در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

من و هوش مصنوعی CHATGPT

دوستش‌ شوید… محمدعثمان نجیب بخش نخست از دیر زمانی می‌شنیدم که هوش‌مصنوعی ابداع…

دی‌دار آشنا، گزاره‌یی نکو از گزارنده‌گان نکو

لطفاً نامش را مگر تغییر بدهید. محمدعثمان نجیب برمقتضای نیاز، وظایف گونه‌‌گونی…

درک لنین از عدالت

ترجمه. رحیم کاکایی کازونوف الکساندر سرگیویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور دانشگاه دولتی…

«
»

دلایل احتمالی روسیه برای اعلام بی ارتباطی با نشست صلح مسکو

وسیه اعلام کرده است که ارتباطی با نشست طالبان و احزاب سیاسی افغان در مسکو ندارد و این موضوع گمانه زنی ها بر سر این اظهارات مسکو را افزایش می دهد؛ به گفته تحلیلگران فشار دولت کابل بر کرملین، بازنگری حضور دولت کابل در مسکو و نفوذ بر هر دو گروه دلیل این اظهارات است.

 خبرگزاری صدای افغان (آوا) در گزارشی به دلایل عقب نشینی دولت روسیه از میزبانی نشست طالبان و احزاب سیاسی افغانستان که در مسکو برگزار خواهد شد، پرداخته است.
در این گزارش آمده است که دولت روسیه می گوید برگزاری نشست صلح مسکو میان سیاستمداران افغانستان و نمایندگان طالبان به دولت روسیه ارتباطی ندارد و شرکت کنندگان این نشست نیز از سوی دولت روسیه دعوت نشده اند.
قرار است سه شنبه و چهار شنبه این هفته نشستی در مورد صلح افغانستان میان نمایندگان احزاب سیاسی و گروه طالبان در مسکو برگزار شود.
در دعوتنامه‌های این نشست نوشته شده است که این نشست به میزبانی «عباس استانکزی» و «ضمیر کابلوف» نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان برگزار می‌شود.
با این وجود، سفارت روسیه در کابل اعلام کرد که این نشست به تصمیم افغان‌های مقیم مسکو برگزار خواهد شد و حکومت روسیه در آن هیچ نقشی ندارد.
به نوشته آوا، این در حالی است که دعوت نامه‌های این نشست از سوی سفارت روسیه در کابل نوشته شده و مهر این سفارت نیز در پایین و بالای این دعوت نامه ها حک شده است.
کارشناسان سیاسی بر این عقیده اند که عقب نشینی مسکو از موضع اولیه خود برای تدارک و میزبانی مذاکرات طالبان و نمایندگان احزاب و چهره های سیاسی افغانستان در شرایط کنونی، می تواند دلایل و انگیزه های مختلفی داشته باشد.
یکی از مهم ترین دلایل عقب نشینی روسیه و انکار دعوت از مقام های غیر دولتی افغان برای شرکت در این نشست، ممکن است فشارهای دولت افغانستان بر روسیه باشد.
روسیه پیشتر نیز برای میزبانی از نشست طالبان با نمایندگان چند کشور منطقه، مورد سرزنش دولت افغانستان قرار گرفته بود؛ تا آنجا که کابل علی رغم به تأخیر انداختن آن نشست سرانجام از اعزام یک هیأت رسمی و با صلاحیت در آن، خودداری کرد و تنها چند نفر از اعضای شورای عالی صلح در آن شرکت کردند که به گفته سازمان های رسمی، نمایندگان دولت محسوب نمی شدند.
به نوشته تحلیلگران افغان، البته در آن زمان، موضع کابل در خصوص نشست مسکو، یک تفاوت مهم و اساسی با رویکرد کنونی دولت این کشور در خصوص نشست آتی داشت؛ در آن زمان، کابل و واشنگتن، رویکرد واحد و نزدیکی در روند صلح داشتند. هردو کشور، نسبت به اهداف روسیه در خصوص روند صلح افغانستان با طالبان، تردید داشتند و چه بسا روسیه را به ارتباط غیر قانونی با طالبان و ارائه کمک های تسلیحاتی و مالی به این گروه متهم می کردند.
در حال حاضر اما کابل و واشنگتن در روند صلح افغانستان، دچار اختلاف های شدید و بی سابقه ای شده اند، به گونه ای که دولت افغانستان به رهبری اشرف غنی، همه روزه نسبت به عواقب و پیامدهای ویرانگر صلح آمریکا با طالبان، هشدار می دهد و از عدم همکاری با این روند خبر می دهد.
کارشناسان سیاسی آوا بر این عقیده اند که در چنین شرایطی، یک هدف دیگر و شاید مهم ترین هدف هم می تواند در موضع انکار مسکو در خصوص نشست مورد نظر، مطرح باشد. به این معنا که شاید روس ها در محاسبات خود در زمینه میزبانی از نشست احزاب و شخصیت های غیر دولتی افغان با طالبان، بدون حضور نمایندگان دولت رسمی کابل، بازنگری کرده باشند.
ممکن است آنها انتظار داشته باشند که با این اقدام، در وضعیتی که کابل عمیقا با واشنگتن، اختلاف و تنش پیدا کرده، مسکو می تواند به کابل نزدیک شود و علاوه بر روابط دوستانه ای که با طالبان دارد و در کنار نفوذ عمیقی که بر دیگر سیاستمداران افغانستان مانند حامد کرزی و دیگر افراد و احزاب سیاسی و جهادی دارد، با نزدیک شدن به ارگ ریاست جمهوری و تیم اشرف غنی، نقش آمریکا را در افغانستان، بیش از پیش تضعیف کند.
در ادامه این گزارش آمده است که چنین برداشتی به این دلیل، نزدیک به واقعیت به نظر می رسد که مسکو علی رغم صدور نامه های رسمی با سربرگ و مهر ویژه سفارت روسیه در کابل و با وجود انکار دعوت از افغان ها برای شرکت در آن نشست، آن را به طور کامل لغو نکرده است. این نشان می دهد که روسیه، سعی می کند در یک بازی دوگانه، هم سلطه و نفوذ خود بر طالبان و گروه ها و شخصیت های غیر دولتی افغان را حفظ کند و گسترش دهد و هم به دولت کابل که سرخورده از سیاست های واشنگتن در حوزه صلح می باشد، نزدیک شود.
آوا در ادامه نوشت، این در حالی است که در کشوری مانند روسیه که نسبت به کشورهای غربی، فضای بسته تر و سخت‌گیرانه تری در حوزه فعالیت های سیاسی و برگزاری نشست های مستقل آن هم از سوی شهروندان کشورهای دیگر دارد، برگزاری نشستی با این اهمیت، نمی تواند بدون تأیید، همراهی و چه بسا برنامه ریزی دولت کرملین، امکان پذیر باشد.