اقدامات آمریکا در خاک اوکراین باعث ایجاد وضعیت کیفیتاً متفاوت در سوریه میشود
یوری باریسوف (YURI BORISOV)
ا. م. شیری
سوریه میتواند مکانی باشد که آمریکا باید مطمئن شود که مجازات آن دیگر ممکن نیست.
روزی نیست که واشنگتن و متحدانش کشورهایی را که از خط آمریکا علیه روسیه حمایت نمیکنند، تهدید نکنند. امروز – اولتیماتوم اتحادیۀ اروپا به کره شمالی که در واقع از آن میخواهد خود را یکجانبه خلع سلاح کند. دیروز – صربستان را به دلیل عدم تمایل این کشور به کنار آمدن با از دست دادن کامل کوزوو تهدید میکرد. پریروز – به چین به دلیل امتناع از قطع رابطه با روسیه اعتراض میکرد. و البته خود روسیه که هر روز هدف حملات وحشیانه قرار میگیرد. حملات نظاممند با تسلیحات آمریکایی به تأسیسات نظامی، از جمله تأسیسات حیاتی فدراسیون روسیه، ایالات متحده را به مشارکت مستقیم در جنگ علیه روسیه تبدیل میکند و موجب ایجاد وضعیت نظامی-استراتژیک جدید میشود.
غرب با تکبر امپراطوری و بر خلاف تمامی موازین بینالمللی، به سرزمینهای بیگانه که روزگاری تصرف کرده بود، چسبیده و آنها را سکوی پرشی برای گسترش بیشتر خود تصور میکند. چنین است حضور نظامی کاملاً غیرقانونی ایالات متحده در خاک جمهوری عربی سوریه که مقامات آن هرگز ارتش آمریکا را به کشور خود دعوت نکردهاند. با این حال، در چارچوب «نظم مبتنی بر قوانین»، واشینگتن مدتهاست که خود را از التزام به رعایت چنین قوانینی آزاد کرده است.
پولیتیکو در تابستان سال ۲۰۲۱ نوشت: «از سال ۲۰۲۱، ۹۰۰ نظامی آمریکایی، از جمله نیروهای ویژۀ کلاه سبز در شمال شرق و جنوب سوریه باقی مانده است. آنها ده پایگاه نظامی را که برای حفاظت از مناطق مهم اقتصادی طراحی شدهاند، کنترل میکنند. چهار پایگاه در استان نفتخیز دیرالزور، پنج پایگاه در استان حسکه، یعنی حاصلخیزترین زمینهای سوریه دایر شده است و پایگاه التنف در استان جنوبی حمص همچنان مرز با عراق را کنترل میکند».
دوایر حاکم آمریکایی از تحول خطرناک اوضاع جهانی که توسط غرب تحریک شده، درک کافی ندارند. در حالی که وضعیت «زمینی» با جاه طلبیهای باستانی در تضاد است، آنها تحت تأثیر هیپنوتیزم قدرت مطلق جهانی خود بسر میبرند. مخالفت با داعیۀ سلطهطلبی غرب در جهان رو به تشدید است. سوریه یکی از کشورهایی است که رهبری آن عزم خود را برای مقابله به مثل نشان میدهد. کمک روسیه در جهت غلبه بر اختلافات عمیق در روابط سوریه با ترکیه، گواه این امر است.
در گزارش وزارت دفاع سوریه بتاریخ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۲ آمده است: «امروز نشستی بین وزیر دفاع سوریه و مدیر اطلاعات مرکزی جمهوری عربی سوریه با وزیر دفاع ترکیه و رئیس سازمان اطلاعات ملی ترکیه با حضور طرف روسی در پایتخت روسیه برگزار شد. طرفین مسائل زیادی را مورد بحث قرار دادند. جلسه مثبت بود».
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه در سخنانی از چشمانداز عملیات نظامی در سوریه فراتر رفت و از علاقهمندی طرف ترکیه به «گامهای مشترک» با روسیه و سوریه خبر داد. اردوغان با اشاره به برنامۀ ترکیه برای انجام عملیات زمینی در سوریه خاطرنشان کرد: «آنکارا طرفدار اقدامات مشترک روسیه، ترکیه و سوریه است». اردوغان در این رابطه با یادآوری تصمیم مندرج در تفاهمنامۀ سال ۲۰۱۹ سوچی گفت: «این راه حل چیست؟ این، ایجاد یک باریکۀ امنیتی ۳۰ کیلومتری در مرزهای جنوبی ما است. ما تمام اقدامات لازم را برای ایجاد این باریکه انجام خواهیم داد».
واحدهای اصلی نیروهای آمریکایی و پایگاههای نظامی آن در خاک سوریه، در منطقۀ عملیات مشترک نظامی ترکیه و سوریه مستقر هستند. یک بار در اکتبر ۲۰۱۹، در آستانه حملۀ قبلی ترکیه به شرق سوریه، آمریکاییها تأسیسات نظامی خود را با هشدار قبلی ترکیه تخلیه کردند. اما پس از آن آمریکاییها «بازگشتند».
روسیه تا کنون همواره از متحد سوری خود خواسته است تا برای جلوگیری از تشدید تنشهای نظامی، در قبال حضور نظامی آمریکا خویشتنداری کند. با این وجود، اقدامات ایالات متحده در خاک اوکراین موجب تحول کیفی وضعیت در اطراف سوریه میشود. دلایل مسکو برای ادامۀ خویشتنداری سوریه در قبال حصوز غیرقانونی آمریکا در خاک این کشور در حال زایل شدن است.
اگر ارتش نیابتی اوکراینی آمریکا با موشکهای آمریکایی به نیروهای روسیه و پایگاههای هوایی راهبردی روسیه حمله کند، ارتش سوریه دلایل بسیار بیشتری برای پاسخگویی مشابه به اشغالگران آمریکایی در خاک خود دارد.
جنگ در اوکراین به بخشی از رویارویی جهانی بین غرب و بقیۀ جهان تبدیل شده است. سوریه نیز میتواند به مکانی تبدیل شود که در آن آمریکا باید مطمئن شود که مجازات آن دیگر ممکن نیست. در این صورت، نه تنها نظامیان روسی، بلکه نظامیان آمریکایی نیز قربانی جنگ خواهند شد. دولت سوریه در ماه آوریل، واحدهایی مرکب از داوطلبان برای کمک به روسیه در جبهههای اوکراین تشکیل داد. اما روسها خودشان میتوانند از عهدۀ ارتش اوکراین برآیند.
مأخوذ از: وبسایت بنیاد فرهنگ راهبردی
۱۷ دی- جدی ۱۴۰۱