چرا بایدن آشکارا دروغ می‌گوید؟
جورج پری، دادستان فدرال، The American Spectator (USA)
ا. م. شیری
در نشست سران کشورهای عضو ناتو در ویلنیوس، پایتخت لیتوانی، ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، شبیه مردی به نظر می‌رسید که به یک نقطۀ بی‌بازگشت رسیده است. یا همانطور که هانتر تامپسون، بنیانگذار روزنامه‌نگاری گونزو۱ به درستی بیان میکند، زلنسکی «مثل یک کشاورز مبتلا به بیمار لاعلاج سرطان به نظر می‌رسید که سعی می‌کرد برای برداشت محصول سال آینده پول قرض کند».
پس چرا اینطور؟ به هر حال، بر اساس گفته‌های رژیم بایدن و چاپلوسان رسانه‌ای اجیر شدۀ آن، عملیات روسیه در اوکراین یک شکست کامل بوده است.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجۀ آمریکا طی سخنرانی خود در ژوئن ۲۰۲۳ در هلسینکی گفت، که به برکت تحریم‌های اقتصادی آمریکا و متحدانش، روسیه اکنون در «وضعیت بدتر قابل توجهی» نسبت به قبل از آغاز درگیری‌های تمام عیار قرار دارد و بسیاری از آن‌ها اذعان کرده‌اند که ارتش روسیه «از بسیاری جهات ضعیف‌تر از اوکراین است».
بلینکن نتیجه می‌گیرد: «عملیات ویژۀ روسیه در اوکراین با هر معیاری، تقریباً یک شکست استراتژیک بود». ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش، در یک نشست مطبوعاتی در مقر ناتو در فوریه ۲۰۲۳، به طرز مشابهی اظهار داشت که «روسیه از نظر استراتژیک، عملیاتی و تاکتیکی شکست خورده است». او اخیراً نیز گفت، که در جریان حملۀ متقابل، نیروهای مسلح اوکراین ظاهراً نیروهای روسیه را «کتک» می‌زنند.
و دیوید پترائوس، ژنرال بازنشسته در همان آغاز ضدحمله در واشینگتن پست پیش‌بینی کرد که اوکراین ممکن است به پیروزی کوبنده دست یابد.
همۀ موارد فوق‌الذکر فقط چند نمونه از سیل دروغ‌های رنگارنگ و روح‌نواز است که رژیم بایدن و دست اندرکاران رسانه‌ای آن به خورد ما می‌دهند. از این گذشته، دائماً به ما می‌گویند که ارتش بی‌دست و پای روسیه آخرین نفس‌های خود را می‌کشد و اقتصاد روسیه در آستانۀ سقوط است. اگر اینطور است، پس چرا زلنسکی در ویلنیوس مانند گدا پرسه می‌زد و طوری رفتار می‌کرد که انگار می‌خواهد خود را از همه دور کند؟ آیا او چیزی می‌داند که ما نمی‌دانیم؟
یک موضوع برای اندیشیدن: رئیس جمهور جو بایدن هفتۀ گذشته گفت که قصد دارد مهمات خوشه‌ای توپخانه ۱۵۵ میلی متری به اوکراین تحویل دهد. اما در فوریه ۲۰۲۲، جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید در پاسخ به ادعاهای غیرمستند مبنی بر استفادۀ روسیه از مهمات خوشه‌ای در اوکراین گفت: «اگر این واقعیت داشته باشد، می‌تواند جنایت جنگی تلقی شود».
واقعاً هم، ۱۲۵ کشور کنوانسیون سازمان ملل مبنی بر ممنوعیت «هر گونه استفاده، تولید، انتقال یا ذخیرۀ مهمات خوشه‌ای» را امضا کرده است (آمریکا و روسیه این کنوانسیون را نکرده‌اند).
هنگام انفجار این مهمات، بمب‌های کوچک‌تر در منطقۀ وسیعی پراکنده می‌شوند. ارتش آمریکا در جنگ خلیج فارس، از نزدیک متوجه شد که درصد کم، اما قابل توجهی از بمب‌ها در اثر برخورد منفجر نمی‌شوند. در نتیجه، بمب‌های منفجرنشده، ممکن است پس از پایان جنگ‌ها خطر مرگ یا صدمات جدی را برای غیرنظامیان، از جمله کودکان ایجاد کند.
