کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

حمله بردانشگاه کابل وانتقاد صریح آقای صالح از نهاد های امنیتی کشور

     نوشته ی : اسماعیل فروغی


      یورش ددمنشانه بر نهادهای علمی – فرهنگی چون آموزشگاه کوثر و دانشگاه کابل ، اگر از یکسو دشمنی طالبان تروریست را با علم و فرهنگ نشان میدهد ، از جانب دیگر ناکامی و سرافگنده گی بزرگی برای مسوولان حکومتی به حساب می آید .
مسوولیت اینهمه کشتار، به همان اندازه که بدوش طالبان ددمنش است ، به دوش رییس جمهور ، معاونان و مسوولان اول امنیتی کشور نیز میباشد .

    رهایی شش هزارتروریست وحشی اززندان ، عدم بازپرس ازمسوولان و مقصران ، مقرری های سلیقوی – قومی در ارگانهای امنیتی و نبود انگیزه و استراتژی ملی برای مبارزه برضد طالبان ، ازعوامل عمده ی این ناکامی ها و اینهمه حملات خرابکارانه به حساب می آید .

      آقای امرالله صالح معاون اول رییس جمهورغنی که باری با تبختر از نوشیدن استخبارات سخن گفته بود ، کم کاری و بی مسوولیتی اداره های استخباراتی کشور را عامل اساسی یورش ددمنشانه ی طالبان بر حریم دانشگاه کابل خوانده است .

      ارچند این انتقاد و اعتراف آقای صالح عمل شایسته ایست که در میان رهبران حکومت افغانستان بی پیشینه است ؛ اما به هیچصورت نمیتواند از گناهان مسوولان امنیتی و شخص آقای صالح کم نماید .

      آقای صالح که ازچندی به اینسو بخش زیادی ازمسوولیتهای امنیتی رییس جمهور را به گردن گرفته است ، با وجود زیرکی های خاص شان ، با اینکار ندانسته قسمت زیادی از گناهان نا بخشودنی و گزافه گویی های رییس جمهورغنی را بدوش حمل می نماید .

      آقای صالح که فکر می کند با براه انداختن هیاهوی انترنتی – فیسبوکی ( جلسات شش وسی صبح ) و با دستگیری چند خس دزد ، شهر شش میلیونی کابل و کشور سی و شش میلیونی افغانستان جنگ زده را از جنایتکار پاک می نماید ، در اشتباه محض به سر می برد .

      همین اکنون هلمند و قندهار در آتش جنگ می سوزد .تقریباً تمام کلان شهرها در معرض خطر قرار داشته ، به سربازان تحت محاصره ، کمک به موقع نمی رسد . خوب است تا معاون سرقوماندان اعلا ، در اندیشه ی آن شوند تا جلو نفوذ دشمن در پاسگاه ها و مراکز دینی – آموزشی – فرهنگی گرفته شده ، برای ابد نابود شوند .

       آقای صالح باید بداند که مبارزه دربرابر آدمکشان و دزدان به کوچه های شهرنو کابل خلاصه نمی شود .