انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

«
»

د پاکستان ژمنې او د کابل تمې؛ آيا په پاکستان دا وار باور کيدلی شي؟

وروسته له هغې چې د افغانستان او جنوبي اسیا لپاره د امریکا په نوې ستراتیژي اعلان شوې او په کې په زغرده ویل شوي چې باید د پاکستان په خاوره کې د تروریستانو پناهځایونه ختم شي؛ دغه هيواد تر سخت فشار لاندې دی او ټوله هڅه يې دا ده چې په هر طريقه وي ځان له انزوا اوباسي. د همدې هڅو په لړ کې تيره ورځ د پاکستان لوی درستيز له يو لوړ پوړي پلاوي سره د ارګ په دروازه ننوت. ارګ وايي، د پاکستان د پوځ لوی درستیز جنرال قمر جاوید باجوه او ورسره ملګري پلاوي ژمنه وکړه چې هیواد یې له تروریزم سره د مبارزې په برخه کې هر راز همکارۍ ته تیار دی او چمتو دی چې د افغانانو په مالکیت او مشرۍ د سولې د میکانیزم ملاتړ وکړي.

که څه هم د ارګ د خبرپاڼې له مخې ويل شوي چې پاکستاني پلاوي ژمنه کړې چې کاري ټیمونه به پر عملي او تطبیقي پلانونو کار وکړي؛ خو پوښتنه دا ده چې د پاکستان په ژمنو څومره باور کيدلی شي؟

آيا پاکستان اصلاح شوی او د افغانستان په اړه به خپل پخوانی دريځ بدل کړي؟

کابل ته د قمر جاويد باجوه په مشرۍ د لوړ پوړي پاکستاني پلاوي د راتګ په اړه دوه تحليلونه شتون لري.

لومړی: يو تحليل دا دی لکه څنګه چې د افغانستان او جنوبي اسیا لپاره د امریکا په نوې ستراتیژي اعلان شوې او په کې په زغرده ویل شوي چې باید د پاکستان په خاوره کې د تروریستانو پناهځایونه ختم شي؛ نو پاکستان د نړيوالو په ځانګړې توګه د امريکا تر سختو فشارونو لاندې دی نو پاکستان اړ دی څو د ترهګرۍ پر ضد په مبارزې د عملي اقدام په کولو سره ځان له فشارونو خلاص کړي.

همدارنګه تل ويل کيږي چې د پاکستان ملکي حکومت که هر څومره له افغانستان سره ښه نيت ولري خو که د استخباراتو او پوځ يې خوښه نه وي؛ په افغانستان کې د جګړې په اور اوبه نه شيندل کيږي. یعنې يو تحليل دا دی چې د افغانستان جګړه مستقيماً د پاکستان پوځ او استخبارات اداره کوي او څو چې دغه مراجع ونه غواړي په کابل کې اور نشي مړ کيدلی. دا ځل د پاکستاني سفر ته په دې هيله مندي زياته ده چې د پاکستان د مشر تر څنګ د استخباراتي ادارې مشر يې هم کابل ته راغلی دی. دا دې ښودنه کوي چې ګويا پاکستان په رښتيا هم د فشار احساس کړی دی او دا ځل به له انزوا څخه د خپل ځان د خلاصون په خاطر هم په خپلو ژمنو تر يوې کچې عمل کوي.

دويم: که څه هم دا لومړی ځل نه دی چې د کابل ـ اسلام آباد اړيکو د ترینګلتيا څخه وروسته پاکستاني پلاوی د کابل په دروازه ننوځي؛ بلکې له دې وړاندې په لسګونو پلاوي راغلي او کابل يې په خپلو تکراري ژمنو دوکه کړی دی. هر ځل چې د کابل ـ اسلام آباد اړيکې په ټپه دريدلي يا پاکستان ځان د نړيوالو تر فشار لاندې حس کړی دی؛ دغه هيواد له فشاره د خلاصون لپاره يا د کابل يا د امريکا او يا د بل هيواد په دروازه ننوتی څو له موجوه فشاره ځان خلاص کړي.

په ټوله کې ويلای شو چې پاکستان په سياسي لوبه کې ډير پياوړی دی او په هر رنګه حالاتو کې کولی شي چې د هر ډول فشار څخه د خلاصون لپاره لاس په کار شي. خو تر ټولو جالبه لا دا ده چې هر کله که د کابل او اسلام آباد تر منځ د اړيکو د بیرته رغولو او د افغانستان مسالې د حل لپاره پاکستاني پلاوي د کابل ميلمانه شوي دي؛ په افغانستان کې د جګړې د سړيدو (د ژمي) موسم وي. په دغه موسم کې د هوا د سړيدو له امله تر يوې کچې په روانه جګړه کې کموالی راځي او وسله وال طالبان پاکستان ته خپلو کورنيو ته ورځي.

نو په دغه موسم کې چې په طبيعي ډول په جګړه کې کموالی راځي نو پاکستاني چارواکي هم له دغه فرصته په ګټې اخيستنې له کابل سره د اړيکو د رغولو اقدام کوي او هڅه يې دا وي چې وښيې له دوی (پاکستان) سره د خبرو له امله دا دی جګړه هم ارامه شوه. اوس دا ځل چې په تازه کې قمر جاويد باجوه او رضوان اختر کابل ته راغلي نو يو تحليل هم همدا دی چې ګويا پاکستان به يو ځل بيا له افغان حکومت او امریکا سره د تير په څېر لوبه وکړي او له کابل سره د خبرو نتيجه به يې يواځې د پاکستان په ګټه وي. له کابل سره د اړیکو رغولو ګټه به پاکستان ته دا وي چې د امريکا له فشارونو به تر يوې کچې رابهر شي.

اوس که کابل ته د پاکستاني لوړ پوړي پلاوي سفر په هر ډول تحيل کوو نو اړينه دا ده چې کابل دې هوښيار اوسي او د پاکستان د هر ډول لوبې پر وړاندې دي سمدستي او جدي غبرګون وښيې. که دا ځل بيا هم پاکستان له افغانستان او امریکا سره د لوبې هڅه کوله نو سمدستي دې ورسره جدي چلند وشي.

لیکنه:خوشحال آصفي