بیانیه حزب کار آمریکا پیرامون وضعیت سیاسی و انتخابات درآمریکا
رفقای حزب کار آمریکا بیانیه تحلیلی در مورد وضعیت سیاسی و انتخابات در آمریکا انتشار داده اند که ما بخش کوچکی از آنرا تلخیص نموده و ترجمه آنرا در اختیار رفقا و دوستان قرار میدهیم.
انتخابات فاشیسم را شکست نمیدهد ، فقط ما میتوانیم آنرا در هم بکوبیم .
بزرگترین دشمن فاشیسم همیشه یک جنبش متحد طبقه کارگر بوده و هست.
سراسرجهان انتخابات آینده آمریکا را زیر نظر دارد. در حالی که در جهان پس از جنگ سرد چندین کشور قدرتمند امپریالیستی وجود دارد اما ایالات متحده همچنان عمده ترین آنهاست. گمانه زنی در مورد انتخابات مستقیماً بر صعود و نزول روزانه سرمایه گذاری در بازار جهانی تأثیر می گذارد و سرمایه داران فرصت های ایجاد شده را که با مرگ بیش از یک میلیون انسان در طی شیوع پاندمی COVID-19 و بی ثباتی بیشتر در مرکز امپریالیستی بوجود آمده است در مد نظردارند. برای آمریکایی ها ، اولین دوره ریاست جمهوری ترامپ موجب قدرت پلیسی چشمگیر جناح راست افراطی شد ، ما شاهد شدت یابی سرکوب مهاجرین هستیم، بر حقوق ابتدائی بورژوائی مانند رای دادن سوهان کشیده شده است. خشونت دست راستی علیه مردم ستمدیده ، نه تنها از طریق نیروهای سرکوبگر دولتی بلکه از طریق جنبش دست راستی مسلح که از تاریک خانه شهر شارلتزویل ظهور میکند ، ادامه یافته است. از بسیاری جهات ، این انتخابات بر زندگی همه ساکنین آمریکا سایه می افکند.
بسیاری از نیروهای چپ تصمیم گرفته اند که باید ترامپ را شکست داد و حمایت و رای دادن به جو بایدن مسیرمنطقی برای این شکست است. این درست است که ترامپ را باید شکست داد و ریاست جمهوری وی تهدیدی جدی برای طبقه کارگر آمریکاست اما در این وضعیت اضطراری ، ما نمی توانیم این حقیقت ساده را نادیده بگیریم که این سیاست ها و جنبش های فاشیستی قبل از ترامپ وجود داشته و بعد از ترامپ و قویتر از هر زمان دیگری، وجود خواهند داشت. زمانی که شهروندان عقب مانده و مرتجع نسل پس از نسل تربیت شده و رشد یافته اند ، نیازی به تشکیل گروه شبه نظامی توسط ترامپ نیست. پلیس از همان ابتدا میداند که مجازاتی برای اقدامش درسرکوب خشونت آمیز ستمدیدگان در کار نیست . دولت آمریكا ، با وجود تمام بوق و کرنایش در مورد آزادی شهروندان ، هیچ مشكلی درمورد استفاده از قدرت اقتدارگرایانه سرکوبگر ، چه در داخل و چه در خارج کشور، وقتی كه مناسب با نیازهای خود ببیند، ندارد . همه این اجزا قبل از ترامپ وجود داشته اند ، در زمان ترامپ بشکل وحشتناکی وجود دارند، و بعد از ترامپ نیز وجود خواهند داشت.
هیچ گروه کمونیستی در آمریکا نفوذ قابل توجهی برافکار عمومی ندارد. با این حال ، بسیاری از سازمان ها کلاه خویش را باحترام انتخابات از سر برداشته و خود را متعهد به اهداف انتخاباتی کرده اند. چیزی جز پراگماتیسم در پشت این عمل نهفته نیست ، حتی ممکن است استدلال شود که یک گروه کمونیستی در آمریکا با تأیید یک نامزد انتخاباتی بیش از هر چیز دیگری به آن نامزد صدمه می زند. از این گذشته ، دمکرات های لیبرال بیش از آنکه از جناح راست و فاشیسم متنفر باشند از چپ رادیکال ، و به ویژه از کمونیست ها، متنفرند و حمله به حتی کمپین شخص سوسیال دموکراتی مانند برنی سندرز این را نشان می دهد.
