دنباله‌ی مانی‌فی‌ستِ مکتبِ دینی فلسفی من بیش از این نه…

خیلی متأسفیم برای بسیاری‌ها که دانش‌کستری را تنها با شنیدن…

افغانستان در پرتگاۀ مثلث جدال‌های قومی، تروریسم طالبانی و رقابت‌های…

نویسنده: مهرالدین مشید وقتی قومیت سلاح می‌شود، ترور حکومت می‌کند و…

غزۀ خونین

غـزه که جهـنـم زمین گردیدست از کینۀ شـیطـان لعین گردیدست درقحطی دایمی…

 فـرضـیـات ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی

ـررسـی انـتـقـادی دربـارۀ نـظـریـات مـطـرح شـده دربـارۀ ادبـیـات مـارکـسـیـسـتـی، کـه بـه آن…

سخن‌دان روزگذار

ای وای آن درخت شگوفان (شکست و ریخت) کاج بلند ز…

گاهنامه محبت 

شماره دوم سال ۲۸م گاهنامه محبت از چاپ برآمد. پیشکش…

صنف کوچک؛ اما مکانی مشهور و سرشار از معنویت

نویسنده: مهرالدین مشید صنفی ساده و بی آلایش؛ اما نمادی از…

د پښتو ژبې په ډګر کې پېژندل شوی کیسه او…

له ښاغلي کریم حیدري سره، چې د پښتو ژبې په…

در آینه‌ی تاریخ، در سایه‌ی نفرت

« روایتی از یهودیت و پدیده‌ی یهودستیزی» فرشید یاسائی پیشگفتار: زخم ماندگار…

یا من نه دیدم، یا فرزندان یاسین خموش قدر‌ نه‌شناس…

محمدعثمان نجیب «زنده‌گی در زنده‌گی بی زنده‌گی، بازنده‌گی‌ست» ـ یاسین خموش خموش خالق…

واکاوی فرصت های از دست رفته و امکان رهایی افغانستان…

نویسنده : مهرالدین مشید از سایه‌ی ترور تا افق رهایی؛ بررسی…

مرگ‌اندیشی و مرگ‌آگاهی

اغاز زیستن در آینه‌ی فنا، بیداری در افق حقیقت مقدمه مرگ، یکی از…

آزادی، برابری، و برادری

تتبع و نگارش  میرعبدالواحد سادات   آزادی، برابری، و برادری آرمان تاریخی  پر تاثیر…

  افغانستان کشور واحد وتجزیه ناپذیراست

         ما یان گل یک باغ  وبری این گلشن  فا میل بزرگ…

تاریخِ من، خون و خاکستر 

روایتِ افغانستان ای خاکِ من، ای نامِ زخمی از هزاران سالِ…

دمیدن صور در نفخ خاطره ها

نویسنده: مهرالدین مشید از سنگ بابه کلان تا سنگ های سوخته…

آرامگاه مونیخ !

تاریخ انتشار :28.07.2025 hoshyaresmaeil2017@hotmail.com سیرک تابستانی «همکاری ملی برای نجات ایران» در…

انار مفتی

خانم “انار مفتی” (به کُردی: هەنار موفتی) شاعر کُرد زبان،…

مانور های سیاسی طالبان در غیاب یک اوپوزوسیون قدرتمند

نویسنده: مهرالدین مشید دورنمای ثبات و بحران در افغانستان؛ سکوت سنگین…

از منظر مکتب دینی فلسفی من بیش از نه می‌دانم…

امید و توحش، جان‌مایه‌ی ماندن از آشوب‌ها و کجایی جای‌گاه نویسنده‌گان…

«
»

اروپا مزایای اقتصادی ناشی از همکاری تسلیحاتی با اوکراین را به صلح ترجیح می‌دهد

تارنمای پولیتیکو نوشت: پارلمان اوکراین در حال حاضر درباره لغو محدودیت های جنگی صادرات سلاح های داخلی تصمیم گیری و الگوهای متفاوتی را برای همکاری های بین المللی بررسی می‌کند.

ممنوعیت صادراتی در ابتدای حمله روسیه به اوکراین، تضمین حفظ تسلیحات نظامی ضروری در داخل کشور را هدف قرار می داد و اگر قرار بود که اوکراین در جنگ با دشمنی که به لحاظ انبار تسلیحاتی به مراتب بزرگتر بود ادامه دهد، باید همه تسلیحات لازم را دریافت می کرد.

با این حال، با گذشت زمان، ظرفیت تولید اوکراین فراتر از آنچه که در قراردادهای دولتی و بودجه دولت دیده شده بود، افزایش یافته است. به عنوان مثال، اکنون تخمین زده می‌شود که بخش نظامی خصوصی اوکراین ظرفیت تولید بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار پهپاد و سامانه های جنگ الکترونیکی (EW) کنونی را دارد.

یکی از احتمالات برای بهره برداری از چنین ظرفیتی این است که شرکای بین المللی با پیروی از الگوی دانمارک، سلاح های را از تولید کنندگان داخلی در اوکراین برای تامین نیاز این کشور خریداری کنند.

مدل دانمارکی یک رویکرد نوآورانه است که به کشورهای شریک اجازه می‌دهد به جای اهدا تجهیزات نظامی از ذخایر خود، هزینه‌های خرید سلاح را به طور مستقیم به تولیدکنندگان داخلی اوکراین اختصاص دهند. این روش ابتدا توسط دانمارک مورد استفاده قرار گرفت، زیرا ذخایر موجود برای ارسال به اوکراین کاهش یافته بود. با تأمین مالی صنایع دفاعی اوکراین، این مدل تضمین می‌کند که نیروهای اوکراینی تجهیزات متناسب با نیازهای خود را دریافت کنند.

امکان دیگر صادرات تسلیحات تولیدی در داخل است. حامیان این رویکرد می گویند که عوارض و درآمدهای حاصل از صادرات باعث تقویت مالی برای توسعه بیشتر قابلیت های جدید و همچنین افزایش بودجه برای تامین نیازهای داخلی از طریق تدارکات دولتی می شود.

برای متحدان اوکراین به ویژه اروپا صادرات احتمالی تجهیزات نظامی اوکراین می‌تواند، به‌ویژه با ارائه تجهیزات آزمایش‌شده در میدان نبرد مزایایی داشته باشد. تولیدکنندگان نظامی اوکراین طی جنگ پیشرفت‌های قابل‌توجهی داشته‌اند.

اما فراتر از این، مساله صادرات تسلیحات اوکراینی از اکوسیستم دفاعی جدید اروپا حمایت می کند.

ارتش های اروپایی از دسترسی به تولید تسلیحات داخلی اوکراین سود زیادی خواهند برد و این امر به آنها اجازه می دهد تا سربازان را در جنگ با هواپیماهای بدون سرنشین آموزش دهند، واحدهای پهپادی را در ساختارهای فرماندهی ادغام کنند و در نتیجه با واقعیت های جنگ مدرن با هزینه اندک سازگار شوند.

برای اروپا، راه‌اندازی صنایع پهپادی خود از صفر، سال‌ها طول می‌کشد، در حالی که مشارکت با اوکراین راه‌حلی در دسترس برای پر کردن خلاها در قابلیت تولید در این بخش است.

پولیتیکو با اشاره به بعید بودن آتش بس در اوکراین، نیاز به تقویت نیروهای مسلح و قابلیت های دفاعی این کشور را عامل همکاری بیشتر آن با اتحادیه اروپا توصیف کرد و نوشت اقتصاد کی یف نیز با این روش از منافع تسلیح دوباره اروپا بهره مند می شود.