بوقت نیاز!
امین الله مفکر امینی 2020-07-12
هر که بوقت نیاز دســـــت محتا جـــــــان بگیرد
به پاداش لطف ورحمت ز رب سبـــــحان بگیرد
گر خاطری شاد کند و خنــــــده آرد بر لبــــــــی
معنی که چراغـــــی افروخته بــر ظٌلمانی شبی
اگر بر نوازش خاطری ناشاد ی شـــــا د دار د
خــــــالق بی نیاز هردو سرایــــش آبــاد دار د
هرکه بربنای عشقی، آتش غضب وکین افـروزد
عشـــــــق بماند وزحسادت خانه ای خود بسوزد
آنکه از آتشی کین تهمت بند د بدامن پــــــــا ک
یقین دان گریبا ن عزش ز این ابطال شـود چاک
پس چه خوب همه آراسته با جوهر انسان باشیم
بر غم و درد همدیگر، همــه کمک رسان باشیم
مفـــــکر را خالق یکتـــــا بــــوده پشـــت و پنا ه
کـه او را جز خدا نبوده است دیگرمعبود گـــا ه
اگـرخواهید ای بیخبران لطف وکرم ذات حق را
جــــز انسانیت مجویید ومخوانید دیگر سبق را