در حالی که زندگی سیاسی آمریکا در گیر انتخابات است – از صف طویل بیکاری تا بازداشتگاه های مهاجرین که توسط اوباما و بایدن ساخته شده و ترامپ برای بهسازی نژادی و جدایی کودکان ازخانوادهایشان آنها را بکار گرفته است ، تا حومه های ثروتمند نشین که بایدن و ترامپ فعالیت های خود را در آنها متمرکز می کنند – ما می گوئیم شعار “شکست ترامپ” کافی نیست. همانطور که مالکوم ایکس در سال 1964 گفت ، و همانطور که بلشویک ها در سال 1917 استدلال کردند ، رای گیری می تواند ابزاری برای انقلابیون باشد ، ابزاری که نباید نادیده گرفته شود. اما ما هرگزنباید ، به ویژه با افزایش قدرت فاشیسم در آمریکا ، شعارهای خود را به بازی های قدیمی انتخاباتی “این انتخابات بسیار مهم است” کاهش دهیم.
……
ترامپ یک بیماری نیست که باید از میان برداشته شود ، او یک علامت بیماری است ، تاولی که عفونت را بسطح آورده است. بیماری سرمایه داری است. اما ، شناسایی بیماری کافی نیست. همچنین لازم است آسیب شناسی شود. ……….
فاشیسم چیز جدیدی در زندگی سیاسی آمریکا نیست. از نسل دوم کو کلوکس کلان در دهه 1920 گرفته تا پدر کاگلین ( کشیش کانادائی –آمریکائی که در دها 1930 رادیوئی برای پخش تبلیغات طرفدار نازیسم راه اندازی کرده بود) ، بوند آلمانی-آمریکایی ( تشکیلات آلمانی های فاشیست و شدیدا ضد کمونیست مقیم آمریکا – تاسیس 1936) و پیراهن نقره ای ( سازمان فاشیستی که در آمریکا فعالیت زیر زمینی داشت- تاسیس 1933) های دهه 1930 ، تا حزب نازی آمریکا در دهه 60 و 70، تا ” آلترناتیو راست” امروز ، ایده ها و سازمانهای آشکارا فاشیستی حضور مداوم در صحنه سیاسی آمریکا داشته اند. آنچه تازه است این است که چگونه این گروه ها و ایدئولوژی فوق ارتجاعی که آنها نمایندگی می کنند از حاشیه و سایه به مرکز صحنه منتقل شده اند. بدیهی است که آنها توسط ریاست جمهوری ترامپ مورد تشویق قرار گرفته و جسارت دار شده اند.
با این حال باید قویا اظهار داشت که ، گرچه فاشیسم عریان اخیراً از چاه تاریک فاضلاب به روز روشن خزانده شده است ، اما گرایشهای فاشیستی و روند فاشیتزه کردن جامعه برای چندین دهه از ویژگیهای کشور آمریکا بوده است. فاشیسم بحران سرمایه داری در حال زوال است. فاشیسم لباسی است که سرمایه داری که دیگر قادر به کنترل موثر مبارزه طبقاتی درجامعه نیست و نمیتواند به “روش قدیمی” ادامه حیات دهد به تن میکند. فاشیسم دیکتاتوری تروریستی مرتجع ترین عناصر سرمایه مالی است. از این منظر ، فاشیسم در ایالات متحده مسئله این یا آن گروه حاشیه ای دیوانه نیست. بلکه بخشی از توسعه سرمایه داری آمریکا در مرحله نهایی امپریالیستی آن است.
…….
