از وحدت ملی تا وحشت ملی
ملت از وحشت بسیار ند ید آرا مش
بازهم این مضحکه را وحدت ملی گویند
ملتی که همه روزه سربریده میشود ، پسران آن تربیه انتحاری ، دخترانش به برده گی جنسی ونوامیس آن بتجاوز کشانیده میشود ، ملتی که وطنش بمیدان تاخت وتاز وزورآزمایی قدرتها ، بمرکز تروریستی وآدمکشان حرفوی وحشی و جولانگاه متجاوزین مبدل گردد ، ملتی که جواسیس خارجی وغارتگران صدها میلیون دالری در مقامات بلند دولتی آن نفوذ داده شود ، آثار تاریخی آن نابود ، زیر ساختار های اقتصادی تخریب ، معادنش تاراج ومردم بیچاره آن در میان آتش نفاق قبیله وقوم سالاری و نا امنی غوطه ورگشته ، نان گفته جان بدهند وفریاد دادخواهانه شان را هیچکسی در داخل وخارج نشنود آنگاه ، وآنگاه بسیار شرم آور ومضحک است که دولتش خود را بنام وحدت ملی جا زند . زیرا این دگر خاک زدن بچشم ملت وپوشانیدن پل پای دزدان ورهزنان است «این دگر خاک زدن بچشم ملت وپوشاندن پل پای دزدان ورهزنان جهان است »
دولتی که در فساد و قاچاق ، قانون شکنی واختلاص ،بیعدالتی ونفاق ، هرج ومرج وقومسالاری نزدیک درصدر لیست بدنام کشورهای جهان قرار داشته باشد ،حال ملت بیچاره آن چگونه خواهد بود ؟
از چندی بدینسو اصطلاح وحدت ملی به این دولت ذهنم را بخود مشغول کرد ه بود همیشه فکر میکردم که این واژه مقدس وحدت ملی و رابطه آن با دولت موجود چیزی کمی وکاستی جدی وجود دارد مانند نفاق ملی که روشنتر از آفتاب واما پنهان کردنش با دو انگشت .
بآنکه در اکثر نوشته ها روی کلمه وحدت ملی تمرکز میشود که واقعاً حیرت آور است . ولی بلاخره ازمطالعه خصلت و عناصر ترکیبی دولت ،عملکرد ها ، ناکارایی دولت ونارضایتی ملت ، و اوضاع روبه وخامت کشور و نتیجه گیریها و تحلیلهای علمی سروران قلم دریافتم که این دولت با نام خود یعنی وحدت ملی فاصله زیادی دارد زیرا این دو برادر، واین دو آقایان بالا نشین از همان آغاز غصب قدرت بر سر تقسیم قدرت در مقابل هم قرار گرفتند تا اندازه ی که جان کری این دوست امریکایی شان قدم رنجه فرموده هردو را بر اریکه قدرت که پایه های آن بر سر گرده های ملت هردم شهید قرار دارد متحد ساخت وبا فشار بیرونی وحدت « دونفر ی » روی منافع شخصی وگروهی را بخاطر فریب واغوای مردم وحدت ملی نامیدند .
بنا بر آن اگر ۳۸ کشور کمک کننده جهان را جمع آقای جان کری درنظر بگیریم ، این میشود وحدت بین المللی که آن دولت نا کار آمد بلاخره جامعه جهانی را نیز در برآوردن صلح وثبات وباز سازی کشور وحمایت ازمردم افغانستان نا توان ساخت . زیرا خط این دوشخص نصب شده در راس قدرت با منافع ملی فاصله داشته و در عملکرد های روز مره خویش بسمت های مخالف پیش میروند . چنانچه قبیله یکطرف روان است ومخالف آن سوی دیگر. زیرا که گرایش های سمتی ، قومی ، زبانی ، عقیدتی وجنسیتی ، کشور را پارچه پارچه وبرخی قدرتمندان را به علمبردار سیاست کهن تفرقه انداز وحکومت کن مبدل ساخته است . مزید بر آن در نتیجه عدم کارایی وتوانایی دولت ، مردم بیچاره ، آواره ومحروم کشور روز تاروز مجبور میشوند ازدولتی که خود را وحدت ملی می خواند فاصله بگیرند . بنا بر آن در چشم انداز اوضاع بخوبی معلوم میشود که توجه و قدرت بقای دولت به اتکای خارجی و حامیانش متمرکز است تا به مردم .
درین رابطه اخیراً بگونه مثال از قول احمد ضیا مسعود یکی از مقامات بلند پایه ی دولت که خود مسولیت اداره اصلاحات ودولت داری خوب را بعهده داشتند، درسایت همایون چنین میخوانیم « حکومت دلگرم به حمایت خارجی هاست وافراد وابسته به آی اس آی را در مقامات عالی دولتی جابجا میکنند، دولت به بحران مشروعیت مردمی ونا کارآمدی وبحران مشروعیت شرعی ، حقوقی وکاری مواجه است وفقط تنها چیزیکه برای نشان دادن بمردم دارد اینست که ما از طرف کشور های بین المللی حمایت میشویم . آقای مسعود می افزاید در حالیکه مشکل افغانستان مشکل امریکا نیست بلکه مشکل خود مردم افغانستان است ».
