ترامپ عارضهٔ بیماری است، بیماری امپریالیسم آمریکا است
بیانیهٔ شورای صلح ایالات متحده،
۲۹ آوریل ۲۰۲۵ ــ
همان‌طور که تظاهرات گسترده در سراسر کشور، که در روز ۵ آوریل و پس از آن برگزار شد، نشان می‌دهد، مقاومت مردمی علیه سیاست‌های داخلی و خارجی دمدمی‌مزاج، ضدمردمی و خطرناک دولت ترامپ هر روز در حال افزایش است. ما از این اعتراضات و خواسته‌های مردمی که در این تظاهرات مطرح شد استقبال می‌کنیم، اما لازم است به نقص‌های مهمی که مانع از تغییرات سیاسی مورد نیاز ما هستند انتقاد کنیم.
انتقادها عمدتاً به صورت شخصی علیه رئیس‌جمهور ترامپ، ایلان ماسک، و «میلیاردرها» بیان می‌شوند، در حالی که اقدامات آنها برای سال‌ها مشخصهٔ سیاست‌های هر دو حزب بوده‌اند. «میلیاردرها» ـــ نه به عنوان افراد، بلکه به عنوان یک طبقه، و بدون توجه به وابستگی حزبی‌شان ـــ همیشه کنترل دولت آمریکا را در دست داشته‌اند و منافع خود را ـــ مگر در مواردی که جنبش‌های مردمی سازمان‌یافته آنها را محدود کرده‌اند ـــ بر منافع اکثریت مردم ترجیح داده‌اند.
شخصی‌سازی انتقادات و مقصر دانستن فقط دولت فعلی برای مشکلاتی که هر دو حزب ایجاد کرده‌اند به‌معنای جانب‌داری از یک گروه از «میلیاردرها» (دموکرات) در برابر گروه دیگر (جمهوری‌خواه) است. این وضعیت ناشی از ماهیت نظام دو حزبی است، جدا از این که چه کسی در کاخ سفید باشد. و در این میان، کل ساختار سیاسی آمریکا، از یک دولت به دولت دیگر، به سمت فاشیسم حرکت می‌کند.
تظاهرات «دست‌ها کوتاه!» (Hands Off)، که عمدتاً توسط گروه دموکرات‌محور «جدایی‌ناپذیر» (Indivisible) سازماندهی شده بود، دربارهٔ سیاست خارجی نظامی‌گرایانهٔ نظام دو حزبی آمریکا سکوت اختیار کرد، و به‌استثای شعار «دست‌ها از ناتو کوتاه!»، تمرکز خود را صرفاً بر مسائل داخلی قرار داد. قابل توجه است که «دست‌ها از فلسطین کوتاه!» از خواسته‌های رسمی حذف شده بود، هرچند فعالان مردمی آن را مطرح کردند.
این سکوت عمدی دربارهٔ سیاست خارجی، و جداسازی ساختگی آن از مسائل داخلی، این واقعیت را پنهان می‌کند که بسیاری از مشکلات داخلی نتیجهٔ سیاست خارجی نظامی‌گرایانه‌ای است که به کشور ما تحمیل شده است. هزاران میلیارد دلار بودجه‌ای که به شدت برای نیازهای انسانی لازم است، به جنگ‌افروزی در اوکراین، غرب آسیا، و آسیا ـ اقیانوسیه اختصاص داده می‌شود. دستیابی به قدرت مردمی زمانی امکان‌پذیر خواهد بود که بر پایهٔ آگاهی سیاسی و درک طبقاتی از جنگ و نظامی‌گری بنا شود. در مقابل، خواسته‌های رسمی اعتراضات «دست‌ها کوتاه!»، که ناتو را می‌پذیرد اما دربارهٔ نسل‌کشی در غزه سکوت می‌کند، پایهٔ طبقاتی جنگ را پنهان می‌سازد.
در حالی که بی‌قانونی رسمی با ترامپ آغاز نشده است، رئیس‌جمهور جدید در پی تغییر نظم امپریالیستیِ پسا جنگ فعلی به نظم جدیدی است که امتیازات بیشتری به امپراتوری آمریکا بدهد. فارغ از اینکه چه کسی در قدرت است، طبقهٔ حاکمهٔ آمریکا، در کلیت خود، به گرایش ایالات متحده برای عبور از محدودهٔ قوانین داخلی و بین‌المللی سرعت بخشیده است.
جنگ نیابتی غرب علیه روسیه در اوکراین ادامه دارد، در حالی که ابرهای جنگ برای آغاز جنگی نیابتی با جمهوری خلق چین از طریق تایوان و کرهٔ جنوبی در حال شکل‌گیری است. در همین حال، نسل‌کشی آمریکا/اسرائیل علیه فلسطین و متحدانش ادامه دارد. جنگ قریب‌الوقوع با ایران، که مورد حمایت هر دو حزب است، یک مسألهٔ فوری دیگر است که در چارچوب سیاست‌های امپریالیسم قابل توضیح می‌شود.
افزون بر این، تعهد نظام دو حزبی برای گسترش ابزارهای سرکوب داخلی از سوی دولت ـــ از شهرهای پلیسی‌شده گرفته تا سرکوب در دانشگاه‌ها، جرم‌انگاری گفتار و تجمع، محدودسازی آموزش حقیقی، و استفادهٔ فزاینده از نظام قضایی به‌عنوان سلاح ـــ وجود دارد. تشدید برنامه‌های ریاضتی داخلی، حذف مقررات و نابودی نهادهای دولتی که از زندگی کارگران حمایت می‌کنند، و حمله به اتحادیه‌های کارگری، سوی دیگر حفظ این امپراتوری نظامی‌گرا است.
تمام این موارد باید روشن کرده باشد که هیچ‌یک از دو حزب تحت کنترل «میلیاردرها» نمی‌تواند اپوزیسیون ضرور و مؤثر علیه امپریالیسم باشد. شرایط کنونی جهان ایجاب می‌کند که جنبشی برای مقابله با جنگ و نظامی‌گری ایجاد شود که تمرکز مادی بیشتری بر ضدیت با امپریالیسم داشته باشد. این امر مستلزم درک پیوند روشن بین سیاست‌های خارجی و داخلی امپراتوری، و مطالبهٔ پایان نظامی‌گری و تخصیص منابع به نیازهای انسانی است.
به‌جای دنباله‌روی از «شیطان کوچک‌تر»،* ما مردم را به پیوستن به کارزارهای مستقل مردمی برای کاهش بودجهٔ نظامی، بستن پایگاه‌های نظامی خارجی آمریکا و ناتو، ایجاد منطقهٔ صلح در قارهٔ ما، و توقف نظامی‌سازی پلیس و سرکوب داخلی دعوت می‌کنیم. درک ضدامپریالیستی کلید موفقیت مبارزهٔ مردمی ما برای صلح و جامعه‌ای عادلانه‌تر است.
ـــــــــــــــــــ
* اشاره به حزب دموکرات است که بسیاری از مردم ناراضی آمریکا آن را از سر ناآگاهی «شیطان کوچک‌تر» می‌دانند و با همین استدلال به آن رأی می‌دهند ـــ مترجم
