آیا هوش مصنوعی مسلمان است؟

عثمان نجیب من یادداشتی از یک پیش‌بینی هراس انداز در مورد…

خالق  “ قرارداد اجتماعی ” را گرامی میداریم 

میرعبدالواحد سادات  1 تتبع و نگارش از :  میر عبدالواحد سادات  دوم جولای مصادف به دوصدو چهل و هفتمین سال وفات یکی از تاثیر گزار ترین نمایندگان  عصرروشنگری اروپا و برجسته ترین نقاد آن عصر ژان ژاک روسو  است .  اندیشمندی که…

نه یک پیروزی دیپلوماتیک؛ بلکه یک اشتباه استراتژیک در هندسه‌…

نویسنده: مهرالدین مشید                              به رسمیت شناسی طالبان از سوی روسیه و…

اخراج بی رویه ی مهاجران افغان از ایران

  نوشته ی :اسماعیل فروغی       این روزها خبراخراج دسته جمعی و گسترده…

شناخت روسیه از طالبان

با خانه نشینی و بیکاری که چشم و گوش با…

داد خواهی بخاطر حق و حقوق افغانان مظلوم و داعیه…

بنام خداوند حق و عدالت مهاجرت افغانان که درطی نیم قرن…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۳)

مبارزه علیه لاسالیسم و انواع اپورتونیسم آلمانی نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مبارزه علیه لاسالیسم…

سیاست فاشیستی اخراج افغانها باید فورا متوقف شود!

هیچ انسانی غیر قانونی نیست! جمهوری اسلامی در پی شکست مفتضحانه…

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز!!

اخراج ۴۳ هزار مهاجر افغان از ایران در یک روز،…

حکومت آخوندی ایران جنایت کربلای قرن را رقم زد، یزیدان…

محمدعثمان نجیب ایران در گرمای سوزان، زمین را زیر پای هم‌وطنان…

حیات بشری را آتش فشان خاموشی به شدت تهدید میکند

نویسنده:مهرالدین مشید جهان در معرض توفانی فراتر از جنگ سوم  این پرسش…

دومین بار طی طریق در تعامل گذری انسان با هوش…

*محمدعثمان نجیب، بنیاد‌گذار مکتب دینی فلسفی من بیش‌از این نه…

درک لنینی از دموکراسی: نگاهی از سده 21

ترجمه. رحیم کاکایی یرومنکو ولادیمیر ایوانوویچ دکترعلوم فلسفه، مشاور رئیس مجلس قانونگذاری…

افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

نوستالوژی و جاذبه های فکری و اعتقادی 

نویسنده: مهرالدین مشید نوستالوژی و گذشته گرایی های فکری و اعتقادی زمانیکه…

«
»

معرفی و برگردان اشعاری از صالح بیچار شاعر کورد عراقی

“صالح بیچار” (ساڵح بێچار) شاعر، نویسنده و ترانه‌ سرای کورد عراقی، در نخستین روز جولای ۱۹۶۷ میلادی، در محله‌ی “سەرشەقامە” شهر سلیمانیه‌، پایتخت اقلیم کوردستان دیده به جهان گشود.

وی طی سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ میلادی در خیابان مولوی آن شهر، کتاب‌فروشی داشت و همین امر سبب‌ساز آشنایی وی با بسیاری از نویسندگان، شاعران، هنرمندان و خوانندگان آن دیار شد.

نخستین شعرش در سال ۱۹۸۳ در روزنامه‌ی هاوکاری منتشر شد و تاکنون اشعارش به زبان‌های عربی و انگلیسی و فارسی و… برگردان شده است. همچنین خوانندگان بسیاری از جمله: عدنان کریم، شهین طالبانی، چوپی فتاح، شیلان عثمان، بختیار صالح و… اشعار او را خوانده‌ و اجرا کرده‌اند.

ایشان در سال ۱۹۹۱ با خانم “منیره رسول” ازدواج و از این ازدواج صاحب سه دختر و دو پسر شدند.

▪فعالیت‌های ادبی و هنری و اجتماعی:

– عضو کنگره‌ی اتحاد نویسندگان کورد

– عضو مجلس روشنفکران کورد

– عضو اجرایی کنگره‌ی ادبی و هنری گلاویژ 

– عضو اجرایی خانه داستان سلیمانیه 

– عضو سندیکای روزنامه‌نگاران کوردستان 

– عضو فدراسیون نیمه دولتی روزنامه‌نگاران (IFJ) 

– همکاری با مجله‌ی پەپوولەی مناڵانە، ماهنامه‌ی یادگار و روزنامه‌ی کوردستان نو و…

و…

▪کتاب‌شناسی:

– ئەوان مرۆڤن بەرلەوەی بەساڵچووبن – ٢٠٠٣ 

– فریشتەسپییەکان – ٢٠٠٥ 

– ھاوڕێیانی ژینگە (ئۆپەرێت بۆ منداڵان) – ٢٠١٢ 

– دیوانی ساڵح بێچار – ٢٠١٩ 

▪نمونه‌ی شعر:

(۱)

چاوەڕوانیی، 

دەریایەکە…

وشک ناکات، لەبن نایە 

خۆرئاوایە و چاوەڕێتم…

دڵ دەڵێ دێ، 

ئەو پێیوایە…

کەچی گومان لە ناخەوە 

دەمڕوخێنێ، 

دەمترسێنێ، 

دەمگریەنێ…

دەڵێ نایە! 

