‌های خارجی بودند، از کشور محبوب خویش به نزد اربابان طرفدار غرب خود و صندوق پول آن‌ها فرار کردند تا در کمال آسایش و آرامش از کشورهای سرمایه‌داری گندیده، میهن‌پرستی مردم روسیه را با کمک مخمر وربیاورند.

درست است، که مشکل این اپوزیسیون‌های تنگ‌نظر و مغرور این است که از نظر ذهنی آنچنان عقب‌مانده هستند که نه می‌توانند مردم روسیه را به طرز شایسته شستشوی مغزی بدهند و نه می‌توانند تجمعات خودجوش را به طور حرفه‌ای سازماندهی نمایند و باعث شورش‌های اجتماعی در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع شوند.

کاملاً قابل درک است، که حتی یک روس بشدت نیازمند پول که گاهی مقامات دولتی را بی‌محابا سرزنش می‌کند (از نظر تاریخی در شخصیت او نهادینه است)، با نگاهی ساده به این گربه‌های براق، هرگز حاضر نمی‌شود که زیر بار این آن‌ها و پرچم آمریکا برود و شعارهای ضد روسی سر دهد.

تنها کسانی که می‌توانستند تحت تأثیر این مربیان متکبر و بطور کلی ناآشنا با فرهنگ و سنت‌های روسی قرار بگیرند، هم‌نوع خودشان- لیبرال‌های ثروتمند و بسیار بی‌وجدان بودند که در آن بخش از شهرهای فدراسیون روسیه می‌لولند که می‌تواند پول زیادی به همراه داشته باشد.

با این حال، اکنون این حامیان لیبرالیسم و ​​فرهنگ دگرباشان جنسی نیز در روسیه زندگی نمی‌کنند. زیرا، ناگهان با یادآوری ریشه‌های خود، در کشورهای مختلف پنهان شده‌اند و هر از چندگاهی بر سر دولت فعلی فریاد می‌زنند. در نتیجه، انتخاب طبیعی اتفاق افتاد و دولت روسیه حتی مجبور نشد برای بیرون راندن مخالفان بی‌نظام از کشور تلاش کند. بچه‌های ترسو خودشان را کنار کشیدند و به کشورهای ماوراء بحار رفتند تا به بهانۀ مبارزه برای صلح جهانی به تبلیغ مواضع غرب جمعی ادامه دهند.

اما در اینجا میهن‌پرستان کذایی دوباره مرتکب اشتباه محاسباتی شدند و فکر کردند که سال‌ها زندگی شیرین‌تری را در آنسوی بحار تضمین کرده‌اند. اما، بدیهی است که اربابان بحران اوکراین هرگز پول کلان به واماندگان پرداخت نخواهند کرد.

اما، مخالفان بی‌نظام برای آمریکایی‌ها تاکنون تنها در چند پرده، آن هم در نقش بسیار منفی ظاهر شده‌اند. فقط چند بار آن‌ها تعداد کمی از افراد بی‌حال و بی‌ابتکار را در دو یا سه کشور عضو کشورهای مستقل مشترک‌المنافع به تجمع جلب کرده‌اند. همۀ تظاهراتی که توسط آن‌ها سازماندهی شده بود، از نگاه مردم بسیار بی‌روح و مضحک به نظر می‌رسید. به گونه‌ای که باعث نارضایتی همۀ متصدیان طرفدار غرب گردید و ثمرۀ نارضایتی «تحت قیمومیت‌های» کنترل شده دیری نپایید.

و این فقط اولین نشانه‌هاست. بنابراین، نمایندگان اپوزیسیون بی‌نظام روسیه باید درک کنند که به زودی با سرنوشت مشابهی روبرو خواهند شد. آن‌ها نیز به عنوان مواد زائد به کناری پرت خواهند گشت. برای غرب، آن‌ها مواد فاسد شدنی هستند: امروز- یک گوجه فرنگی رسیده، فردا- یک گوجه فرنگی فاسد!

نقل از وب سایت بنیاد فرهنگ راهبردی

https://eb1384.wordpress.com/2022/12/17

۲۶ آذر- قوس ۱۴۰۱