حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

«
»

عادی سازی کشتار، فاجعه‌ای بزرگ در غزه

هفتۀ گذشته‌، پس از آتش‌بس کوتاهی که میان ارتش اسرائیل و رزمندگان جبهۀ مقاومت در غزه برقرار شد، رژیم صهیونیستی بی‌اعتنا به هشدارهای سازمان ملل متحد، حملۀ بزرگ‌تری را به رفح آغاز کرد. رفح، که پس از پناه گرفتن حدود یک و نیم میلیون از جان به‌در بُردگان بمباران‌های غزه، به یکی از پر جمعیت‌ترین شهرهای کرانۀ باختری بدل شده است، اینک زیر حملات همه‌جانبۀ ارتش صهیونیستی قرار دارد. بر اثر این حملات گسترده، تعداد کشته‌شدگان فلسطینی به بیش از ۲۹ هزار نفر رسیده است، که نیمی از آن‌ها کودکان و شیرخوارگان هستند.

دولت اسرائیل در این سه ماه قتل و تجاوز به کرامت انسانی در سرزمین‌های اشغالی، بار دیگر نشان داد که نه به قوانین بین‌المللی احترام می‌گذارد و نه به حقوق بشر وقعی می‌نهد. این رژیم جنایتکار، که برای تصمیمات و هشدارهای دیوان عالی دادگستری در لاهه نیز ارزش قائل نشده است، با همدستی ایالات متحده و کمک پاره‌ای از دولت‌های غربی و عربی، به گسترش فجایع انسانی در نوار غزه ادامه می‌دهد. دولت اسرائیل حتی در واکنش به شکایت دولت آفریقای جنوبی به دیوان عالی دادگستری در لاهه مبنی بر ادامۀ نسل‌کشی اسرائیل در رفح، اظهارات آن دولت را به‌کلی بی‌اساس و دور از واقعیت خواند و آن را «سوء‌استفاده از کنوانسیون نسل کشی و خودِ دادگاه» نامید.

دمیدن بر کورۀ جنگ و کشتار بی‌وقفۀ انسان‌ها در نوار غزه بر پایۀ سیاستی است که از سویی فرسوده کردن نیروی صلح در جهان، و از سوی دیگر عادی‌سازی جنگ و اشغالگری در اذهان عمومی را هدف قرار داده است. تنها در صورت کارکرد چنین سیاستی است که اسرائیل می‌تواند هدف نهایی خود در اشغال همیشگی سرزمین مردم فلسطین را به‌اجرا در آورد.

با این‌که از آغاز تجاوزات نظامی ارتش اشغالگر اسرائیل به غزه، کثیری از دولت‌های عربی و بخشی از جوامع سیاسی و روشنفکری ایران و جهان چشم بر جنایات اسرائیل فرو بسته و تلاش در فراموشی این فجایع داشتند، اما وجدان‌های بیدار جهان از میان توده‌های مردم و نیروهای سیاسی و روشنفکری در تکاپوی لحظه‌ای از افشای جنایات و متوقف کردن ماشین جنگی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی دست نکشیده‌اند.

ادامۀ دامن‌گستر کشتار غیرنظامیان، تحمیل گرسنگی و دربه‌دری و بیماری به دو میلیون انسان در غزه، کشتن زنان باردار و نوزادان و کودکان و سالخوردگان، به آتش کشیدن اماکن زیستی و درمانی و آموزشی و مذهبی، ترور فرماندهان جبهۀ مقاومت، کشتن اسرا و بیماران و مجروحان جنگی، ویران کردن مزارع و انبارهای مواد غذایی و سوخت، ممانعت از کمک‌رسانی‌های انسانی به آوارگان و گرسنگان و مصدومین و معلولین جنگی، و صدها شیوۀ دیگر نقض حقوق بشر که هر روز توسط رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی و پیش دیده گان جهانیان صورت می‌گیرد، می‌تواند به بی‌حسی تدریجی اعصاب و روان انسان‌های نظاره‌گر منجر شود و جنایت و نابودی زندگی را به امری روزمره و عادی بدل سازد. این رویداد هولناک، آن فاجعۀ عظیمی است که می‌تواند انسانیت و وجدان و روان بشری را در قبال سرنوشت مردم فلسطین به نابودی کشد.

برای پیشگیری از چنین خطر ویران‌کننده‌ای، امروز بیش از هر زمان دیگر، مبارزه علیه قدرت‌های سلطه‌طلب و جنگ‌افروز و در رأس آن‌ها ایالات متحدۀ آمریکا و دولت صهیونیستی اسرائیل در دستور کار صلح‌خواهان جهان قرار دارد. برای قطع جنگ و متوقف کردن ماشین کشتار اسرائیل و آمریکا در سرزمین‌های اشغالی فلسطینیان، تنها راه، مبارزه‌ای بی‌امان علیه این دولت‌های متجاوز و تقویت جبهۀ مقاومت در غرب آسیا است.