تروریسم کدام طرف؟
سرمقاله گاردین – ارگان حزب کمونیست استرالیا/ آمادور نویدی
آمریکا و متحدانش در بیش از دو دهه از حملات وحشیانه و جنایتکارانه، از افغانستان گرفته تا جنگ کنونی در سوریه، جنایات بیشماری علیه خلق های خاورمیانه مرتکب شده اند. قربانیان جنگهای مستقیم و نیابتی آمریکا را پس از جنگ جهانی دوم درنظر بگیرید؛ کشورهای کره، ویتنام، کامبوج، نیکارگوئه، جمهوری دومینیکن، فیلیپین، لیبریا، کوبا، گواتمالا، گرانادا، فلسطین، لبنان، ایران، سومالی، سودان، هائیتی، السالوادو، هندوراس، آنگولا، یوگسلاوی … و این لیست همچنان ادامه دارد. این ست چهره تروریسم امپریالیستی…در مناقشه بین اسرائیل و فلسطین، اسرائیلی ها بطور مرتب به فلسطینی ها برچسب تروریست میزنند. ولی فلسطینی ها به آن ترور نظامی پاسخ میگویند که نزدیک به هفتاد سال توسط مقامات اسرائیلی علیه تمام فلسطینی ها به راه افتاده است. فلسطینی ها به امتناع اسرائیلی ها در قبول خواسته برحق خود برای ایجاد یک دولت فلسطینی مستقل پاسخ می گویند. اقدامات دولت اسرائیلی مثالی از تروریسم دولتی مدرن علیه خلقی است که برای رهایی ملی خود مبارزه می کند… جنگ های بی پایان و مداخلات نظامی امپریالیسم آمریکا در بسیاری از کشورها انجام میگیرد و هر مداخله و جنگ با استقرار دولتهایی همراه است که مطیع اوامر اربابان آمریکایی خود هستند. هدف اصلی مداخلات کنونی تخریب شماری از کشورها در خاور میانه توسط آمریکا و ناتو آن ست، که چین را با نیروهای نظامی و ایجاد پایگاه های آمریکایی محاصره کنند.
تروریسم کدام طرف؟
سرمقاله گاردین – ارگان حزب کمونیست استرالیا
برگردان: آمادور نویدی
سازمان ملل متحد هرگز یک تعریف مورد توافق از تروریسم نداشته است، چونکه «ترریسم»، مانند طرز برخورد یک فرد به بسیاری از مسائل دیگر، با یک موضع طبقاتی مشخص میشود. مانند موضوع استقلال و حاکمیت – که چه کسی در سمت استعمارگران و امپریالیست ها قرار دارد و چه کسی در سمت آنهایی ست که برای آزادی ملی (جنبش آزادیبخش ملی یا جنبش رهایی ملی – م) و استقلال مبارزه می کنند.
آنهایی که دچار فقر و بیکاری هستند، اما بطور مشروع با استفاده از تنها سلاح خود برای یک زندگی بهتر؛ کار و رهایی از مشقت فقر خود مبارزه می کنند، تروریست نیستند.
در مناقشه بین اسرائیل و فلسطین، اسرائیلی ها بطور مرتب به فلسطینی ها برچسب تروریست میزنند. ولی فلسطینی ها به آن ترور نظامی پاسخ میگویند که نزدیک به هفتاد سال توسط مقامات اسرائیلی علیه تمام فلسطینی ها به راه افتاده است.
فلسطینی ها به امتناع اسرائیلی ها در قبول خواسته برحق خود برای ایجاد یک دولت فلسطینی مستقل پاسخ می گویند.
اقدامات دولت اسرائیلی مثالی از تروریسم دولتی مدرن علیه خلقی است که برای رهایی ملی خود مبارزه می کند.
زمانی که در آفریقای جنوبی، ای ان سی (کنگره ملی آفریقا)، بازوی نظامی امخونتو وی سیزوی (نیزه ملت) را ایجاد کرد، و چند حمله نظامی علیه زیرساخت آپارتاید انجام داد، رژیم آپارتاید به آنها برچسب تروریست زد. اما اکنون اغلب مردم از آنها به عنوان مبارزان راه آزادی یاد می کنند.
زیر نام مبارزه با تروریسم، همه قوانین تصویب شده توسط تقریباً تمام دولتهای غربی ماهیت طبقاتی تروریسم را نیز توصیف میکند. این قوانین آنچنان گسترده است که اصطلاح «فاشیسم خزنده» را توجیه می کند، و دولت روز میتواند از این قوانین علیه هرکسی که مایل به سرکوب باشد، استفاده کند – مانند اتحادیه های کارگری، فعالان محیط زیست؛ و حتی به پناهندگانی که از جنگ و سرکوب فرار کرده اند، برچسب تروریست بالقوه زده اند.
به همان گونه که در تعداد زیادی از کشورهای دیگر دیده شده است، تصویب چنین قوانینی نشاندهنده آماده شدن طبقه حاکم برای زمانی است که در اثر بحران اقتصادی، بیکاری و رشد فقر و مشقت ناشی از آن، تظاهرات افزایش می یابد.
جهان در حال حاضر شاید با خطرناکترین دوران در تمام تاریخ روبروست که در آن یک سری از جنگ های بی پایان و گسترده، با وحشتناک ترین سلاحها براه افتاده، که منجر به ویرانی های بی نظیر ست.
جنگ های بی پایان و مداخلات نظامی امپریالیسم آمریکا در بسیاری از کشورها انجام میگیرد و هر مداخله و جنگ با استقرار دولتهایی همراه است که مطیع اوامر اربابان آمریکایی خود هستند.
هدف اصلی مداخلات کنونی تخریب شماری از کشورها در خاور میانه توسط آمریکا و ناتو آن ست، که چین را با نیروهای نظامی و ایجاد پایگاه های آمریکایی محاصره کنند.
این استراتژی در پاسخ به کاهش طولانی مدت در کل موقعیت اقتصادی آمریکاست. مرکز اقتصادی جهان به آرامی، اما بطور قطعی از آمریکا و اروپا به آسیا منتقل میشود، و رشد اقتصادی چین مرکز این تغییر ست.
آمریکا و متحدانش در بیش از دو دهه از حملات وحشیانه و جنایتکارانه، از افغانستان گرفته تا جنگ کنونی در سوریه، جنایات بیشماری علیه خلق های خاورمیانه مرتکب شده اند. قربانیان جنگهای مستقیم و نیابتی آمریکا را پس از جنگ جهانی دوم درنظر بگیرید؛ کشورهای کره، ویتنام، کامبوج، نیکارگوئه، جمهوری دومینیکن، فیلیپین، لیبریا، کوبا، گواتمالا، گرانادا، فلسطین، لبنان، ایران، سومالی، سودان، هائیتی، السالوادو، هندوراس، آنگولا، یوگسلاوی … و این لیست همچنان ادامه دارد.
این ست چهره تروریسم امپریالیستی.
برگردانده شده از:
http://www.cpa.org.au/guardian/2016/1744/02-editorial.html