در مورد خروج قوای آن کشور از افغانستان (بخش دوم)
بازپخش اسناد اشد محرم کمیته مرکزی حزب کمونست اتحاد شوروی
نقل ها: از جلسات بیروی سیاسی ک.م.ح.ک.ا.ش.
ترجمه: داکتر خلیل وداد
تدوین و بازپخش: قاسم آسمایی
کارگران جهان متحد شوید!
در جریان ۳ روز قابل برگشت به کمیته مرکزی
ح. ک. ا. ش. (شعبه اسناد و ارتباط سكتور ۳) است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قابل توجه: رفقا یی که اسناد اشد محرم کمیته مرکزی ح. ک.ا.ش. را دریافت
می کنند، حق ندارند آنرا به کسی بدون اجازۀ کمیته مرکزی بدهند. کاپی نمودن این اسناد و یا یادداشت از آنان قطعاً مجاز نیست. رفقایی که این اسناد را مطالعه می کنند، باید آنرا امضأ نموده تاریخ آنرا قید نمایند.
کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
اشد محرم
پرونده ویژه
شماره پ. ۱۴۶ / ۹۴
به رفقا، گرباچف، ریژکوف، چیبریکوف، شواردنادزه، یاکوولف، یازوف، موراخوفسکی و
کریوچكوف.
نقل از پروتوکول شماره ۱۴۶
جلسه بیروی سیاسی کمیته مرکزی مؤرخ ۲۴ جنوری ۱۹۸۹
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرسش وزارت امورخارجه اتحاد شوروی، وزارت دفاع و کمیته امنیت دولتی اتحاد شوروی.
با پندارهای ارائه شده در یادداشت رفقا شواردنادزه ای. آ.، یازوف د.ت، کریوچكوف و.آ. مؤرخ ۲۳ جنوری ۱۹۸۹ موافقت می شود (ضمیمه است).
منشی کمیته مرکزی
۱۴-ای ز. پ.
۲۵۷۸
ضمیمه بند ۹۴ پروتوکول شماره ۱۴۶
اشد محرم
پرونده ویژه
کمیته مرکزی ح. ک.ا.ش. پیرامون استفاده از قطعات مرزی کا. گ. ب. اتحاد شوروی برای
کمک به جمهوری افغانستان پس از خروج قطعات محدود ارتش شوروی
بنا به درخواست جمهوری افغانستان و در مطابقت با مصوبه کمیته مرکزی ح. ک. ا. ش. مؤرخ ۲۲ اکتوبر ۱۹۸۱ (پروتوکول 32/ 82) بخاطر تأمین امنیت مرزهای دولتی اتحاد شوروی و ثبات در ولایات شمالی افغانستان به آنجاها واحدهای مرزبانی کا.گ.ب اتحاد شوروی با کمیت ۸ هزار نفر تا عمق ۱۰۰ کیلومتر سوی شهرهای هرات، قندز و فیض آباد داخل شدند.
مرزبانان شوروی با گرفتن رابطه با حکام محلی و با اتکا به پشتیبانی مردم، فعالانه در عملیات ضد باندهای آشتی ناپذیر مسلح مخالف، در امر توزیع کمکهای رایگان شوروی و حل یک سلسله مشکلات اقتصادی و جلوگیری از تفتینها در مرز افغانستان – شوروی سهم فعال گرفتند.
پس از پایان خروج قطعات شوروی نباید وخامت شدید اوضاع در کشور، بویژه در ولایات شمالی آنرا که ناشی از فعالیت اپوزیسیون مسلح خواهد بود، مردود دانست.
در این رابطه رئيس جمهور نجیب الله از ما در خواست نموده تا در صورت لزوم استفاده نیروهای مرزبان از خاک اتحاد شوروی را جهت کمک به نیروهای دولتی مد نظر داشته باشیم. جانب افغانی همچنان میپندارد که نیروهای مرزی کا.گ.ب. اتحاد شوروی بخشی از وسایل جنگی و اسلحه گروههای موتوردار و مانوری شان را به آنان واگذاشته، به مردم محلی در حالات فوق العاده یاری نموده و در امر فعالیت اقتصادی شان در خاک اتحاد شوروی کمک مینمایند.
