در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

دی‌دار آشنا، گزاره‌یی نکو از گزارنده‌گان نکو

لطفاً نامش را مگر تغییر بدهید. محمدعثمان نجیب برمقتضای نیاز، وظایف گونه‌‌گونی…

درک لنین از عدالت

ترجمه. رحیم کاکایی کازونوف الکساندر سرگیویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور دانشگاه دولتی…

«
»

فراخوان عمومی بخاطرجلوگیری ازفروش شفاخانه وزیراکبرخان وسایر موسسات عام المنفعه

 دکتر سید احمد جهش

اگست 2018 ترسائی

باند گروپ مافیایی حامد کرزی و اشرف غنی وهمکاران کنونی آقایان حنیف اتمر و ستانکزی ازجمله ی خاینینی اند که افغانستان رابه امریکا وانگلیس فروخته اند ومستحق هرنوع مذمت ومجازات میباشند.

 اشرف غنی بعدازکنفرانس  ” فروش افغانستان” بر مبنای تعهدات دراولین همایش شهر بن جرمنی به امرباداران انگلیسی – امریکائی اش پروسه خلع سلاح اردوی افغانستان راپیش برده، بهترین سلاحهای اردوی افغانستان را که ازخون غریب وبیوه زن خریده شده بود نابود کرده است.

اشرف غنی- در تبانی با کرزی این عوام فریب بینظیرعمل خائینانه دیگریعنی فروش دارائی های عامه را تحت نام خصوصی سازی اجرا کرده است. فروش دارائی های مردم خیلی ارزان وبه قیمت کاه ماش صورت گرفته است.

درطول سالها این دزدان چراغ به دست به فروش دارائی های منقول وغیر منقول عامه ازقبیل معادن وزمینهای دولتی پرداخته و بخش خود را ازپول فروش آن ها به خارج انتقال داده اند.

اکنون اشرف غنی این کافرخدانا ترس که هیچ رحمی به مردم افغانستان ندارد وفراموش نموده است که به زودی چند متر پارچه سفید باخود به گورمیبرد؛ تلاش دارد تا بازهم سرمایه خود را چاقتر بسازد. ازاینرو دربدل رشوت به  فروش مدارک و اسناد یک قرنه ی  تعمیرآرشیف رادیوافغانستان( طوری که شایع شده است پای اصلی از انگلیس درین زمینه دخیل بوده است) و هم چنان شفاخانه وزیراکبرخان میپردازد. خصوصن فروش شفاخانه خیانت بزرگی به حق مردم افغانستان است و شهریان کابل راازنعمت صحت محروم میسازد.

 همه میدانند که خارجی ها شفاخانه ها رابرای مفاد میخرند نه برای خیرات. به مقابل خدمات طبی شان پول بیشترتقاضا میکنند که پرداخت آن همه پولها حتی با داشتن بیمه صحی ازتوان مردم فقیر و نادار ما خارج است.

وقتی خارجی ها آماده ی کمک صحی و بشر دوستانه به مردم افغانستان اند، دوکتوران شفاخانه وزیر اکبر خان حاضر شده اند تا قطعه زمینی را برای ساخت و ساز تعمیر یک  شفاخانه نو در اختیار ایشان قرار دهند.

 درتمام جهان دسترسی به کمک های طبی مانند دسترسی به هوا وآب حق مسلم هرانسان است و مردم بی دفاع افغانستان مستثنی نمی باشند.

افتخار به حزب  دموکراتیک خلق  افغانستان  که همه کمک ها را رایگان درخدمت مردم خود قرار داده بود.

