اعلامیۀ به مناسبت روز جهانی زن

سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان بشریت برابری‌طلب و آزادی‌خواه در حالی به…

تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری

نویسنده: مهرالدین مشید جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی…

خانقاى دل

نوشته نذیر ظفر بیا که حضرت می شیخ خانقای منست بیا…

دموکراسي د ګډ کار کولو هنر دی

نور محمد غفوری سریزه: دموکراتان باید پخپله د دموکراسۍ د بنستیزه کېدو،…

نگاهی به یک نگاه نادرست در مورد نام زبان پارسی 

نوشته: دکتر حمیدالله مفید ————————————‫-‬ از مدت ها به این سو در…

زبان پارسی چون ستاره!

امین الله مفکرامینی                    2025-23-02! درآسمـــــانِ ادب، نورافشان است پارسی چون ستـاره چه بازیب…

چیستی عشق؟

چیستی در پی علت و مبدا گرایی پدیده می باشد٬ که…

میدان هوایی بگرام

گیریم که ادعای غلط ترامپ در مورد حضور چینائی ها…

دلبری مهرورز!

امین الله مفکر امینی                         2025-22-02! دلبـری مهــــرورزی دارم که دیـــده و دلم…

غیابت رهبران طالبان بازی استخباراتی یا آغاز یک سونامی وحشتناک

نویسنده: مهرالدین مشید خود کامگی ملاهبت الله و نارضایتی و خشم…

خانه های مردم افغانستان دور از دسترس مردم

زمانی " خانه ملت " که منظور پارلمان افغانستان است…

عاشق وفاسق!

امین الله مفکر امینی      2025-20-02! درعشـق وعاشقـــــی گردربزم عشق نمیســـــــوزی مشـــــو ز این…

«حزب باد»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات غالب…

«حزب باد Opportunism»: تحلیل پدیده فرصت‌طلبی و تبعیت از جریانات…

        زیارتگاه امام صاحب ولایت کندز دومین شهر مذهبی افغانستان

  نوشته کریم پوپل مورخ ۲۱ فبروری ۲۰۲۵    مقدمه  ولسوالی امام صاحب با داشتن…

روایتی از کشت زار های خستۀ رنگین کمان خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید این هم می گذرد ما مرده ایم، مرده ی در…

             تاریخچه نام گردیز

نوشته : کریم پوپل مورخ ۱۵فبروری ۲۰۲۵ بسیاری از دوستان یکی از…

مماشات خویشتن دارانۀ غرب با طالبان و پراگنده گی مخالفان…

نویسنده: مهرالدین مشید نشست های بیرونی پیرامون افغانستان؛ بستر سازی برای…

چاپنداز

بزکش، پهلوانی که  با سواری اسب، بز را به دایره…

انارستان دل 

رسول پویان  دل ز درد و داغ هجران بی‏نوا افتاده است  برگ…

«
»

د قطر ورا او د سولې ډولۍ 

ښکاري،چې د افغانستان د سولې خبرې نوې او حساس پړاو ته ور دننه شوې دي او د سولې مثلث(امریکا،طالبان او افغان حکومت) غواړي یو بل ته د سولې په راوستو کې اوږه ورکړي.د قطر په پلازمېنه دوحه کې د امریکا او طالب استازو ترمنځ د سولې خبرو اووم پړاو پیل،د سولې په چارو کې د دولت وزارت بست رامنځته کېدل او د سولې عالي شورا خوشبیني یې واضح مثالونه دي،چې د سولې د راتلو زېری راکوي.د قطر غونده په داسې حال کې پیل شوی،چې خلک،شنونکي او حکومت ورته خوشبین ښکاري او هر یو خپل نظرونه وړاندې کوي.
اتلس کاله کېږي،چې افغانان د سولې ډولۍ ته سترګې په لاره دي،خو له دې کیسې د ګلمرجان واده جوړ شوی.

تمه ده،چې په دې پړاو کې له افغانستانه د بهرنیو ځواکونو د وتلو پر مهال وېش او دې تضمین باندې،چې د افغانستان خاوره به د نورو هېوادونو په ځانګړي توګه امریکا پر ضد نه کارول کېږي،خبرې وشي.