چشم انتظاری،

دریایی‌ست…

که خشک نمی‌شود و از بین نمی‌رود

غروب است و چشم انتظار تو…

دلم می‌گوید که می‌آید،

دلم گواه می‌دهد…

در حالی که تردید و دو دلی از درون

نابودم می‌کند،

می‌ترساندم،

به گریه می‌اندازدم،

و آن تردید می‌گوید که نمی‌آیی…

(۲)

تۆ لێرە نیت 

هەموو شت لە جێی خۆیەتی 

هەمان شوێن و 

هەمان وەرز و 

هەر ئەو شارە و 

هەمان شەقام 

من هەر منم و 

هەر ڕێبواری هەمان ڕێگام؛ 

بەڵام دونیاکە گۆڕاوە.. 

ئەمجارەیان، تۆ لێرە نیت.. 

من بە تەنیام! 

تو اینجا نیستی،

همه چیز جای خودش است!

همان جا و

همان فصل و

همان شهر و 

همان خیابان

اما من باز منم و 

رهگذر همان راه‌ام،

اما دنیا عوض شده است…

این بار که تو اینجا نیستی…

من فقط تنهام!

(۳)

هەوا، بۆنخۆشه…

ڕەنگە، تۆ بیرتچووبێت 

پەنجەرەکەت دابخەیت!

هوا، بوی خوشی می‌دهد…

نکند، تو فراموش کردی

پنجره‌هایت را ببندی!

(۴)

ئەمشەو ڕۆحم هاتۆتە لات 

لە من یاخی و 

زۆر شەکەت و سەرەڕۆیە 

داڵدەی بدە، پەنابەری…

مەملەکەتی عیشقی تۆیە! 

امشب روحم به سوی تو آمد 

از من گریزان و 

بسیار خسته و دردمند 

پناهش بده، که تو پناهنده‌ای…

ملت تو عشق توست!

(۵)

ئەو کاتانەی پێکەوەین 

گوماندەکەم لە چاوم 

کە بێ تۆشبم، بێ گیانم 

سەیرە، لە دوورییت ماوم! 

زمانی کە با هم هستیم  

شک می‌کنم که بیدار هستم 

چونکه بی‌تو هم باشم، مرده‌ام

تماشا دارد که بی‌تو زنده‌ام هنوز!

(۵)

هەر نیگایەک…

بەس بوو کە من ئیتر بفڕم

لە جێگایەک،

بە دوورییت ڕانایەم، ده‌مرم!

فقط یک نگاهت کافی‌ست…

برای من که به پرواز در آیم 

به هر جا،

به دوری تو عادت ندارم، می‌میرم!

(۶)

بینینی تۆ 

لە بینینی خەونێک دەچوو، 

تێتنەگەیشتم؛ 

تا، لە بوونت دڵنیابووم 

بەجێتهێشتم! 

دیدن تو 

مشابه یک رویا است،

این را نفهمیدم،

تا بودنت را مطمێن شدم

ترکم کردی!

(۷)

وەکو “یەعقوب” وا کوێر دەبم 

“سەبری ئەیوب” لە کوێ بێنم تا، 

بە بۆنی کراسەکەت 

چاوی نابینام ھەڵبێنم ! 

همچون یعقوب کور شدم

صبر ایوب را از کجا بیابم تا 

با عطر پیراهنت  

چشم کورم بینا شود!

(۸)

هەق بەکامیانە 

هەر یەکەیان چوار پیتن،

ژیان و مردن!

حق با کدامشان است

هر کدامشان چهار حرف‌اند،

زیست (زندگی) و مرگ!

(۹)

زەکاتی ماچ

رەمەزانی عیشقە، ئازیز 

جەژنی دیدار، ده‌خه‌یته‌ که‌ی 

من، سه‌رفیتره‌ی خه‌مم داوه…

تۆ، که‌ی زه‌کاتی ماچ ده‌ده‌ی!

زکات بوسه،

رمضان عشق است، نازنین!

عید دیدار را به چه زمانی موکول کرده‌ای؟

من که فطریه‌ی غم‌ام را داده‌ام…

تو چه وقت زکات، بوسه را پرداخت می‌کنی؟!

(۱۰)

له بەر خۆمەوە گۆرانیم دەگوت،

ئەو رۆژەی دایکم، پێیگوتم: ڕۆڵە…

وا دیارە دڵت پەداکردووە!

ئەو نەیدەزانی…

تو زۆر لەمێژە،

دڵمت بردووە!

با خودم آواز می‌خواندم،

یک روز مادرم، به من گفت: عزیزم…

انگار عاشق شده‌ای؟!

او نمی‌دانست…

تو خیلی وقت پیش از این،

دلم را برده‌ای!

شعر: #صالح_بیچار

برگردان: #زانا_کوردستانی