چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش دوم درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

پرتو عقل و خرد 

رسول پویان  جهان که در دل دانش می‏کند تابـش  به جهل تیره…

نامه‌ی سرگشاده‌ی محمدعثمان نجیب، بنیادگذار مکتب دینی-فلسفی من بیش از…

آقای ترامپ! تو نه در قامت یک سیاست‌مدار آمدی، نه به…

افغانستان، میان دو لبه تیغ؛ تحول نرم یا سقوط ساختاری

نویسنده: مهرالدین مشید نجات افغانستان در گرو راهی؛ میان تحول نرم…

دولت: کاملِ ناتمام...!

دولت یا خدمات عامه و زمانیکه توسط میثاق مردمی همانا…

فرق بین شادی و لذت

 محمدنعیم «کاکر خیلی ها فکر می‌کنند که شادی و لذت یکی…

شلینگ و هگل،- دعوای 2 فیلسوف دولتی

Schellig, F.W (1775- 1854 آرام بختیاری فلسفه شلینگ،- مفاهیم ناروشن، تعاریف ناتمام. شلینگ…

عید قربان

ای وطندار عید قربان شد قربانت شوم صدقه‌ی حال خراب و…

حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

«
»

خروج نظامیان شوروی؛ پایانی برای مداخله، آغازی برای فاجعه

مرور روزنامه‎های امروز چاپ کابل

روزنامه‎های امروز چاپ کابل در دیدگاه‎ها و سرمقاله‎های خود به سالروز خروج نظامیان خارجی از افغانستان پرداخته و آن را پایان مداخله و آغاز یک فاجعه توصیف کرده‌اند.

روزنامه‎های امروز (یکشنبه) چاپ کابل در دیدگاه‎ها و سرمقاله‎های خود سالروز خروج نظامیان شوروی را از این کشور بررسی کرده و به مسائل مهم این کشور نیز پرداخته‎اند که بخش‎هایی از آن در زیر آمده است:

روزنامه «سخن جدید»، در دیدگاه رسمی خود روز خروج نظامیان شوروی را آغاز یک فاجعه دانسته و نوشته است که  در نهایت این اقدام به پیروزی مجاهدین افغان انجامید .

نویسنده روزنامه سخن جدید در ادامه نوشته است که خروج نظامیان شوروی با تمام پیامدهای منفی و مثبت، خود آغازی شد برای فجایع بیشتر در کشور، فاجعه‌هایی که همچنان از شهروندان بی‌دفاع قربانی می‌گیرند و خواب راحت را از چشم مردم گرفته‌اند.

روزنامه «جامعه‎باز»، در سرمقاله خود نیز به خروج نظامیان شوروی از افغانستان پرداخت و آن را پایان بی‎فرجام و یک آغاز شوم برای مردم این کشور پنداشته است.

این روزنامه نوشته است: قرار بود که پایان حضور نظامی ارتش سرخ در افغانستان به معنای پایان بحران در این کشور باشد، اما با خروج کامل و پایان حضور نظامی شوروی سابق در افغانستان، نه تنها جنگ و نزاع پایان نیافت، بلکه سر آغازی شد  برای بحران‎های دوام‎دار و پایان‎ناپذیری که تاکنون هم چشم‎انداز روشنی برای آن دیده نمی‎شود. ارتش سرخ از کشور خارج شد، اما پیامدهای حضور 9 ساله انها، تاکنون دامن‎گیر مردم افغانستان است. یکی از پیامدهای حضور ارتش سرخ در افغانستان، سرازیر شدن هزاران جنایت کار و جانی از زندان های کشورهای عربی زیر نام جنگجوی داوطلب  بود که به منظور مقابله با آنان وارد کشور شده بودند و تاکنون کشور ما از سایه شوم آنها در جنگ و بدبختی زیر نام القاعده بسر می برد.

روزنامه «ماندگار» در سرمقاله خود به آخرین فعالیت‎های مخالف «حامد کرزی»، رئیس جمهور کنونی با آمریکا و «نجیب الله» رئیس جمهور پیشین افغانستان در برابر نظامیان شوروی پرداخته و نوشته است: مسلماً میان موضع‌گیری‌ها و رفتارهای سیاسی کرزی و آخرین مهرۀ حاکمیت حزب دموکراتیک خلق  افغانستان (نجیب‌الله)، شباهت‌های آشکاری وجود دارد.

یکی از رفتارهای سیاسی نجیب، اعلام مشی مصالحۀ ملی بود که پس از خروج نیروهای شوروی برای توجیه حکومت خود به اجرا گذاشت. وی می‌خواست با اعلام این مصالحه، نیروهای مجاهدین را به سوی خود بکشاند و حاکمیت خود را گسترده ساخته و ابقا سازد. رفتار آقای کرزی نیز دقیقاً در همین جهت است.