ارګ هم د پخوا په پرتله دا ځل خوشبین ښکاري او بین الافغاني خبرو د احتمالي پیل لپاره یې عبدالسلام رحیمي چې وړاندې تر دې له طالبانو سره د حکومت د مرکچي پلاوي مشر ټاکل شوی و؛ د سولې په چارو کې د دولت د وزیر په توګه وګمارلو او دا ښيي،چې حکومت هم ورو،ورو د امریکا او طالبانو مذاکراتو ته ور دننه کېږي.
د سولې عالي شورا هم د تل په څېر تمه لري،چې د امریکا او طالبانو ترمنځ د خبرو اووم پړاو به بین الافغاني خبرو ته لاره هواره کړي.

دا ځل امریکاییان هم په خپل عمل کې جدي ښکاري او دا ټکی کابل ته د امریکا د متحده ایالتونو د بهرنیو چارو وزیر مایک پومپیو د سفر پر مهال د هغه په خبرو کې مطرح شو،چې سولې ته باید لومړیتوب ورکړل شي؛ ترڅنګ یې په کابل کې استوګن امریکايي سفیر جان بس هم د ده خبره تکرار کړه، تازه مورد یې بیا د یوه لوړپوړي امریکایي چارواکي خبره ده چې ویلې یې دي دواړه لوري د هیلو رښتینی احساس لري.

د تېرو ځلونو برعکس دا ځل په حکومت کې د ننه هم په دې اړه د نظر یووالی احساسېږي او د افغان حکومت او طالبانو ترمنځ د مخامخ رسمي خبرو پیلېدو ته هیله من دي.
خو د هیله مندیو ترڅنګ؛ له دې خبرو د نهیلیو آواز هم راځي، د ناټو لوړپوړی ملکي استازی نیکولاس کې وايي له سپټمبر نه وړاندې یوې هوکړې ته د رسېدلو لپاره وخت ډېر کم دی.

خلک هم دا اندېښنه لري،چې ممکن طالبانو ته ډېر امتیازات ومنل شي او د راتلو لاره به ورته داسې هواره شي،چې ښايي اوسنی وضعیت د اویایمې لسیزې سناریو تکرار ته چمتو کړي،ځکه په افغانستان کې د ننه د جګړې د بندېدو تضمین لا تر اوسه مطرح شوی ندی او نه هم پر وسله والو طالبانو دا باور ډېر آسان دی،چې سولې ته خپله ژمنتیا ثابته کړي.

د سولې په برخه کې د حکومت پر کړنو هم تل نیوکه او د شک په سترګه ورته کتل کېږي،خو د سولې عالي شورا ترڅنګ د سولې په چارو کې د دولت وزارت بست تشکیل او پاکستان ته د ولسمشر اشرف غني سفر د حکومت ښه نیت ښيي؛دا چې وضعیت بل ډول دی، هغه نو د افغان حکومت له وسعې وتلې خبره ده.سره له ټولو ناخوالو او اندېښنو بیا هم په ټوله کې وروستي کوښښونه دا زېری له ځانه سره لري،چې امریکا،د سیمې هېوادونه او نړیواله ټولنه دې پایلې ته رسېدلي؛څو په افغانستان کې ثبات رامنځته او بین الافغاني خبرې پیل شی.

شنونکي په دې باور دي،چې د طالب بندیانو د خوشې کولو نیت، مسکو او اسلام آباد ته د افغان سیاسیونو او ولسمشر غني سفرونه او د سولې په برخه کې د امریکا د ځانګړي استازي زلمي خلیلزاد سفرونه؛ ټول تر ډېره بریده د سولې د بهیر د لا چټکوالي سره تړاو لري او هیله ده،چې اووم پړاو خبرو کې به یې پایله جوته شي.
د سولې په برخه کې سره له ټولو لوړو او ژورو؛ خلک تمه لري،چې د قطر ورا وکولای شي د سولې ډولۍ افغانستان ته راولېږي،د بهرنیو لاسوهنې په افغانستان کې بندې شي او په جګړه کې ښکیل افغان لوري د سولې پر دسترخوان سره کښېني.

لیکنه : خوشحال آصفي