پرسش ۴: ساختار «پرس‌ومان» چگونه از گفت‌وگو به یک نظام…

-خراسان بزرگ دی‌‌روز، دانش‌مند، دانش و سبک کهنی نسبت به…

قهرمان‌پروری‌های احساسی و سقوط افغانستان در چنگال تروریسم

 نویسنده: مهرالدین مشید از اسطوره‌ پردازی های فریبنده تا بحران سیاسی…

پرسش ۵

از مکتب دینی فلسفی من بیش از این نه می‌دانم نقش…

نتیجه گیری از بحث های شبکه های تلویزونی و تحلیل…

بحث های داغ پیرامون این اقدام پاکستان راه افتید ،…

دموکراسي څه شی ده او سوسیال دموکراسي څه ته وايي؟

دا سوال د ډیرو ځوانانو پر مخ کې پروت او…

نام های بیشمار جنبش روشنگری غرب

Helvitius, C.A.(1715-1771) آرام بختیاری مقدمات: اصلاحات، انقلاب، عدالت، و سکولاریسم. روشنگری، جنبش برابری…

توضیحی بر فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع از…

نوشته از بصیر دهزاد  ‎فراخوان انجمن سراسری حقوقدانان افغانستان در دفاع …

آیا انسان، نسبت به انسان، از ته‌یی دل هم‌دلی دارد؟

پاسخ: محمدعثمان نجیب به نماینده‌‌‌گی از مکتب هم‌دلی!؟؟ شما از موردی پرسان می‌کنید که…

چشم اندازی بر نشست آینده ی مخالفان طالبان در پایتخت…

نویسنده: مهرالدین مشید نشست اسلام آباد ابزار فشار بر طالبان  یا…

طاق ظفر و منار معارف (شیر دروازه) پغمان – یادگار…

پس از به‌دست آمدن استقلال افغانستان در سال ۱۹۱۹م (۱۲۹۸…

پیشرفت های شگفت انگیز فناوری و چالش ها و خطر…

نویسنده: مهرالدین مشید رهایی یا زوال؛ فناوری و چالش‌های نوین جامعه…

استقلال و آزادی

عبدالصمد ازهر از ۲۸ اسد تا ۲۴ اسد هر روز، هر ماه…

وقتیکه تبصره وتحلیل از جمهوریت می نماید دقت کامل داشته…

در این روز ها تحلیل های سیاسی پیرامون سقوط ویا…

کمند غزل

رسول پویان غـزال غـزل ار کمند افکند دل شرزه شیران ببند افکند ز…

فروپاشی شرم آور در اوجی از فساد و خیانت  و…

نویسنده: مهرالدین مشید بازخوانی یک سقوط و روایت های دردناک آن  ۱۵…

ردپای خراب‌کاری آلمان برای کشور ما و حمایت از فروپاشی…

ره‌بران طالبان خواهان پناهنده شدن به آلمان بودند. مولوی دلاور…

اسباب و عوامل سقوط جمهوری تحت اشغال

ماه اسد ماه به زانو در آمدن دو قدرت امپریالیستی…

فراخوان بخاطر انفاذ قانون اساسی

بنام خداوند حق و عدالت بدون پرداختن به چگونگی سقوط سومین…

تقدیم به روح ببرک کارمل، آن کوه اندیشه و خرد…

رفیق کارمل گرامی:  ما آن‌‌چه را فرمودید، انجام دادیم:  درس بخوان= خواندیم  کارکن=…

اسدالله بلهار جلالزي

 له نوښتګر کیسه لیکونکي، څېړونکي، ژباړونکي، تکړه ادیب او ژورنالیست…

«
»

دلایل احتمالی روسیه برای اعلام بی ارتباطی با نشست صلح مسکو

وسیه اعلام کرده است که ارتباطی با نشست طالبان و احزاب سیاسی افغان در مسکو ندارد و این موضوع گمانه زنی ها بر سر این اظهارات مسکو را افزایش می دهد؛ به گفته تحلیلگران فشار دولت کابل بر کرملین، بازنگری حضور دولت کابل در مسکو و نفوذ بر هر دو گروه دلیل این اظهارات است.