نگرانی رفيق نجیب الله پیرامون آینده اوضاع در ولایات با اهمیت شمالی افغانستان بجاست. برعلاوه اوضاع اینجا رابطه مستقیم با امنیت مرزهای طولانی ۲۳۸۰ کیلومتری اتحاد شوروی ـ افغانستان دارد. گذارش هایی در دست است که نشان میدهد، يكعده باندهای آشتی ناپذیر به تفتین های مسلحانه و غیره اقدامات از راه سرحدات دولتی آمادگی میگیرند.
با در نظر داشت نکات بالا معقول خواهد بود:
در صورت بروز حالات فوق العاده تهدید کننده مرزهای ما و همچنان در صورت درخواست رهبری افغانستان به نیروهای مرزبان کا.گ.ب. اتحاد شوروی اجازه داده شود، تا عملیات جداگانه یی را در ولایات شمالی افغانستان انجام دهند. تصمیم مربوط به این مسئله در هر صورت توسط مرکز گرفته خواهد شد؛ پس
در هنگام خروج نیروهای مرزبان کا.گ.ب. باید تخنیک محاربوی، سلاح، مهمات جنگی و اموال دیگر را بطور رایگان در اختیار نیروهای دولتی افغانستان و تشکلات کمک کننده آنها در چوکات وجوه داده شده خویش قرار دهند. کمیته امنیت دولتی اتحاد شوروی باید در آینده نیز اموال و دارایی های فوق الذکر را از حساب قطعات مرزی و همچنان بطور جداگانه از شمار کمیته امنیت دولتی اتحاد شوروی در اختیار جانب افغانی مطابق درخواست آن قرار دهد؛
در صورت لزوم میشود نیروهای مرزبان کا.گ.ب. اتحاد شوروی را در انتقال کالاهای دارای ارزش اقتصادی ـ ملی و غیره که از اتحاد شوروی به مناطق سرحدی افغانستان مطابق روابط مستقیم و همچنان در چوکات همکاریهای اقتصادی افغانستان – اتحاد شوروی گسیل میشوند، نیز استفاده کرد؛
نیروهای مرزبان کا.گ.ب. اتحاد شوروی باید در امر کمکهای بهداشتی وغیره به باشندگان نواحی مرزی افغانستان در صورت بروز آفات طبیعی، در حالات فوق العاده دیگر و منجمله در امر پذیرش افراد جداگانه از نواحی مرزی به خاک اتحاد شوروی کمک نمایند؛
به کمیته دولتی کشاورزی وظیفه سپرده می شود، تا یکجا با شورای وزیران ترکمنستان اتحاد شوروی مسئله در اختیار قراردادن چراگاه ها در نزدیکی سرحد در خاک اتحاد شوروی را با در نظر داشت آن که نیروهای مرزبانی کا. گ. ب. اتحاد شوروی امور کنترول و اقدامات مربوطه را در نواحی مورد استفاده اقتصادی افغانها انجام خواهد داد، بررسی نماید.
از اخذ تصمیم مربوطه رفيق نجيب الله در آگاهی قرار گیرد.
ای. شواردنادزه د. یازوف و. کریچکوف
۲۳ جنوری ۱۹۸۹
شماره ۱۳۵- ک
۱۵- ای.آ.، آ.گ.
ز. پ.
۲۵۷۸
کارگران جهان متحد شوید!
در جریان ۳ روز قابل برگشت به کمیته مرکزی
ح. ک.ا. ش. (شعبه اسناد و ارتباط سكتور ۱) است.
کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
اشد محرم
پرونده ویژه
شماره پ. 147 / 5
به رفقا، گرباچوف، ریژکوف، کریوچكوف، – بدون ضمیمه
به سميرتيوكوف- همه اسناد
نقل از پروتوکول شماره ۱۴۷ جلسه بیروی سیاسی کمیته مرکزی
مؤرخ ۲۵ جنوری سال ۱۹۸۹
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرسش کمیته امنیت دولتی اتحاد شوروی.
(پیرامون تحویلی رایگان تجهیزات جنگی ، وسایل ویژه، مهمات و دیگر اموال حربی و اجناس عام المنفعه به ارگانهای حاکمیت ملی و نیروهای امنیتی آن در ولایات شمالی جمهوری افغانستان).
به پیشنویس دستور شورای وزیران اتحاد شوروی پیرامون این مسئله تصویب است.
منشی کمیته مرکزی
تذکر:
رفقا، سند حاضر اشد محرم کمیته مرکزی ح. ک. ا. ش نباید بدون اجازۀ خاص کمیته مرکزی داده شود. کاپی برداری از اینچنین اسناد و بازنویسی آن بطور قطعی ممنوع است. رفقایی ارسال گردیده باید آنرا پس از مطالعه با درج تاریخ امضا نمایند.
به کسان دیگر که برایشان سند
۹- آ.گ. ال.د.
کارگران جهان متحد شوید!
در جریان ۳ روز قابل برگشت به کمیته
مرکزی ح. ک. ا. ش. (شعبه اسناد و ارتباط سكتور ۱) است
کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اشد محرم
پرونده ویژه
شماره پ. 147 / 103
به رفقا، گرباچوف، ریژکوف، چیبریکوف، شواردنادزه، یاکووليف و یازوف.
نقل از پروتوکول شماره ۱۴۷ جلسه بیروی سیاسی کمیته مرکزی
مؤرخ ۹ فبروری سال ۱۹۸۹
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پیرامون سفر وزیر دفاع اتحاد شوروی رفيق یازوف د. ف. به جمهوری افغانستان.
نتایج سفر وزیر دفاع اتحاد شوروی رفيق يازوف به جمهوری افغانستان، مذاکراتش و ملاقاتهایش با رئیس جمهور نجيب الله و فرماندهی نیروهای مسلح جمهوری افغانستان تأييد است.
منشی کمیته مرکزی
* (بشکل ریز و ناخوان چاپ شده)
رفقا، سند حاضر اشد محرم کمیته مرکزی ح. کاش نباید بدون اجازۀ خاص کمیته مرکزی به کسان دیگر داده شود. کاپی برداری از اینچنین اسناد و بازنویسی آن بطور قطعی ممنوع است. رفقایی که برایشان سند ارسال گردیده باید آنرا پس از مطالعه با درج تاریخ امضا نمایند.
۱۲-د.ام.
و.ک.
۲۵۷۸
مربوط بند ۱۰۳ پروتوکول شماره ۱۴۷
اشد محرم
پرونده ویژه
کمیته مرکزی ح. ک…ش
پیرامون سفر وزیر دفاع اتحاد شوروی به جمهوری افغانستان
من مطابق به دستور کمیته مرکزی مؤرخ ۲۴ جنوری سال ۱۹۸۹ (پ. 146 /5) ح. ک.ا.ش. در جریان روزهای ۲۷ و ۲۸ جنوری ۱۹۸۹ با سفر کاری در کابل بودم.
در جریان بودنم در کابل توجه اصلی به حالات به ميان آینده نظامی در افغانستان و دادن کمک به جانب افغانی در حل مسائل دفاعی و پیشتر از همه حمایت شاهراه ستراتیژیک حیرتان – کابل و ساحات پیرامون پایتخت و میدان هوایی آن معطوف شد.
