تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

فریاد اعتراض علیه جنایات بشری در مقابل افغانهای پناهنده درایران


ما به اینجا نه پی حشمت وجاه امده ایم
از بد حادثه اینجا به پناه امده ایم حافظ

رسانه ها بطور مستند اجساد کشته شدگان وشکنجه دید گان افراد محتاج ومعصوم افغان را به نمایش میگذارند که در جمهوری اسلامی ایران با بی رحمی وبی حرمتی به مقام انسان بعد از لت وکوب وشکنجه بدریا انداخته شده اند . این قتل دستجمعی افراد بی گناهیست که نه به منظور تخریبکاری ونه برای جنگ ( انچه که فاطمیون و زنبیون ، حیدریان وحسینیون
ایران در افغانستان میکنند) بلکه بخاطر گریز از مصیبت جنگ ، بیکاری وبی نانی به کشور همسایه هم کیش وهمزبان خویش میرفتند تا بتوانند با صرف زور بازو به خانواده هایشان لقمه نانی برسانند .
برخورد های تحقیر امیز ، لت وکوب ودشنام به افغانها در شهرهای ایران ساده ترین پیش امد کارمندان شهر داری وپولیس ان کشور میباشد که تصاویر ان بار بار از طریق رسانه ها پخش گردیده است .
وقتی درپارلمان ایران میگویند “بر ایران وپاکستان است تا تنور جنگ را در افغانستان گرم نگهدارند… مهره ها وجریانات متعهد به ما باید در افغانستان تقویت شوند ..” خود سند دخالت در جنگ را رسمیت میدهند . افغانهایکه شامل هیچ طرف جنگ نبستند از بدی حوادث پا از معرکه بیرون میکشند وبحیث افراد ملکی غیر شامل در جنگ که نیم سوختگان تنور داغ جنگ پارلمان ایران هستند بهر سو پناه میبرند منجمله به کشور ایران اما از برگشتگی بخت این گروههای متضرر از جنگ با برخورد خلاف عاطفه بشری ، احساس انسانی ، حق مسلمانی وپیشامد نیکو به این تهیدستان بیچاره ونا توان مواجه میشوند .
اخوند های ایرانی که خیال هژمونی جهان اسلام را در زیر مندیل های پیچ در پیچ شان دارند وخودرا در حال نبرد با شیطان بزرگ یعنی امریکا میدانند مسلمانان را با این حال فجیع میکشند وپناه گزینان فرار کرده ازمظالم ان شیطان را به امواج دریا میسپارند کجای این انسانیت است وکجایش اسلامیت ؟ اینها که از دیار کفر با عقاید کفری بسوی مدعیان اسلامی نیامده اند .
اخوند های ایرانی که زیر نام حوزه تمدنی فارسی زبانان پولهای گزاف را به هیزم بیاوران این تنور گرم بحیث نوکران خریده شده میدهند وانها غوغاهای گوناگون بپا میدارند چرا این پناهجویان همین حوزه را با این بیرحمی وقساوت میکشند؟ اینها که ازحوزه های اردو زبان وروسی زبان وانگلیسی زبان نیستند .
دولت افغانستان چرا از کنار این جنایت با یک حرکت نرم وبدون جهانی سازی ان‌عبور میکند؟
ابزار داخلی ایران هنوز هم بر طبل تبلیغ دوستی وانسانیت ایران خاهند کوبید وصدایی بر نخواهند اورد ؟
عزا داران سیه پوش مرگ قاسم سلیمانی که در دفاتر رسمی ودر صفحات مجازی نوحه مرگ برپا کرده بودند حالا در برابر این جنایت علیه هم وطن خود شان چرا خموشی اختیار کرده اند؟
ای ملت خوابیده افغان که برجسد بی روحت از اسلام اباد تا تهران واز لندن تا واشنگتن لگد کوبی میشود چرابیدار نمیشوی؟ نه جسد های خون الود برگشته از میدانهای جنگ ، انفجارها وخود کشها ونه اجساد جوانان برگشته از نیمه راههای مهاجرت ، عقلت را ، شعورت را ، احساس وغرورت را بر نمی انگیزد وهرچه مصیبت اسمانی وزمینی برتو عاید گردد باشانه اای افتیده شکر گویان پذیرا میشوی .
تاچه وقت ؟
وتا به کی ؟