با این حال، رئیس جمهور بایدن در سی ان ان توضیح داد: «این درگیری کاملاً به مهمات بستگی دارد. گلوله‌های ۱۵۵ میلی‌متری آن‌ها در حال اتمام و مهمات ما نیز در حال کم شدن است. و به همین دلیل، من در نهایت تصمیم گرفتم. به توصیۀ وزارت دفاع عمل کردم و اجازه دادم این گلوله‌ها را به اوکراینی‌ها تحویل دهند. اما، نه برای همیشه، بلکه فقط تا زمانی که مهمات ۱۵۵ میلی‌متری کافی به دست آوریم».
چی چی؟ پس از کمک هنگفت ۱۰۰ میلیارد دلاری به اوکراین، مجتمع نظامی-صنعتی ما مهمات توپخانه ۱۵۵ میلی‌متری غیرخوشه‌ای را که نقش تعیین‌کننده‌ای در عملیات نظامی نیروهای مسلح اوکراین داشت، تمام کرد – و برغم تمام بودجۀ سخاوتمندانه که به آن تخصیص دادیم؟ آیا زرادخانۀ آمریکا و ناتو خالی است؟ آیا به همین دلیل نیست که بایدن جرأت کرد وارد قلمرو جنایات جنگی شود و مهمات خوشه‌ای منسوخ و فرسودۀ ما را به اوکراین بدهد؟ آیا واقعا وضعیت اینقدر ناامیدکننده است؟
از قرار معلوم، بله. علیرغم تحویل سامانه‌های موشکی هیمارس ۱۴۲ام آمریکایی، خودروهای زرهی برادلی، هویتزرهای توپخانۀ ۱۵۵ میلی‌متری ام۷۷۷، تانک‌های آلمانی لئوپارد ۲ و خودروهای رزمی پیاده نظام ماردر۱، تانک‌های چلنجر ۲ بریتانیا، موشک‌های کروز و دیگر «سلاح‌های شگفت‌انگیز»، ضد حملۀ اوکراینی‌ها عملا متوقف شده و حتی اولین خط دفاعی از سه خط دفاعی ارتش روسیه را نشکسته است. خلاصه بگویم، روسیه مناطق وسیعی از شرق اوکراین را، که جمعیت آن‌ها عمدتاً روس هستند و قبل از ورود نیروهای روسیه، متحمل آزار و اذیت خونین زیادی از سوی نیروهای اوکراینی شده‌اند، همچنان کنترل میکند.
پس، اگر اوکراین اصلاً پیروز نشود و برای بازگرداندن سرزمین اشغال شده توسط ارتش روسیه شانس واقعی نداشته باشد، چه؟ آیا ممکن است تحریم‌های اقتصادی روسیه را به زانو در نیاورده باشد؟ چرا پول، تجهیزات و سلاح آمریکا و ناتو تمام می‌شود؟ آیا رژیم بایدن و همدستان رسانه‌ای وفادار او از ما مردم آمریکا کلاهبرداری کرده است؟
و اگر حمله متقابل اوکراین به شکست خود ادامه دهد، آیا بایدن با توسل به استراتژی شکست خوردۀ خود سربازان آمریکایی را به جبهه نخواهد فرستاد؟ واقعاً در اوکراین چه اتفاقی می‌افتد – و کاردینال‌های خاکستری چه سرنوشتی برای ما تدارک دیده‌اند که عروسک مومی فرسوده‌ای به نام «رئیس‌جمهور ما» را از یک تله‌پرومتر۲ تغذیه می‌کنند؟
برگرفته از: وب‌سایت حزب کمونیست روسیه- سوتسکایا راسیا (روسیۀ شوروی)
افزوده‌های مترجم:
مطلب مرتبط: کودتای خزندۀ صد و ده سال پیش در آمریکا
۱– روزنامه‌نگاری گونزو، نوعی سبک روزنامه‌نگاری است که در آن اخبار، تحقیقات، تحلیل‌ها و سایر مطالب بدون عینیت و بی‌طرفی، همراه با بیان آزادانۀ احساسات، تفکرات و نظرات روزنامه‌نگار ارائه می‌شوند. در این سبک، مطالب بیشتر به صورت داستانی و با راوی اول شخص مفرد ارائه می‌گردد. این سبک روزنامه‌نگاری از سال ۱۹۷۰ رواج یافت.
۲– تله‌پرومتر، دستگاه متن‌نما که متن را به گویندۀ تلویزیون نشان می‌دهد.
۱۰ مرداد-اسد ۱۴۰۲