با این مرام نخست گزارشهای وزارت دفاع، سرمشاور نظامی در جمهوری افغانستان، قوماندانی اردوی ۴۰ و همچنان رهبری ادارات دیگر دولتی شنیده شد. از گزارشها چنین بر میآمد که رهبری نظامی – سیاسی افغانستان صرفنظر از وخامت معین اوضاع در بعضی نواحی که با فعالیت جدی شورشیان و همچنان با آغاز روند پایانی خروج واحدهای شوروی همراه است، کنترول امور را طوری جدی در دست دارد. نیروهای مسلح جمهوری (افغانستان) عموماً طور پیروزمندانه به عملیات جنگی عليه اپوزیسیون ادامه می دهند. اکنون بیشتر از نیم سال از بیرون شدن قوای ما از گارنیزیون های جلال آباد، گردیز، غزنی، قندهار، لشگرگاه، قندز و فیض آباد میگذرد، مگر شورشیان هنوز هم نتوانسته اند برنامه های شان مبنی بر تسخیر آنجاها را عملی نمایند. نیروهای دولتی این گارنیزیون ها را قاطعانه دفاع نموده و میدانهای هوایی را در دست دارند. همه اینها گواه آنند که قطعات و جزوتامهای وزارت های دفاع، امنیت دولتی و داخله جمهوری که در تركيب خویش کادرهای آماده، تجهیزات و تسلیحات عصری و ذخایر گونه گون دارند، می توانند در وجود یک رهبری متحد و جدی، مستقلانه وظایف شان را در امر دفاع مطمئنا نه از حاکمیت مردمی ادا نمایند. برعلاوه ذخیره مطمئن دیگر برای حل این مسایل دسته های مسلح ح. د. خ. ا. و گروههای ملیشه قومی میتوانند باشند. مگر برای مبارزه جدی در امر حفظ حاکمیت در شرایط جدیدی که پس از خروج واحدهای شوروی از کشور بمیان خواهد آمد، جانب افغانی باید دقیقاً آمادگی گرفته و جهات اساسی تمرکز فعالیتهایش را انتخاب کند.
من درستی و اساسی بودن این انتخاب را در مورد اوضاع کشور با پیگیری به رهبران سیاسی و نظامی افغانستان توضیح دادم.
در جریان سفرم ملاقاتهایی با رئیس جمهور نجيب الله، معاون رئیس جمهور رفیع، وزیر دفاع تنی، وزیر امنیت دولتی یعقوبی، امور داخله وطنجار و بعضی سپه سالاران افغانی داشتم. در جریان این ملاقاتها از تصمیم قطعی رهبری اتحاد شوروی برای خروج از افغانستان آگاهی داده شد. همچنان توجه آنان به اتحاد مردم افغانستان و ایجاد دولت ائتلافی مبذول گردید. من نمونه های هویدایی از حجم کمکهای نظامی و اقتصادی شوروی را در زمانهای اخیر نشان دادم. من تأكيد نمودم که اتحاد شوروی در آینده نیز مشی پشتیبانی همه جانبه از دوستان افغانی را ادامه خواهد داد. در حال کنونی حکومت جمهوری افغانستان همه امکانات لازم را برای دفع ضد انقلاب دارد که توازن نظامی نیروها به نفع حاکمیت دولتی گواه آنست.
رفيق یعقوبی گفت، که به اطلاعاتی مبنی بر اقدامات فعال و جدی شورشیان دسترسی دارد. کار تخریبی ایدیولوژیکی در میان مردم، افراد قوای مسلح و همچنان در جهت انشعاب در صفوف ح.د.خ.ا. شدت گرفته است. مگر او گفت، ما میتوانیم مقاومت نماییم، شورشیان نمیتوانند حاکمیت مردمی را با جنگ شکست بدهند، «مگر اینکه از درون ما چیزی بروز نکند.»
در این رابطه به این گفته های رفيق یعقوبی و همه شرکت کنندگان مذاکرات واضحاً خاطر نشان گردید که اتحاد شوروی فقط از رژیمی که در رأس آن نجيب الله است دفاع می کند. هر نوع دگرگونی در حاکمیت موجود برسمیت شناخته نشده و همچنان هیچ نوع کمک و پشتیبانی از آن صورت نخواهد گرفت.
