خاورمیانه و جهان از هم گسسته
گنادی سیماکوف (GENNADY SIMAKOV)
ا. م. شیری
رویارویی اسرائیل و فلسطین گروههای دولتها را بیشتر به گوشههای ژئوپلیتیک تقسیم میکند.
به این ترتیب، اولویتها تعیین میشوند. هیچ شکی در آن وجود نداشت. حاکم «شهر روی تپه»، رئیس جمهور آمریکا، اعلام کرد: «تمام جنایات جنگی که در فلسطین مرتکب شدهاند، کارخود فلسطینیها بوده است. اما «جامعه جهانی» (جامعۀ لیبرال غربی آن را «خوار» میشمارد) متوجه شد که مقصر اسرائیلیها هستند.
روشهای آمریکا برای متقاعد کردن جامعۀ جهانی کاملاً شناخته شده است: برای متهم کردن به ساخت سلاحهای بیولوژیکی، کافی است یک لولۀ آزمایش حاوی پودر لباسشویی را از تریبون شورای امنیت سازمان ملل متحد تکان دهد. برای اثبات دست داشتن فلسطینیها در انفجار بیمارستان، فقط میتواند ویدئوی دو سامی در حال صحبت را ارائه کند. علاوه بر این، در فیس بوک ممنوعه در روسیه، هر کس میتواند ویدیوهایی را پیدا کند که در آن عربها خود را به شکل افراد زخمی درمیآورند. با این منطق، آیا انفجار خانههای غزه نیز جزو بازیهای کامپیوتری است؟
بایدن که سی سال پیش هنوز جوان بود و موهایش سیاه، گفت که اگر اسرائیل وجود نداشت، باید ایجاد میشد. این پادگان دنیای غرب در داخل جهان اسلام به زودی برای همۀ جهان دردسر خواهد شد. و این یهودیان نیستند که باید در این مورد مورد نکوهش قرار گیرند، بلکه انگلیسیها و متعاقباً آمریکاییها هستند که با استفاده از غرایز ملی این مشکل طولانی مدت را ایجاد کردند. انگلیسیها بطرز افراطی مشغول بازی سیاسی هستند و سلطۀ ضعیف خود را سرشار از قدرت و نفوذ تصور میکنند. زندگی هر چیز و هر کس را بر اساس نقشها و روالها در جای خود قرار میدهد. آمریکا به آرامی، اما مطمئناً در اوکراین شکست میخورد، اسرائیل به خط خطرناکی که فراتر از آن را برخیها پایان کشوری بنام اسرائیل میبینند، نزدیک میشود. اکنون با سال ۱۹۷۳ یا حتی سال ۲۰۰۶، فاصلۀ زیادی دارد…
بر اساس شواهد سالهای بعد، میتوان تصور کرد: حالا که کودک دوست داشتنی آمریکا- اسرائیل به تخریب منظم و هدفمند اهداف غیرنظامی شروع کرده، به این معنی است که باید منتظر تهاجم باشیم.
بایدن یکی پس از دیگری لغزشهای زبانی میکند. او مهمل میبافد و مبهم میگوید: «میگویند که بیمارستان توسط تیم دیگری بمباران شده است». نه توسط دشمن، نه فلسطینیها، بلکه فقط «یک تیم دیگر».
یک لغزش زبانی فرویدی دیگر بایدن: «ما آمدهایم و از اینجا به جایی نمیرویم». آیا واقعاً به این دلیل است که طی چندین دهه میلیاردها دلار به اینجا سرازیر شده است؟
اسرائیل آرام، روشمند، بی عجله، بدون هیاهو و رسوایی، سرزمین فلسطین را اشغال میکند. البته، نه کاملاً بدون رسوایی، اما در این زمینه حفاظهای سیمانی و سربازان مسلح اسرائیلی در پستهای بازرسی وجود دارد. علاوه بر این، همه به جز فلسطینیها مجاز به ورود به سرزمینهایی هستند که در خفا تصرف شدهاند.
این همان روشی است که یانکیها قبلاً در خانه آن را انجام دادهاند، هرچند با تغییرات جزیی. آمریکاییها که تازه به تگزاس آمده بودند، چند گاهی بعد گفتند ما اینجا زیاد هستیم، در اکثریت هستیم، این چه نوع مکزیک است برای شما؟ این آمریکاست. پس از این، تنها چیزی که باقی میماند سرکوب صاحبان بدشانس سابق است.
آیا این همان هدفی نیست که آمریکا دنبال میکند؟
اگر بخواهیم جدی صحبت کنیم، مسئله، طبق معمول، به جاهطلبیهای پول و قدرت برمیگردد. یا آمریکا (شاید همراه با اروپا) بودجۀ هنگفتی برای تأمین مالی اسکان آوارگان فلسطینی در مصر، اردن یا کشورهای ثالث پیدا خواهد کرد. یا نتانیاهو به تسطیح نوار غزه شروع خواهد کرد که در آیندۀ نزدیک هزینههای غیرقابل تحملی روی دست اسرائیل و همۀ حامیان آن خواهد گذاشت. اروپا و خاورمیانه شعلهور خواهد شد و حتی اگر بتوان جهان را از جنگ جهانی سوم دور نگه داشت، دولتهای قبلی از بین خواهند رفت و صفبندی سیاسی کاملاً متفاوتی بین لیبرالها و محافظهکاران پدیدار خواهد شد.
گزینۀ دوم این است که آمریکا و نیروهای طرفدار فلسطین بر نتانیاهو فشار میآورند و او عملیات را متوقف میکند. در این صورت، ما باید منتظر یک بحران سیاسی تمام عیار در خود اسرائیل، در کشوری باشیم، که توسعه و گسترش سرزمینی یکی از ویژگیهای ذاتی آن است.
یا بازیگران نامرئی، یا شانس، یا مشیت، مجازاتها را تعیین کردند و مهرهها را به گونهای چیدند که دنیای غرب در هر دو حالت به طور پیوسته شکست میخورد…
بسیاری از سیاستمداران، مستعد تفکر بیکنشی هستند، آنها میگویند، همانطور که بود، همینطور هم خواهد ماند. آنها همچنان در روایتهای گذشته در جا میزنند. این «زندگی در گذشته» فقط یک نتیجه دارد – تلفات انسانی. اما جهان در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ به طور برگشتناپذیر تغییر کرد و طرحهای قدیمی دیگر جواب نمیدهند. اگر یک سیاستمدار خود را در آینده میبیند، باید این را بفهمد. حتی اگر این سیاستمدار اهل آمریکا یا اسرائیل باشد.
منبع: وبگاه بنیاد فرهنگ راهبردی
۴ آبان-عقرب ۱۴۰۲