  تیم مزدور وتبهکار کرزی- غنی به دستورباداران خارجی شان ( بانک جهانی وصندوق بین المللی پول )  باپیروی ازسیستم منحط اقتصاد نیولبرالی که سزاوار اعمار یک جامعه عادلانه ورفا عامه نبوده وبه زودی گلم آن ازتمام جهان برداشته خواهد شد، تحفه ی به مردم افغانستان جزیک مملکت ویران، بی دفاع، ضعیف، فاسد، گدائی گر و منحصربه خارجی نداشته، مردم مارا ازنعمت کار، سواد، صحت و ازهمه مهمتراز نعمت صلح  و امنیت محروم ساخته است.

اکنون که اجندای فروش شفاخانه وزیراکبرخان توسط دولت نوکروضد مردمی افغانستان روی دست است ازتمام کارکنان طبی نرس ها، دوکتوران وپروفیسوران این خدمتگاران انسان وانسانیت وازتمام شهریان محترم کابل توقع میرود تا درمقابل شفاخانه تجمع نموده ازفروش آن جلوگیری نمایند.

 به خریداران خارجی باید فهمانده شود که دولت افغانستان یک دولت غیرقانونی است که به زور برچه خارجی بالای مردم افغانستان تحمیل شده است از اینروهرنوع فیصله، قرارداد ومعاهده ی آن اعتبارقانونی ندارد.

  مردم آزاده افغانستان این دولت پوشالی را بالاخره سرنگون کرده دارائی های شان را استرداد نموده ملی میسازند وسرمایه های خارجیان همه به باد فنا خواهد رفت.

 پیروزی از آن مردم است!!!

***

این هم خبر فروش شفاخانه ی وزیر اکبر خان و سایر موسسات دولتی:

شفاخانه‌های وزیر اکبرخان و شیخ‌ زاهد به خارجی‌ ها واگذار می‌شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان، وزارت صحت عامه، از واگذاری شفاخانه‌های وزیر محمد اکبرخان و شیخ زاهد و نیز کارخانۀ دارو سازی «هوخست» به یک شرکت خارجی خبر می‌دهد.
به گزارش طلوع، فیروزالدین فیروز، می‌گوید که قرار است در این باره توافقنامه‌ای را با شرکت مشترک هندی-عربستانی (آر بی س) امضا کند.
بربنیاد این توافقنامه، این شرکت در پانزده سال آینده یک مرکز بزرگ درمان و آموزش پزشکی مدرن و مجهز را در کابل ایجاد می‌کند.
وزیر صحت عامه می‌افزاید: «ما شفاخانه وزیر اکبرخان، شفاخانه شیخ زاهد را و یک فابریکۀ دوایی هوخست را با یک کمپینی که در سطح بین المللی با اعتبار است، بطور مشارکت عامه و خصوصی، بخاطر عرضه خدمات به آن‌ها واگذار میکنیم اما این به معنای این نیست که پرسونل شفاخانه وزیر اکبر بی‌کار می‌شوند.»
اما، شماری از پزشکان شفاخانۀ وزیرمحمد اکبرخان، در پاسخ به آن‌چه انتقال این بیمارستان به یک بخش دیگر و خصوصی سازی آن می‌گویند، واکنش نشان می‌دهند.
محمد شریف عبدالله، یکی از این پزشکان گفت: «ما زمین در اختیار شان می‌گذاریم، بسازند و خدمات عرضه کنند نه این که این گونه مرکز بزرگ و مجهز را از بین ببرند»
در همین حال، شماری از باشندگان شهر کابل نیز از این کار انتقاد می‌کنند و می‌گویند که اگر نهادهای خصوصی می‌خواهند در عرصه بهداشت کار کنند، جایی دیگری را برای ساخت شفاخانه در نظر بگیرند: «شفاخانه وزیر اکبرخان بسیار مجهز است در بخش‌های گوناگون برای مردم سهولت ایجاد کرده است». 
بربنیاد قوانین کشور، ارایه خدمات به شهروندان در مرکزهای بهداشتی دولتی رایگان است، اما حکومت به این باور است که با خصوصی سازی بخشی از این مرکزها، کیفیت خدمات بهداشتی بلند خواهد رفت.