بی تو من خوار و ذلیل ام بی تو من (هیچ کسم)

تو مرا جان و جهانی تویی هنفسم

فصل گل موسم زیبای بهار است و لیک

چکنم فصل گل آید به نظر خار و خسم

پر زنی سوی هوا چون که ترا آزادیست

چی کنم من که گرفتار به کنج قفسم

تاطقم طاق شد از درد و که جانم افسرد

دستم من گیر خدایا که تویی داد رسم

روز دزدیست به شب هر طرفی آه و فغان

در وطن نیست امان نیست خبر از عسسم

ز این جهان غیر هوا و هوسی نیست ثنا

برهانی تو خدا زین همه دام و هوسم

بستر بیماری شفاخانه ریچمند هاوس کانادا‌

۱۶/۰۴/۲۰۱۸