در پاسخ به این گفته مذاکره کنندگان به وفاداری خویش به رئیس جمهور نجيب الله با تذکر اینکه وحدت و همبستگی ح.د.خ.ا. و رهبری آن ضامن یگانه ثبات حاکمیت دولتی در افغانستان است، تأكيد نمودند.
رفقا رفیع، تنی و وطنجار خاطر نشان ساختند که شیوه های نظامی مبارزه برای حاکمیت چندان نتیجه یی را برای ضدانقلاب ببار نیاورد. بناءً در حال حاضر آنها تمرکز عمده خویش را به محاصره اقتصادی شهرهای بزرگ و در گام نخست به کابل متمرکز میسازند. شورشیان میکوشند، قحطی و نارضایتی مردم را ممکن ساخته و زمینه شورش آنها را در برابر حکومت و ح.د.خ.ا. مساعد کرده و بالاخره به مرام خویش – یعنی غصب قدرت دست یازند.
به قول آنان در این شرایط انتقال محموله ها از اتحاد شوروی از اهمیت ویژه برخوردار میشود. بنابراین، آنها میدانند که یکی از وظایف عمده برای حفظ حاکمیت مردمی، فعالیت مطمئن شاهراه حیرتان – کابل و سازماندهی انتقالات منظم اموال وارده از اتحاد شوروی از طریق این شاهراه میباشد.
به گفته آنان برای عملی نمودن امنیت شاهراه و پایپ لاین حیرتان – کابل، حفاظت و مدافعه کابل و میدان هوایی آن بنا به فيصلۀ رئيس جمهور کشور به اقداماتی جهت تعویض بموقع واحدهای شوروی و اجرای درست وظایف آنها توسل شده است. بدین منظور نیروها و امکانات این سه وزارت خانه: دفاع، امنیت دولتی و داخله بسیج گردیده اند.
من اعلام کردم که اتحاد شوروی آماده است کمک همه جانبه را برای چنین دفاعی در امر تحویلی پسته های امنیتی و نقاط کنترولی که توسط قطعات ما ساخته شده اند با اسلحه مربوطه، سیستم مخابراتی، ذخایر کلی لازمی و اموال آنها انجام دهد. همچنان آمادگی ما برای دادن اسلحه اضافی و وسایل رزمی مربوط به اردوی ۴۰ را جهت نیرومندی سیستم دفاعی آنها ابراز نمودم.
در صحبتها با رفيق رفیع بحيث نماینده کمیسیون فوق العاده دولتی برای رساندن اموال به کابل روی سازماندهی و اجرای چنین انتقالات صحبت شد.
رفيق رفیع گفت، که انتقال اموال به کابل بصورت عموم توسط ترانسپورت نظامی صورت میگیرد. امکانات وزارت ترانسپورت (۱۲۰۰ عراده موتر) و مؤسسات دیگر و همچنان سکتور خصوصی کمتر استفاده میشود. کمیسیون اطلاعات مؤجزی در مورد امکانات آنها و سهم شان در انتقالات را در دسترس ندارد. او خواهش رفيق نجيب الله را در مورد ایجاد و استفاده از قطارهای ترانسپورتی مشترک افغان – شوروی تأکید کرد.
من به مسئولیت ویژه رفيق رفیع و لزوم ارتقای مؤثریت کار کمیسیون در امر انتقال عملی محموله های گوناگون، داشتن آمار ترانسپورتی و افزایش علاقمندی مادی رانندگان تأکید کردم.
در پایان گفتگوها معاون رئیس جمهور و وزرا را به اقدامات هماهنگ شده و همکاری متقابل سه وزارتخانه (دفاع، امنیت دولتی و داخله) در حل وظایف همگانی در امر حفاظت و دفاع از راههای مواصلاتی، شهرهای بزرگ، فرودگاه های اساسی و همچنان تأمینات همه مایحتاج کابل خواستم.