 خبرگزاری صدای افغان (آوا) در گزارشی به دلایل عقب نشینی دولت روسیه از میزبانی نشست طالبان و احزاب سیاسی افغانستان که در مسکو برگزار خواهد شد، پرداخته است.
در این گزارش آمده است که دولت روسیه می گوید برگزاری نشست صلح مسکو میان سیاستمداران افغانستان و نمایندگان طالبان به دولت روسیه ارتباطی ندارد و شرکت کنندگان این نشست نیز از سوی دولت روسیه دعوت نشده اند.
قرار است سه شنبه و چهار شنبه این هفته نشستی در مورد صلح افغانستان میان نمایندگان احزاب سیاسی و گروه طالبان در مسکو برگزار شود.
در دعوتنامه‌های این نشست نوشته شده است که این نشست به میزبانی «عباس استانکزی» و «ضمیر کابلوف» نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان برگزار می‌شود.
با این وجود، سفارت روسیه در کابل اعلام کرد که این نشست به تصمیم افغان‌های مقیم مسکو برگزار خواهد شد و حکومت روسیه در آن هیچ نقشی ندارد.
به نوشته آوا، این در حالی است که دعوت نامه‌های این نشست از سوی سفارت روسیه در کابل نوشته شده و مهر این سفارت نیز در پایین و بالای این دعوت نامه ها حک شده است.
کارشناسان سیاسی بر این عقیده اند که عقب نشینی مسکو از موضع اولیه خود برای تدارک و میزبانی مذاکرات طالبان و نمایندگان احزاب و چهره های سیاسی افغانستان در شرایط کنونی، می تواند دلایل و انگیزه های مختلفی داشته باشد.
یکی از مهم ترین دلایل عقب نشینی روسیه و انکار دعوت از مقام های غیر دولتی افغان برای شرکت در این نشست، ممکن است فشارهای دولت افغانستان بر روسیه باشد.
روسیه پیشتر نیز برای میزبانی از نشست طالبان با نمایندگان چند کشور منطقه، مورد سرزنش دولت افغانستان قرار گرفته بود؛ تا آنجا که کابل علی رغم به تأخیر انداختن آن نشست سرانجام از اعزام یک هیأت رسمی و با صلاحیت در آن، خودداری کرد و تنها چند نفر از اعضای شورای عالی صلح در آن شرکت کردند که به گفته سازمان های رسمی، نمایندگان دولت محسوب نمی شدند.
به نوشته تحلیلگران افغان، البته در آن زمان، موضع کابل در خصوص نشست مسکو، یک تفاوت مهم و اساسی با رویکرد کنونی دولت این کشور در خصوص نشست آتی داشت؛ در آن زمان، کابل و واشنگتن، رویکرد واحد و نزدیکی در روند صلح داشتند. هردو کشور، نسبت به اهداف روسیه در خصوص روند صلح افغانستان با طالبان، تردید داشتند و چه بسا روسیه را به ارتباط غیر قانونی با طالبان و ارائه کمک های تسلیحاتی و مالی به این گروه متهم می کردند.
در حال حاضر اما کابل و واشنگتن در روند صلح افغانستان، دچار اختلاف های شدید و بی سابقه ای شده اند، به گونه ای که دولت افغانستان به رهبری اشرف غنی، همه روزه نسبت به عواقب و پیامدهای ویرانگر صلح آمریکا با طالبان، هشدار می دهد و از عدم همکاری با این روند خبر می دهد.
کارشناسان سیاسی آوا بر این عقیده اند که در چنین شرایطی، یک هدف دیگر و شاید مهم ترین هدف هم می تواند در موضع انکار مسکو در خصوص نشست مورد نظر، مطرح باشد. به این معنا که شاید روس ها در محاسبات خود در زمینه میزبانی از نشست احزاب و شخصیت های غیر دولتی افغان با طالبان، بدون حضور نمایندگان دولت رسمی کابل، بازنگری کرده باشند.
ممکن است آنها انتظار داشته باشند که با این اقدام، در وضعیتی که کابل عمیقا با واشنگتن، اختلاف و تنش پیدا کرده، مسکو می تواند به کابل نزدیک شود و علاوه بر روابط دوستانه ای که با طالبان دارد و در کنار نفوذ عمیقی که بر دیگر سیاستمداران افغانستان مانند حامد کرزی و دیگر افراد و احزاب سیاسی و جهادی دارد، با نزدیک شدن به ارگ ریاست جمهوری و تیم اشرف غنی، نقش آمریکا را در افغانستان، بیش از پیش تضعیف کند.
در ادامه این گزارش آمده است که چنین برداشتی به این دلیل، نزدیک به واقعیت به نظر می رسد که مسکو علی رغم صدور نامه های رسمی با سربرگ و مهر ویژه سفارت روسیه در کابل و با وجود انکار دعوت از افغان ها برای شرکت در آن نشست، آن را به طور کامل لغو نکرده است. این نشان می دهد که روسیه، سعی می کند در یک بازی دوگانه، هم سلطه و نفوذ خود بر طالبان و گروه ها و شخصیت های غیر دولتی افغان را حفظ کند و گسترش دهد و هم به دولت کابل که سرخورده از سیاست های واشنگتن در حوزه صلح می باشد، نزدیک شود.
آوا در ادامه نوشت، این در حالی است که در کشوری مانند روسیه که نسبت به کشورهای غربی، فضای بسته تر و سخت‌گیرانه تری در حوزه فعالیت های سیاسی و برگزاری نشست های مستقل آن هم از سوی شهروندان کشورهای دیگر دارد، برگزاری نشستی با این اهمیت، نمی تواند بدون تأیید، همراهی و چه بسا برنامه ریزی دولت کرملین، امکان پذیر باشد.