زبان آریایی یا آریویی چی شد؟

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ——————————— زبان بازتاب خرد آدمی است و انسان…

تعامل 

نور محمد غفوری از چندی به اینطرف در مکالمات و نوشتار…

جمال غمبار

آقای "جمال غمبار"، (به کُردی: جەمال غەمبار) شاعر و نویسنده‌ی…

چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

«
»

سرټمبه پاکستان به لارې ته راشي؟

وروسته له هغې چې د کابل ـ اسلام اباد په اړيکو کې ترينګلتيا اوج ته ورسېده؛ پاکستان له افغانستان سره د اړيکو د رغولو په هڅه کې شو. بيلابيل دولتي پلاوي يې کابل ته راغلل، ولسمشر غني یو ځل پاکستان کې ورسره ولیدل او په دې وروستیو کې د اسلامي همکاریو سازمان په سرمشریزه کې د ګډون په پار یې سعودي عربستان کې د پاکستان له نوې صدراعظم عمران خان سره هم خبرې اترې وکړې.

افغان ولسمشر داسې مهال اسلام آباد ته ور روان دی،چې له دې وړاندې د پاکستان اکثره راغلي پلاوي له کابله ناهيلې بيرته د پاکستان پر لور رهي شول او د افغان امنیتي او سیاسي برخې چارواکو سفرونو هم د پاکستان سرټمبګي سړه نکړای شوه.

په تېرو وختونو کې،خو کله،چې د آى اېس آى مشر نويد مختار کابل ته راغلی و ، د افغان ولسمشر لخوا ورسره د توند غبرګون او ترخو خبرو مسئله یادېده داسې ویل کېږي،چې ښاغلي غني ورته ویلې و که غوښتنې يې ونه منل شي او پاکستان په خپلو تېرو کړو ژمنو عمل ونه کړي، هيڅ افغان چارواکى به د اړيکو رغولو په موخه پاکستان ته لاړ نه شي او هيڅ پاکستاني چارواکي ته به اجازه ورنکړي، چې د افغانستان خاورې ته داخل شي.
خو ولیدل شي،چې ولسمشر به بیا پر خپل پخواني دريځ ټینګار وکړي؛ که نرمښت به وښيي؟

دوه اویا کاله کېږي،چې پاکستان د افغانستان پر وړاندې ډير مردار او دوه ګونی سياست پر مخ وړی او لا هم دا لاره تعقیبوي؛ په دې معنا،چې له هرې لارې او طريقې غواړي هم افغانان برباد کړي او هم ورسره په ښکاره د دوستۍ اړيکې ولري،خو په اصل کې بیا لکه خاین ملګري له شا ګوزار کوي.

کله هم چې د کابل او اسلام اباد اړيکې ترينګلې شوي؛ نو پاکستان تل له بيلابيلو ټاکنو یا بدیلونو څخه په استفادې هڅه کړې، چې دا اړيکې له سره ورغوي.
او د دې لپاره چې يو ځل بيا د کابل او اسلام اباد اړيکې عادي کړي؛ څو،څو ځله یې خپل پلاوي کابل ته راواستول،څو ولسمشر غني پخلا کړي او د افغان چارواکو له خبرو داسې ښکاري،چې د پاکستان منتر یو ځل بیا پر ښاغلي اغېز کړی؛ دا دی په همدې لړ کې يې په مکه کې د اسلامي هېوادونو له کنفرانس څخه په استفادې افغان ولسمشر ته د اسلام آباد د لیدو بلنه ورکړه او زموږ خوشبین یا ښايي مجبور ولسمشر ورسره منلې او د بهرنیو چارو وزارت مو هم له ولې(یو ډول ونه) څخه د مڼې تمه لري.

خو پوښتنه دا ده چې دا ځل به افغان لوری له کومو هیلو او پلانونو سره پاکستان ته ولاړ شي؟

آیا د پاکستان صدراعظم به د آی،اېس،آی او پوځ ساز له خولې خبرې وکړي او زړې په زړې به یو ځل بیا تکرار کړي که په رښتیا به هم پاکستانی صدراعظم د د دې هېواد لخوا پر کړیو ژمنو عمل وکړي؟

تر کومه ځایه،چې لیدل کېږي دوی تل په یوه غشي درې ښکاره کوي.
له یوې خوا خپلو خبرو ته دوام ورکوي،له بلې خوا پر افغان خاوره توغندي را اوروي او ترڅنګ یې له وسله والو طالبانو هم د فشار آلې په توګه کار اخلي.

بله مهمه موضوع د آی،اېس،آی تر مستقیم اغېز لاندې د دوی د رسنیو افغان ضد او پوچ تبلیغات دي،چې د ځان د سپین ښودلو او د افغان لوري د ملامت ښودلو لپاره ترې په لویه کچه کار اخلي او تاسې به وګورئ،چې د افغان ولسمشر له دې سفره به د دوی رسنۍ او چارواکو څومره د پوځ او حکومت په ګټه کار واخلي او سیاسي مانور به وکړي!
په پای کې د یادونې وړ بولم،چې سرټمبه پاکستان هغه لېوني سپي ته ورته دی،چې که هرڅومره ډوډۍ او خواړه ورکړي بیا دې هم د داړلو فکر له سره نه وباسي.

که داسې نده،نو پاکستان دې په رښتیني توګه دې خپله ملګرتيا او ښې اړيکې په عمل کې ثابتې کړي؛ځکه افغان لوري خو تل د دوی بلنې منلې دي او د خبرو او سولې لاس یې ور اوږد کړی.
که له کابل سره ښې اړيکې نه ساتي؛ نو لږ تر لږه بد خو دې هم نه رارسوي او دا باید تضمین کړي.
دا سمه ده چې پاکستان د نړۍ په نقشه شتون لري او  خلاصون مو ورڅخه ګران دی،خو بايد د ښه ګاونډيتوب لپاره کار صادقانه کار وکړي؛نه د شیطنت او شومو موخو پر بنسټ؛ او دا چاره هغه شوني ده، چې پاکستان د افغانستان پر وړاندې له دوه مخې پاليسۍ لاس واخلي او په عمل کې خپله ملګرتيا ثابته کړي. له دې پرته که پاکستان ته زر واره هم مینه ور وبخښل شي او ښه ورسره وشي؛نو دا به د هوا ګزول وي،چې له سرټمبه پاکستانه وغواړو،چې لارې ته راشي.

لیکنه : خوشحال آصفي