در صحبتها با جنرالان اعظم، لودین، بیگی، انوری و دگروال شرف الدین و فرماندهان و قوماندانان قطعاتی که برای محافظت شاهراه و پایپ لاین حیرتان – کابل گماشته شده اند، مسایل عملی مربوط به تحقق وظایف محوله مطرح شدند.
در گفتگوها معلومات مربوط به امکانات وزارت های دفاعی امنیت دولتی و وزارت داخله برای سازماندهی محافظت شاهراه و پیشبرد خدمات اضطراری در ساحات کابل، بگرام و حیرتان بررسی و مشخص شدند. نواحی و سکتورهای مسئولیت قطعات و جزوتامها نیز معین شده و وظایف محاربوی واضح همزمان با این واضح شد که قطعات مؤظف شده برای پسته ها و نقاط کنترولی بجای واحد های شوروی که تازه بکار آغاز کرده اند، هنوز از نگاه افراد مکمل نبوده (بين ۴- ۵ هزار نفر کمبود دارند)، با چالشهای معینی در عرصه اجرای وظایف جنگی و داشتن انواع معین اسلحه مواجه هستند.
در رابطه به این توصیه شد، در هنگام ایجاد سیستم محافظت و مدافعه توجه ویژه به کار کشف، سوق و اداره، مخابرات و همچنان تأمینات دیگر حربی معطوف گردد. باید گروپهای مانوری (واحدهای دارای وسایط زرهی ب. م.پ. و ب.ت.ار. ) در هر قطعه، جزوتام و زون ایجاد گردد. همچنان سیستم نظارت (نوکریوالی) وسایط ضربتی چون توپخانه و هلیکوپترهای جنگی را نیز پیشبین باید بود. باید در میان اهالی روستاهای نزدیک به شاهراه ) بخاطر جلب شان در تأمین امنیت کار نموده و بدین منظور برای شان اسلحه مورد ضرورت و آذوقۀ مجانی و مواد ضرورت اولیه داده شود.
پیرامون درخواستهای مربوط به تحویلی اسلحه اضافی خاطرنشان گردید که آنها طور مکمل عملی خواهند شد.
در جریان گفتگو ها احساس شد که شرکت کنندگان از پیش معلومات کسب نموده و وظیفه داشتند، خواهشات معینی را پیرامون مسائل گونه گون طرح نمایند. در این مورد جالب بود که تقاضای مربوط به اسلحه و تجهیزات حربی نه برای افراد رده های پایین بلکه برای ضروریات پرسونل و حتی بالاتر از آن مطرح شده بود.
بتاریخ ۲۸ جنوری ۱۹۸۹ مذاکرات نهایی با رئیس جمهور نجيب الله دایر شد. در جریان گفتگوها باهم اهمیت شاهراه حیرتان- کابل و دفاع پایتخت را مطرح نمودم. من بطور ویژه خاطر نشان نمودم که از سوی ما به این امر کمک همه جانبه مبذول گردیده و جداً تأکید کردم که دوستان افغانی از عهده این مسئولیت میتوانند برآیند. توجه ویژه رئیس جمهور را به لزوم کار در میان مردم و تشکیل واحدهای جدید قوای مسلح جمهوری (افغانستان) خواهان شدم..
با ابراز سپاس از توجه دایمی، کمک و پشتیبانی رهبری اتحاد شوروی رفيق نجيب الله موافقت کرد، تاکتیک عملیات محاربوی را تغيير داده و از مدافعه به فعالیت جدی گذار کند، گرچه برای این کار طوریکه تذکر داده شد، ۴- ۵ هزار سرباز کمبود است. برای این اهداف بقول رئيس جمهور میتوان بعضی واحدها را از قندهار و جلال آباد بیرون کرد، ولی این حتمی نیست زیرا در آنصورت این شهر ها بیدفاع خواهند شد.
