سوز وگداز!

امین الله مفکر امینی  2025-11-08! سوزوگدازِعشق،سوزد جسم وجانـــــــم زگٌدازیکه است بســـوز،روح وروانــــم ای اهلِ…

رسول همذاتوف

رسول همذاتوف (آواری: ХӀамзатил Расул؛ ۸ سپتامبر ۱۹۲۳ – ۳ نوامبر ۲۰۰۳) شاعر اهل اتحاد…

دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

«
»

این جنایت نباید بی پاسخ بماند! 

حمله خونین نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی  به آوارگان افغانستانی، جنایت دیگری علیه بشریت!        

  شب ۲۲ مهر ماه، ۱۴۰۳، در منطقه مرزی بین ایران و افغانستان،  نیروهای مسلح  جمهوری اسلامی یک گروه از آوارگان افغانستانی را که قصد ورود به خاک ایران داشتند به رگبار گلوله بستند. نیروهای هنگ مرزی کلگان سراوان که از پیش کمین کرده بودند با شلیک سنگین «آرپی‌جی» و گلوله باران ‌مستقیم به آوارگان غیر مسلح یورش بردند. طی این حمله وحشیانه تاکنون اجساد بیش از ۲۶۰ نفر از شهروندان افغانستانی که به خاک و خون  کشیده شده‌اند شمارش شده است. بیش از ۶۰ نفر مجروح هستند که حال برخی بشدت وخیم است. ده‌ها فیلم و کلیپ از جنایت هولناک به اشتراک گذاشته شده است. 

این فاجعه دردناک را به خانواده های جان‌باختگان و همه آسیب‌دیدگان صمیمانه تسلیت می‌گوییم. 

این جنایت  بروز دیگری از سیاست فاشیستی و اقدامات وحشیانه حکومت علیه آوارگان و کارگران مهاجر، نفرت پراکنی توسط ارتش سایبری و هشتگ سازی “اخراج مهاجرین افغان مطالبه ملی” و “مرگ بر افغانی، حملات سازمان یافته به خانه و کاشانه محقر کارگران مهاجر افغان، و افغانستانی ستیزی نژاد پرستانه‌ای است که مستقیما توسط سران حکومت اسلامی به پیش برده میشود.   

این کشتار جمعی مصداق بارز جنایت سیستماتیک علیه بشریت است. تلاش در مخفی کردن اخبار یک چنین جنایت تکان دهنده‌ای بخش دیگری از سناریوی خونینی است که توسط سران جمهوری اسلامی به اجرا گذاشته شده است. 

کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل متحد «UNHCR» در این برهه حساس باید بدون درنگ با دخالت اضطراری در این موضوع، به این جنایت رسیدگی کند. و اجازه ندهد جمهوری اسلامی با مخفی کردن و مخدوش کردن حقایق  دستان خونین خود را پنهان کند. جان باختگان و مجروحین باید شناسایی شوند و بتوانند با شکایت از جمهوری اسلامی حق خواهی کنند. و آمران و عاملان این آتش‌باری نفرت‌انگیز باید در مجامع رسمی بین‌المللی به محاکمه کشیده شوند.   

مردم آزادیخواه و انساندوست ایران  

  برای دفاع بی‌قید و شرط از حرمت انسانی مهاجرین افغانستانی باید وسیعا به این جنایت در همه جا و در هر شکل ممکن اعتراض کنیم. پذیرفته شدن حق پناهندگی، امنیت جانی و حرمت انسانی آوارگان و مهاجرین افغانستانی و به رسمیت شناسی حق شهروندی، حق مسلم ‌آنان است. از همه تشکل‌های کارگری، تشکل‌های مردم نهاد، نویسندگان و هنرمندان و همه مردم انساندوست ایران می‌خواهیم که علیه این جنایت هولناک اعتراض کنند. این جنایت نباید بی پاسخ بماند! 

مرگ بر طالبان چه در کابل چه تهران  

حزب کمونیست کارگری ایران 

۲۵ مهر ۱۴۰۳ – ۱۶ اکتیر ۲۰۲۴