همچنان برادرش آقای احمد ولی مسعود نیز لب بسخن گشوده میگوید «در حال حاضر در سیاست حکومت تفکر ملی حاکم نیست وسیاست دولت یک سیاست ملی نیست که این کار برای آینده کشور خطر ناک بوده میتواند » با توجه به اظهارات مقامات فوق الذکر معلوم میشود که دولت حتا بنام هم ، توان حفظ واژه وحدت ملی را دارد از دست میدهد
وسیمای قدرت درورای قانون وحشت زده میشود. چنانچه گفته میشود که اجرا ی نیات ونفوذ مقاصد خطرناک همسایگان وطرز مداخلات بیشرمانه آنها بخصوص سازمان بدنام آی اس آی پاکستان در داخل نظام عملی میگردد تا خواست ملت .
که از صدها موارد بذکر یکی از آن بگونه مثال در مقاله ی دیگری از همین سایت میخوانیم « فاروق وردک دزد مشهور معارف افغانستان از جواسیس شناخته شده آي اس آی پاکستان وعضو ارشد حزب آدمکشان اسلامی به پارالمان میرود ودر خبر می افزاید این آدم که برغم چپاول پول معارف بجای آنکه به محاکمه کشانیده میشد وزیر مقرر میگردد » پس معلوم است که با این گونه کارکرد های ضدمنافع ملی ، منافع مردم را نشان گرفتن خود بخود مملکت را به نابودی سوق داده و زمینه نفوذ روز افزون دیگران را مساعد میسازند .
بقول آقای سلیم علیزاده منتشره سایت وزین یاد شده که میگوید «واقعن افغانستان اخیراًاز جانب امریکا ومتحدین آن بار دیگر مورد بازی های سیاسی ومنفعت جویانه شان قرار گرفته است تا بتوانند پلانهای استراتیژیک ودراز مدت خویش را در کشور بسر رسانند این در حا لیست که مرکز تروریستی را از خاک پاکستان به افغانستان انتقال میدهند وسعی میکنند افغانستان را مرکز تروریستی جهان بسازند » واضح است که در چنین شرایط از توسعه مراکز تروریستی طالب وداعش گرفته تا خاموشی رسانه ها از فجایع ورخداد های ناشی از جنایات تا تبلیغات آزاد ملا ها ی وابسته به ایران وپاکستان بر ضد منافع ملی کشور ، حتا علیه سربازان مدافع خاک ونوامیس کشور ما که هر روز درسنگر دفاع از خاک وطن قربانی میدهند صورت گرفته ونقش منفی تبلیغاتی بعضی از استادان فاکولته شرعیات ، رها شدن تروریستان طالب پس از دستگیری ، خلای قدرت در برخی از بخشهای دولتی ، عدم رد اتهامات پاکستان در رابطه به حادثه تروریستی اخیر در پاکستان وغیره وغیره اراده و بی توجهی دولت را بخوبی نشان میدهد .
در رابطه با حامیان بین المللی این دولت و حضور جامعه جهانی بادر نظر داشت منافع وکمکها بگونه مثال از صدها مسله ، اگر موضوع امنیت را از اجزای لا ینفک منافع یاد شده در نظر بگیریم آنگاه منافع داخلی افغانستان و خارجی ها مشخص خواهد شد. متاسفانه با اینحال روند خود محوری وتمر کز قدرت در دو دهه اخیر تا بحدی گسترش می یابد که وحدت نیم بند ملی را شدیداً به چالش گرفته واخلاقیات متاثر ازین جریان منفی را بسوی وحشت ملی به پیش خواهد برد .
بنا بر آن با توجه به آنچه گفته آمدیم در امتداد روند تجاوزات ومداخلات بیشرمانه از خارج ودوام جریان امور در مسیر لجام گسیختگی موجود درافغانستان اوضاع نشاندهنده آنست که کشوردارد بسوی پرتگاه به پیش میرود .
بنابر آن نجات وطن به وحدت ملی واقعی وحقیقی وعملی ،صادقانه ودلسوزانه فرزندان راستین وفداکار،مسول ومتعهد وطن نیازمند است . بدون شک وحدت ملی پایدار وصادقانه را میتوان با وحدتخواهان سرسپرده ، صادق ، دلسوز وآگاه ، متعهد ومردمدوست وملت حقشناس افغانستان بوجود آورد تا به نیروی خلاقانه آن ، وطن راه نجات خود را پیدا کند . بگفته مشهور وقتی که ما بودیم ، وقتیکه ملت باشد مردم میتوانند زبان مشترک پیدا کنند، در زمانش ملت ، دولت و حکومت وحدت ملی واقعی خود را ایجاد خواهند کرد .
عبدالو کیل کوچی