در پاسخ گفتم که کابل ۲ میلیون باشنده دارد و برای اکمال کمبود تعداد افراد مورد ضرورت میشود حالت فوق العاده را اعلام نموده و به قوای مسلح کسانی را که قبلاً از خدمت ترخیص گرفته اند، جلب کرده و قسماً ترانسپورت موتری را هم فعال ساخت
رئيس جمهور گفت که در این راستا آنها کار خواهند کرد. در ادامه او با تفصیل روی معضلات اقتصادی در کابل مکث کرد. به نظر وی، برای رفع آنها حداقل دوبار در ماه قطار اکمالاتی با تعداد ۱۵۰۰ موتر با مواد خوراکه گسیل شود.
من از سوی خود از کمکهای ما برای ارسال آرد به کابل و مهمات به قندهار گفته و اذعان کردم که بدین منظور تا ۲۵ فروند ایل ۷۶ و آن ۱۲ تخصیص داده شده است.
در جریان همه این مذاکرات رفيق نجيب الله كماكان روی اندیشه مربوط به این که مسئولیت حفظ حاکمیت را نمیتواند بدون کمک جانب شوروی در امر گسیل مهمات و اجرای عملیات ضربتی و بمباردمانهای هوایی دشمن از خاک اتحاد جماهیر شوروی بگیرد، تأکید میکرد.
در این رابطه من در نمونه های مشخص نشان دادم که جمهوری (افغانستان) به نیروها و امکانات لازمی جهت مبارزه با اپوزیسیون دسترسی داشته و توانایی ایستادگی را دارد و ح. د. خ. ا. همچون حزب حاکم پس از خروج قطعات شوروی از افغانستان نیز باقی خواهد ماند، مگر برای این منظور حاکمیت مستحکم و اتحاد رهبری لازمی است.
در پایان صحبتها رفيق نجيب الله با پافشاری خواهشش مبنی بر ایجاد گروپ مشاوران شوروی در جنب قرارگاه ستردرستير سرقوماندانى اعلى جمهوری افغانستان را مطرح کرد. پیشنهاد وزارت دفاع در این مورد به شورای وزیران اتحاد شوروی طور جداگانه پیشکش خواهد شد.
پس از ملاقاتها با رفقای افغانی و با هیأت رهبری نمایندگی سیاسی اتحاد شوروی در جمهوری افغانستان و فرماندهی ارتش شماره ۴۰ نیز دیدار شد. من توجه آنان را نیز به بغرنجی وضع نظامی – سیاسی مرحله کنونی و بویژه به پشتیبانی همه جانبه از رژیم موجود در افغانستان و شخص رفيق نجيب الله خواستار شدم. همچنان در نمونه های مشخص به امکانات رژیم موجود و در امر پیشبرد مستقلانه مبارزه با اپوزیسیون اشاره شد. همزمان تأکید کردم که نحوه کار نمایندگی های شوروی بصورت عام وابسته به شیوه کار هر وزارتخانه، اداره و مؤسسه دولتی در امر کمک به پایداری دولت (موجود) پس از خروج نیروهای شوروی خواهد بود.
در ادامه من مسائل عمده یی را که باید برای حل آنها نمایندگی های سیاسی شوروی و اردوی ۴۰ کار شان را متمرکز ساخته و مشوره بدهند، مشخص ساختم. نخستین کار حل وظایف بهم مربوط در امر محافظت شاهراه و پایپ لاین حیرتان – کابل، پایتخت و میدانهای هوایی میباشد.
