یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

جمعآوری کتابها و دستگیری جمعی زنان و دختران توسط عمال…

نوشته بصیر دهزاد در هفته گذشته رژیم اختناق ، ظالم  زن …

نمونه ی چند از سروده های خانم مفتوحه ایماق به…

 زیارتگاه مفتوحه ایماق در حضیره اندخوییان شهدای صالحین کابل - افغانستان آق …

 مکتب دینی فلسفی «من بیش از این نه  می‌دانم»، از…

فرستنده: محمدعثمان نجیب مکتب دینی–فلسفی «من بیش از این نمی‌دانم» با…

اگرعمل نداریم!

امین الله مفکر امینی     2025-21-07! تا کی سخــن رانیــــــم زوحدتی همه ابنـــــــای…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

رفقا نباید در دوئل های عشقی شرکت کنند!

Ferdinand Lassalle (1825-1864) آرام بختیاری فردیناند لاسال،- مرگ بدلیل یک دوئل عشقی. جوانمرگی…

اعلامیه بنیاد فرهنگی اوستا در باره سرکوب و اخراج جبری…

در ماه های اخیر برخوردهای خشن در برابر پناهجویان افغان…

غمنامه ی غمگنانه ی خونین من

غرب، حامی و مسئول این‌همه جنایات و خونریزی است! سلیمان کبیر…

فراخوان دهمین دوسالانه‌‌ی «داستان کوتاه نارنج» اوایل مردادماه منتشر می‌شود

 کوتاه نارنج» اوایل مردادماه  ۱۴۰۴ با رونمایی از کتاب باغ نارنج، پوستر و…

«
»

در سوگ درگذشت رفیق عزیز مان کاوه جان کارمل!

ممکن است تصویر ‏۱ نفر‏ باشد

با دریغ و درد فراوان به آگاهی می‌رسانم که امروز در تاریخ دوم اکتوبر سال 2022 حوالی ساعت هفت شام در شفاخانه غاسکیله دنمارک، یکی از بهترین های مان را از دست دادیم. دوست و رفیق ارجمند ما کاوه جان کارمل پسر شادروان ببرک کارمل عزیز، بنابر بیماری مدهشی که به آن دچار شده بود، دنیای مادی ما را به عمر پنجاه و نو سالگی سرانجام ترک گفت و به گذشته گان و جانبازان پُر افتخار وطن مان و مبارزان راه ترقی، آزادی و عدالت اجتماعی پیوست. 

این رفیق وطن دوست، آگاه، مهربان، صمیمی، متواضع، مودب، بی‌تفاوت به انگیزه های مادی و فقیرمشرب، از دوری وطن و کشور محبوب مان افغانستان سخت رنج می‌برد. کاوه جان کارمل به کشور عزیز و مردمان دلیر آن عشق می‌ورزید و همواره بخاطر تامین عدالت اجتماعی، حقوق شهروندی، برابری، رفاه مردم ستمدیده و زحمتکش افغانستان، شگوفایی زنده‌گی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور می‌اندیشید و مبارزه می‌کرد. وی با تعصب و تبعیض سخت بیگانه بود؛ تلاش می‌کرد با کار سیاسی ـ اجتماعی و فرهنگی در محافل گوناگون و هم‌دلی با لایه های مختلف جمعیت پراگنده شده و ساکن در خارج از کشور، سهم خود را در همبستکی، اتحاد، همدلی و همکاری باهمی، به نحو شایسته بجا آورد.

کاوه جان کارمل سالهای جوانی را برای  کسب آموزش در سطوح عالی دانشگاهی در مسکو سپری کرد و پس از آن هم‌مانند با صدهاهزار جوان آموزش دیده در مهاجرت و پناهنده‌گی و در حقیقت در آواره گی در دنمارک و آلمان گذشتاند. وی هیچ گاه فرصت عملی خدمت در داخل کشور عزیز و برای مردم افغانستان را نیافت. این امر همواره موجب تاثر و تاسف عمیق  وی می‌گردید.

آرزوهای بزرگی در سینه داشت و ای بسا آرزو ها که همواره خاک می‌شوند و به ثمر نمی‌رسند.

درگذشت نابهنگام این دوست مهربان، متواضع و رفیق استوار در روزهای دشوار را برای مادر داغ دیده اش بانوی قهرمان محبوبه جان کارمل، فرزندانش آرمان جان و سلیمان جان، برادرش وستوک عزیز، خواهرش اناهیتای عزیز، خانواده محترم شان و همه دوستان و رفقای عزیز با دل پُر درد و اندوه جانسوز، تسلیت می‌گوییم.

نبود وی در این مرحله بسیار حساس برای جنبش ترقی خواهانه و دموکراتیک افغانستان، ضایعه جبران ناپذیر بشمار می رود.

روانش را شاد می‌خواهیم و یاد و خاطره‌های فراموش ناشدنی اش را همواره گرامی می‌داریم.

آرام بخواب رفیق عزیز! راه تو و آرمان های مردمی و انسانی تو، برای همیشه و با افتخار ادامه می‌یابد و یاد تو همواره گرامی می‌ماند.

دستگیر صادقی 

و خانواده صادقی