ساز مان دموکراتیک زنان افغانستان شکوه تابناک و تاریخی هشتم مارچ
زنان زحمتکش افغانستان در درازنای تاریخ با پشت کار ومبارزه در جبهه ی کار ودر سنگر دفاع از وطن واستقلال کشورهمراه با مردان از خود قهرمانیها بجا گذاشتند علاوه بر آن پرورش اطفال ، تربیه فرزندان ودیگرمسایل رشد وپیشرفت جامعه نقش اساسی وانسانی خود را ایفا نموده اند.
زنان افغانستان با مبارزه برضد انواع ستمها اعم از ستم طبقا تی ،مرد سالاری ،ستم جنسیتی ،قومی ، ملی، زبانی ،مذهبی ،استثماری واستعماری توام با فشار های تحمل ناپذیر جامعه سنتی افغانستان ومحرومیت از ارزشهای فرهنگی واجتماعی دست وپنجه نرم کرده اند .
در راستای چرخش عظیم تحولات تاریخی پس از قرنها وسالها رکود سیاسی واجتماعی در کشور بلا خره در سال ۱۹۱۹ میلادی با حصول استقلال وآزادی کشور دوران نهضت امانی همراه با نهضت زن آغاز گردید که بموجب آن زنان با بهره از دانش تحصیل وکار دستاوردهای تاریخی را تقدیم جامعه نمودند وپس از یک دوره کوتاه در چرخش بعدی بنابر دسایس شوم ارتجاعی واستعماری با سقوط دوره امانی نهضت زن سرکوب گردید .
تا اینکه در برهه ی دیگرای از تاریخ دردهه چهلم خورشیدی تغیراتی که بنام دموکراسی تاجدار یاد میشود با گسترش نهضتهای فکری وشکل گیری احزاب سیاسی ترقی خواه ، فعالیت مطبوعات ورشد معارف بتوفیق نسبی مشروطیت سوم وظهورفرهنگ نوین سیاسی کشور انجامید که در اثر جوشش وارثان جنبشهای آزادی خواهی ومشروطیت در سال ۱۳۴۳ خورشیدی حزب دموکراتیک خلق افغانستان تاسیس گردید که بموجب آن زنان آگاه وزحمتکش افغانستان در راستای مبارزات حق خواهانه وادامه دهنده گان اندیشه هشتم مارچ ودیگر روزهای تاریخی نهضت روشنفکری زنان جهان با ایجاد زمینه های مناسب فکری ورشد فرهنگ سیاسی نوین کشور درسال ۱۳۴۴ خورشیدی سازمان دموکراتیک زنان افغانستان به اشتراک زنان مبارز کشوروبرهبری دکتوریس اناهیتا راتبزاد تاسیس گردید که بر بنیاد آن بار دیگر نهضت زن درافغانستان به کانون مبارزات حق خواهی وعدالتخواهی مبدل گردید .
داکتر اناهیتا راتبزاد فرزند احمد راتب یکی ازمشروطه خواهان دوم ورییس مجله نسیم سحر ، زاد گاه شکردره ولایت کابل ، داکتر علوم طب ، یکی از اساسگذاران ح د خ ا ،عضوبیروی سیاسی کمیته مرکزی ح د خ ا ،وزیر امور اجتماعی ،وزیر معارف ،اساسگذار ورییس سازمان دموکراتیک زنان افغانستان، رییس روابط بین المللی ح د خ ا با احزاب وکشورهای دوست وبرادر ویکی از پیشکسوتان عالی جنبش چپ ترقیخواه در کشوربود .
ایجاد سازمان دموکراتیک زنان افغانستان راه جنبش ترقیخواهی وحق خواهانه زنان زحمتکش افغانستان را هموار نمود وصدای پرشکوه مبارزه تاریخی زنان رادر قلب آسیا طنین انداز شد .سازمان دموکراتیک زنان افغانستان بمثابه مکتب آموزش وکانون فرهنگ نوین سیاسی وپرورشگاه انسان نوین ،پرچم مبارزه را بخاطر تامین عدالت وبرابری حقوق زنان با مردان وبر ضد انواع ستم سالاری ومرد سالاری وبرافراشت واندیشه پاک ومقدس زنان را به سرتا سر افغانستان گسترش داد که با کار روشنگرانه زنان آگاه فرهیخته وباسواد جنبش روشنگری سواد آموزی وپخش اندیشه های ترقی خواهانه نهضت زن در افغانستان رشد نمود وبرای نخستین بار درتاریخ کشور مبارزات هشتم مارچ وتجلیل روزهای تاریخی در جامعه افغانستان بازتاب گسترده یافته با ایجاد فصل نوین درتاریخ جنبش زنان درافغانستان تاسیس شوراهای زنان واتحادیه های زنان درسرتاسر کشور بسط وگسترش یافته وبه این ترتیب فصل نوین سیاسی در تاریخ کشور باشکوه خاص تاریخی رقم یافت که بر مبنای آن رشد فرهنگی سیاسی زنان در راه تحقق خواسته های آنها به پیروزیهای چشمگیری نایل گردیدند .چناچه در زمان حاکمیت ح د خ ا وبخصوص پس ازمرحله نوین قیام ثوریعنی ششم جدی ۵۸ ۱۳خورشیدی زنان با حصول صلاحیت سرنوشت خود درکنار مردان به تحصیلات گسترده درداخل وخارج کشور نایل گردیده نیمی از پرسونل واعضای دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان را درزمان رهبریت زنده یاد ببرک کارمل فقید بعهده دشتند که بیشترین خدمات شان در بخش های فرهنگی ، خدمات صحی وحضور فعال زن در سنگر دفاع از وطن قهرمانانه وبینظیر بود .به همین ترتیب زنان آگاه و آزاده کشور علاوه بر بخشهای سیاسی اجتماعی وفرهنگی دربخشهای اقتصادی تولیدی ونوسازی کشور سهم بارزوپرچم کار ومبارزه را سربلند وافراشته نگهداشتند.
با آنکه در یک چرخش معکوس تاریخ افغانستان نهضت زن از هم فرو پاشید ولی با آنهم زنان آگاه واندیشمند کشور علی الرغم فشارهای زن ستیزانه جانکاه وغیر قابل تحمل صدای حق خواهانه وآزادی خواهانه شان ساکت نگردیده وهیچ قوتی نتوانسته است صدای زن درافغانستان را در داخل کشور وبیرون از آنرا خفه ونابود سازد بلکه صدای حق خواهانه زنان مبارز وزحمتکش افغانستان در مبارزه برضد گروه های ارتجاعی واستعماری در سطح جهان بلند گردیده وروزتاروز رساتر میشود ازهمین روجنبش زنان آزاده ی افغانستان بصدای همگانی مبدل گردیده است .
با عرض حرمت
عبدالوکیل کوچی