من توجه مؤظفین را برای مکلفیتهای آتی خواستار شدم:
– در امر آمادگی برای انتقال منظم مسئولیت پسته ها، نقاط کنترولی، تحویلدهی اسلحه، وسایل جنگی و همچنان وسایل ترانسپورت اردوی ۴۰ به جانب افغانی، با درنظرداشت خواستهای اضافی آنان؛
– در امر تجهیز بیشتر قطعات و جزوتامهای افغانی که مسئولیت امنیت شاهراه حیرتان – کابل را دارند، در امر رساندن آذوقه، موادی سوخت، پوشاک وغيره ضروریات مادی در محل، با وسایل ترانسپورتی ارتش ۴۰ تا پایان خروج قطعات شوروی؛
– کمک عملی به جانب افغانی در امر ایجاد و انکشاف سیستم دفاعی و حفاظتی کابل – حیرتان و پایتخت با بازدید سرمشاور نظامی شوروی از قطعات و جزوتامهای محلی پس از خروج واحدهای شوروی از افغانستان؛
– در امر استفاده آینده توسط جانب افغانی از ۴۷ دستگاه پرتاب راکتهای اوپراتیفی- تاکتیکی ار -۱۷ و پرورش کارشناسان افغانی برای استفاده از آنها.
با رسیدن به مسکو با هیأت رهبری وزارت دفاع پیرامون سفرم به افغانستان مذاکره نمودم. برای حل مسائل مطروحۀ جانب افغانی در جریان این سفرم با رفقا ماسليوكوف ی.د. بتاریخ ۲۹ جنوری ۱۹۸۹ (در باره ۱۵۰۰ عراده موتر باربری و ۱۰ عراده ترمیم گاه سیار از حساب اردوی شماره ۴۰، پیرامون ۵ هزار تن لیتر موادی سوخت هواپیما برای شرکت آریانا، پرزه های فالتو و تایر طیارات و انتقال بیشتر از ۱۲ هزار تن آرد بوسیله هواپیماهای نظامی – ترانسپورتی به کابل) دیدار نمودم.
در پایان فکر میکنم که در جریان مذاکرات توانستیم در وجود رفيق نجيب الله و غيره رهبران افغانی نسبت به توانایی ادامه رژیم موجود در حاکمیت، بویژه اینکه آنها میتوانند از عهده تأمین امنیت و مدافعه شاهراه و پایپ لاین کابل- حیرتان، دفاع پایتخت و همچنان رساندن منظم محموله ها به کابل برآیند، حس خوشبینی و اطمینان را ارتقا دهیم.
د. يازوف
30 جنوری 1989
شماره 312 / 0 010 13 ـ اف یو . ک
2578
یادداشت مترجم:
سند زیرین یکی از گذارشات دقیق وزارت دفاع اتحاد شوروی پیرامون اوضاع در آستانهء خروج واحدهای شوروی از افغانستان جالبترین موضوع در این سند پیشگویی است، که جوانب گونه گون مسائل اعم از نظامی – سیاسی و اقتصادی را در بر میگیرد. مرحوم يعقوبی وزیر امنیت دولتی آنزمان است که به وزیر دفاع وقت شوروی بازوف گفته بود که به اطلاعاتی مبنی بر اقدامات فعال و جدی شورشیان دسترسی دارد. کار تخریبی ایدیولوژیکی در میان مردم، افراد قوای مسلح و همچنان در جهت انشعاب در صفوف ح. د. خ. ا. شدت گرفته است. یعقوبی گفته بود، «ما می توانیم مقاومت نماییم، شورشیان نمیتوانند حاکمیت مردمی را با جنگ شکست بدهند، مگر اینکه از درون ما چیزی بروز نکند.» و پیشبینی روانشاد يعقوبی جامه عمل پوشید: حدود یکسال از خروج شورويها نگذشته بود که انشعاب در درون ح. د. خ. ا. رخ داده و شهنواز تنی به آرمانهای حزب و دولت پشت پازده، با راه اندازی کودتای ناکام برعلیه دکتور نجیب الله رئیس جمهور جانب پاکستانیها و حزب اسلامی حکمتیار را برگزید.
خليل وداد ۱۳ جنوری سال ۲۰۱۱ ډن هاگ (لاهه) هالند.
ادامه دارد