با این حال ، در ردیابی و درک تاریخچه فاشیسم در آمریکا ، ما نباید تغییرات سیاسی و شتاب بخشیدن به جنایات توسط دولت ترامپ را از مد نظر دور بداریم. جنایات دولت ترامپ علیه مردم بی شمار و وحشیانه اند. پاسخ وی به بیماری جهان گیر COVID-19 شدیدا عقب مانده و شکست خورده است ، اولویت سود بر سلامت انسان و بی اعتمادی به دانشمندان و کارشناسان به طور کلی ، منجر به مرگ بیش از دویست هزار انسان شده است. ویروس کرونا به طور نامتناسبی اثرات خود را بر جمعیت آفریقائی تبارآمریکا گذاشته و همچنین باعث مرگ بیشماری از آمریکائی های بدون پوشش درمانی شده است . بیش از 10 میلیون نفر بیمه درمانی خود را بمناسبت کووید -19 از دست داده اند. آمار رسمی بیکاری در ایالات متحده درحال حاضر بالغ بر 30 میلیون نفر است ، اما هیچ گونه کمکی بمردم جز پرداخت یک چک 1200 دلاری که به سختی یک ماه اجاره مسکن شهروندان را تامین میکند نشده است.
………
ما با برسمیت شناختن تهدید فاشیسم آمریکایی نمی توانیم در مقابل این واقعیت کورباشیم که دموکرات ها بارها و بارها ثابت کرده اند که توان و تمایل به مقابله با تهدید فاشیست را ندارند. دموکرات ها در واقع اغلب بطور مستقیم و یا در کنگره آمریکا به خشونت دولتی علیه اعتراضات مردم و همچنین جمع آوری افراد بدون پرونده (افراد “غیر قانونی” ) برای اعزام به اردوگاه های کار اجباری کمک کرده اند. . مدتهاست که زمان “رأی دادن به حامی یقه آبی ها صرفنظر از ماهیت او” می گذرد ، زمان آن رسیده است که وحدت میان همه کارگران بطورآگاهانه و آشکار، جدا از نهادهای بورژوازی، برقرار گردد. فقط ما مردم می توانیم خود را نجات دهیم. همانطور که مالکوم ایکس در سخنرانی معروف خود “رای یا گلوله” گفت ، ما باید امروز ، نه فردا ، نه انتخابات بعدی ، بلکه همین امروز ، یک جبهه متحد ایجاد کنیم که خواسته های کارگران را نه در تالارهای قدرت بلکه بر روی زمین مردم و در هر شهر این کشور بیان کند.
………..
برپائی یک بدیل واقعی برای طبقه کارگر
با توجه به این شرایط تاریخی و چالش هایی که طبقه کارگر آمریکا در دوران عروج مجدد فاشیسم با آن روبروست ، ضروری است که ما این پرچم متحد همبستگی علیه نفرت ، برای دموکراسی واقعی و دسترسی همگانی به مراقبت های بهداشتی ، برای اشتغال و مسکن و ابزارهای لازم برای زندگی را در هر گوشه کشور بر افرازیم . این کار رفرمیستهای طرفدار انتخابات است که کشور را به مناطق ” قرمز و آبی” تقسیم کنند. برای مدتهای مدیدی چپ آمریکا که منحصراً در مناطق محصور به شهرها زندگی می کرد کارزارهای مربوط به مسائل ملی و کشوری را بر سازماندهی محلی ترجیح می داد.
با برآمد فاشیسم در آمریکا ، امتناع از انجام کار سخت سازماندهی انقلابی می تواند به یک اشتباه مهلک منجر شود. به همین دلیل ، ما می گوییم که بایدعروج فاشیسم را، نه فقط ترامپ را ، با سازماندهی رادیکال طبقه کارگر، نه فقط با انتخاب پراگماتیستی و “تاکتیکی” ، شکست دهیم. بیش از هر چیز دیگر ، ما باید توان کارگران جهان را تقویت کنیم ، کارگرانی که اغلب ناتوانی و زخم خوردگی توسط سیاست فاشیستی و تعصب گرائی ضد علمی سال 2020 را احساس می کنند. این در توان جنبش سوسیالیستی است که نارضایتی طبقه کارگر را به اسلحه ای برای سازماندهی و قدرت تبدیل کند. یک سازمان سراسری طبقه کارگر، که عمیقا با سازمان های محلی در ارتباط باشد، می تواند، مانند جنبش های انقلابی گذشته، اساساً جامعه را بازسازی کند و یک بار و برای همیشه فاشیسم را از بین ببرد.”
ترجمه وتکثیر ازحزب کار ایران(توفان)
20 اکتبر 2020
