هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

«
»

عادی سازی کشتار، فاجعه‌ای بزرگ در غزه

هفتۀ گذشته‌، پس از آتش‌بس کوتاهی که میان ارتش اسرائیل و رزمندگان جبهۀ مقاومت در غزه برقرار شد، رژیم صهیونیستی بی‌اعتنا به هشدارهای سازمان ملل متحد، حملۀ بزرگ‌تری را به رفح آغاز کرد. رفح، که پس از پناه گرفتن حدود یک و نیم میلیون از جان به‌در بُردگان بمباران‌های غزه، به یکی از پر جمعیت‌ترین شهرهای کرانۀ باختری بدل شده است، اینک زیر حملات همه‌جانبۀ ارتش صهیونیستی قرار دارد. بر اثر این حملات گسترده، تعداد کشته‌شدگان فلسطینی به بیش از ۲۹ هزار نفر رسیده است، که نیمی از آن‌ها کودکان و شیرخوارگان هستند.

دولت اسرائیل در این سه ماه قتل و تجاوز به کرامت انسانی در سرزمین‌های اشغالی، بار دیگر نشان داد که نه به قوانین بین‌المللی احترام می‌گذارد و نه به حقوق بشر وقعی می‌نهد. این رژیم جنایتکار، که برای تصمیمات و هشدارهای دیوان عالی دادگستری در لاهه نیز ارزش قائل نشده است، با همدستی ایالات متحده و کمک پاره‌ای از دولت‌های غربی و عربی، به گسترش فجایع انسانی در نوار غزه ادامه می‌دهد. دولت اسرائیل حتی در واکنش به شکایت دولت آفریقای جنوبی به دیوان عالی دادگستری در لاهه مبنی بر ادامۀ نسل‌کشی اسرائیل در رفح، اظهارات آن دولت را به‌کلی بی‌اساس و دور از واقعیت خواند و آن را «سوء‌استفاده از کنوانسیون نسل کشی و خودِ دادگاه» نامید.

دمیدن بر کورۀ جنگ و کشتار بی‌وقفۀ انسان‌ها در نوار غزه بر پایۀ سیاستی است که از سویی فرسوده کردن نیروی صلح در جهان، و از سوی دیگر عادی‌سازی جنگ و اشغالگری در اذهان عمومی را هدف قرار داده است. تنها در صورت کارکرد چنین سیاستی است که اسرائیل می‌تواند هدف نهایی خود در اشغال همیشگی سرزمین مردم فلسطین را به‌اجرا در آورد.

با این‌که از آغاز تجاوزات نظامی ارتش اشغالگر اسرائیل به غزه، کثیری از دولت‌های عربی و بخشی از جوامع سیاسی و روشنفکری ایران و جهان چشم بر جنایات اسرائیل فرو بسته و تلاش در فراموشی این فجایع داشتند، اما وجدان‌های بیدار جهان از میان توده‌های مردم و نیروهای سیاسی و روشنفکری در تکاپوی لحظه‌ای از افشای جنایات و متوقف کردن ماشین جنگی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی دست نکشیده‌اند.

ادامۀ دامن‌گستر کشتار غیرنظامیان، تحمیل گرسنگی و دربه‌دری و بیماری به دو میلیون انسان در غزه، کشتن زنان باردار و نوزادان و کودکان و سالخوردگان، به آتش کشیدن اماکن زیستی و درمانی و آموزشی و مذهبی، ترور فرماندهان جبهۀ مقاومت، کشتن اسرا و بیماران و مجروحان جنگی، ویران کردن مزارع و انبارهای مواد غذایی و سوخت، ممانعت از کمک‌رسانی‌های انسانی به آوارگان و گرسنگان و مصدومین و معلولین جنگی، و صدها شیوۀ دیگر نقض حقوق بشر که هر روز توسط رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی و پیش دیده گان جهانیان صورت می‌گیرد، می‌تواند به بی‌حسی تدریجی اعصاب و روان انسان‌های نظاره‌گر منجر شود و جنایت و نابودی زندگی را به امری روزمره و عادی بدل سازد. این رویداد هولناک، آن فاجعۀ عظیمی است که می‌تواند انسانیت و وجدان و روان بشری را در قبال سرنوشت مردم فلسطین به نابودی کشد.

برای پیشگیری از چنین خطر ویران‌کننده‌ای، امروز بیش از هر زمان دیگر، مبارزه علیه قدرت‌های سلطه‌طلب و جنگ‌افروز و در رأس آن‌ها ایالات متحدۀ آمریکا و دولت صهیونیستی اسرائیل در دستور کار صلح‌خواهان جهان قرار دارد. برای قطع جنگ و متوقف کردن ماشین کشتار اسرائیل و آمریکا در سرزمین‌های اشغالی فلسطینیان، تنها راه، مبارزه‌ای بی‌امان علیه این دولت‌های متجاوز و تقویت جبهۀ مقاومت در غرب آسیا است.