۲۰ سال پس از دروغ بزرگ کالین پاول
۲۰ سال قبل در چنین روزی کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا در صحن سازمان ملل در مقابل ده‌ها مقام ارشد و میلیون‌ها بیننده تلویزیونی از سراسر جهان، دروغ‌های بزرگی سرهم کرد تا بتواند زمینه حمله نظامی ایالات متحده به عراق را فراهم آورد.
وزیر امور خارجه دولت بوش جنگ طلب در آمریکا روز ۵ فوریه سال ۲۰۰۳ (۱۶ بهمن ۱۳۸۱) در جریان یک جلسه ۷۶ دقیقه‌ای در شورای امنیت سازمان ملل که به صورت زنده برای میلیون‌ها بیننده پخش می‌شد، مدعی شد که واشنگتن شواهدی دارد مبنی براینکه صدام دیکتاتور عراق به صورت مخفیانه سلاح کشتار جمعی می‌سازد.
پاول دقیقا این سخنان را به زبان آورد: “همکاران من، هر صحبتی که من امروز مطرح می‌کنم مورد تایید منابع هستند. این‌ها ادعا نیستند. آنچه ما به شما می‌دهیم حقایق و نتایج مبتنی بر اطلاعات است”.
پاول برای صحه گذاشتن بر ادعاهای خود، تصاویر ماهواره‌ای، فایل‌های صوتی مکالمات بین سربازهای عراقی و حتی یک کپسول کوچک پودر سفید را نشان داد که به عنوان نمادی از برنامه تسلیحاتی بغداد بود. در نگاه اول، شواهد هم دقیق و هم تامل برانگیز به نظر می رسید.
اما فقط یک مشکل کاملا مشهود وجود داشت؛ هیچکدام از آنها حقیقت نداشت. تصاویر ماهواره‌ای آنچه پاول ادعا می‌کرد را نشان نمی‌داد، درحالیکه فایل‌های صوتی هم دستکاری شده بودند. بیش از ۷۰ مورد بازرسی سازمان ملل در عراق طی سال‌های قبل، هیچ شواهدی از اینکه بغداد تسلیحات شیمیایی، هسته‌ای یا بیولوژیکی می‌سازد پیدا نکرده بود. حتی پس از حمله آمریکا در مارس ۲۰۰۳ (اسفند ۱۳۸۱) به عراق، کاخ سفید هم مجبور به تایید این شد که عراق سلاح کشتار جمعی در اختیار ندارد.
یکی از مشاوران دبیرکل وقت سازمان ملل به خبرگزاری اسپوتنیک گفت که “کوفی عنان” هرگز ادعاهای آمریکا در مورد اینکه بغداد سلاح کشتار جمعی مخفی میکند را باور نکرد و مخالف رویکرد دولت بوش در قبال بحران عراق بود.
به گفته وی، کوفی عنان (در اوت ۲۰۱۸ مصادف با مرداد ۱۳۹۷ درگذشت) از مقدمه‌ها و دروغ پراکنی‌هایی که آمریکا برای توجیه حمله و ویرانی عراق مطرح می‌کرد، هرگز حمایت نکرد. این منبع آگاه همچنین اشاره کرد که دبیر کل وقت سازمان ملل از تمام قدرت خود برای جلوگیری از بمباران عراق استفاده کرد و جنگ را غیرقانونی خواند.
هرچند در نهایت حقیقت مشخص شد اما این دروغ بزرگ آمریکا، هزینه گزافی را به همراه داشت. حمله نظامی آمریکا به عراق منجر به صدها هزار کشته و بیش از ۹ میلیون آواره شد و به جز ویرانی و مصیبت فایده ای برای عراق نداشت. با گذشت ۲ دهه از دروغ بزرگ آمریکا، بغداد همچنان درگیر مسائل فرقه‌ای به وجود آمده از سیاست‌های مداخله جویانه واشنگتن است که فقط دنبال منافع و نفوذش در عراق بود.
در مارس ۲۰۰۳ تقریبا یک ماه پس از دروغ بافی‌های کالین پاول، آمریکا و گروهی از متحدانش تحت عنوان “ائتلاف مشتاقان” به عراق حمله کردند.
پاییز همان سال سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در گزارشی به کنگره این کشور اطلاع داد که هنگام حمله، هیچ سلاح کشتار جمعی در عراق وجود نداشته است. پاول نیز بعدها دروغ‌های خود را یک لکه سیاه در کارنامه خود دانست و آن را یک شکست بزرگ اطلاعاتی توصیف کرد.
