رقابت های درون سرمایه داری و شورش سیاسی علیه نخبگان شرکت های بزرگ چند ملیتی آمریکا
جیمز پتراس/ آمادور نویدی
رقابتهای شدید درون سرمایه داری دیگر محدود به اطاق های کنفرانس نمیشود: جنگ اوباما، از جمله انتقال سرمایه در مقیاس بزرگ، باعث تضعیف پایه و اساس همبستگی طبقاتی سرمایه داری بین المللی شده است. در حالی که جنبشهای طبقه کارگر و تظاهرات توده ایی هنوز رخ میدهد، تضاد اساسی درون سرمایه داری با امپراتوری آمریکا به نیروی محرکه تحولات کنونی تبدیل شده است… مبارزه برای بازارهای جهان بطور فزاینده ای در میان بلوک منطقه ای سرمایه داری – آنگلو –آمریکایی، اروپایی و چین – آسیایی – سرشت بی ثباتی جهانی را تعریف میکند… سرمایه داری ملی به عنوان یک واقعیت در هر دو طرف آتلانتیک و در سراسر جهان در آسیا پدید آمده است، در حالی که چین به عنوان نیروی اقتصادی برتر در منطقه ظهور می کند. تلاش چین برای امنیت بازارهای جهانی و سایت های سرمایه گذاری در سیر صف رقابت ملی تنظیم شده است، که قدرت منطقه ای آمریکا را تهدید کرده است. شورش نخبگان سیاسی سرمایه داری در همه جا « هنجار های جدیدی» هستند. رقابت های چند ملیتی برای فرار مالیاتی و عواقب آن منجر به تلافی «زدی ضربتی، ضربتی نوش کن» میشود، که میتواند روابط تاریخی را از هم بگسلد… با توجه به تکیه کامل آمریکا بر مبنای زور نظامی برای ساخت امپراتوری، به احتمال زیاد این ظهور رقابت های طبقاتی و ملی پسا- امپریالیسم منجر به جنگ می گردد تا یک نظم نوین عادلانه اجتماعی.
رقابت های درون سرمایه داری و شورش سیاسی علیه نخبگان شرکت های بزرگ چند ملیتی آمریکا
شورش پیروان: اداره مالیات و تجار
نوشته: جیمز پنراس
برگردان: آمادور نویدی
مقدمه:
نخبگان شرکت های بزرگ چند ملیتی (کورپوراسیون ها) در مقیاس بزرگ با چالش های سیاسی و اقتصادی مواجه هستند. اپول، گوگل، فیسبوک، مایکروسوفت، فایزر و شماری دیگر از چند ملیتی های فراری از مالیات با تهدید های سه گانه جریمه های چند میلیارد دلاری، توزیع مجدد ثروت آنها و احتمال اعمال مجدد برنامه های اجتماعی و اقتصادی عادلانه ای روبرو هستند، که می تواند قدرت آنها را تضعیف نماید.
صادرکنندگان و سرمایه داران مالی مورد حمایت واشنگتن، که مشتاق تحمیل توافقات تجارت آزاد بر طبقه کسب و کار/بیزنس اروپا و آسیا هستند، با مقاومت شدید و مخالفت قاطع روبرو گشته اند.
در آمریکای لاتین، دولت اوباما اخیرا رژیم های نئولیبرال را در آرژانتین و برزیل نصب کرده است، که باعث تحریک مخالفت گسترده ایی از طرف شرکتهای کوچک و متوسطی شده است که با سیاست های خشن آنها ورشکسته شده اند.
رقابتهای شدید درون سرمایه داری دیگر محدود به اطاق های کنفرانس نمیشود: جنگ اوباما، از جمله انتقال سرمایه در مقیاس بزرگ، باعث تضعیف پایه و اساس همبستگی طبقاتی سرمایه داری بین المللی شده است. در حالی که جنبشهای طبقه کارگر و تظاهرات توده ایی هنوز رخ میدهد، تضاد اساسی درون سرمایه داری با امپراتوری آمریکا به نیروی محرکه تحولات کنونی تبدیل شده است.
در این مقاله، ابتدا تراز نیروها و پیامدهای این چالش ها را نسبت به قدرت و ثروت شرکتهای بزرگ چند ملیتی شناسایی میکنیم. سپس شکست پیمان های تجارت آزاد، و مرگ تسلط آمریکا را در اروپا و آسیا زیر ذره بین میبریم. و درنهایت، بر صعود و سقوط آخرین مداخلات آمریکا در آمریکای لاتین فرمانبردار نسبت به سلطه او متمرکز خواهیم شد، که با کودتای قوه مقننه (قانونگذاری) در برزیل و درگیری ها در آرژانتین آغاز گردید.
کمیسیون اروپا و فرار اپول از پرداخت مالیاتی
کمیسیون اروپا (ایی سی) ابتدا به خاطر فرار مالیاتی، یک جریمه ۱۳ میلیارد دلاری به شرکت اپول تحمیل کرد و ده ها میلیارد دلار جریمه بیشتر که به بدنبالش می آید. کمیسیون اروپا اظهار داشت که ٪۰.۰۰۵ نرخ مالیات مسخره شرکت اپول در ایرلند نوعی دزدی است، و موقعیت دروغین او را به عنوان مدافع حقوق بشر و معیاری از مسؤلیت اجتماعی شرکت های بزرگ افشاء نمود. شماری از بزرگترین چند ملیتی های آمریکا، کار در خارج از کشور را تنظیم نموده اند، بویژه در ایرلند، و مخصوصاً برای احتراز از پرداخت مالیات. این ها شامل گوگل، فیسبوک، مایکروسوفت، فایزر و تعداد دیگری در میان « پانصد خانواده خوشبخت» می شود.
کلاه برداری مالیاتی چند میلیارد دلاری اپول به دلیل حمایت خزانه داری آمریکا، وزارت خانه های تجارت و بازرگانی امکانپذیر شد. در واقع، وزیر خزانه داری، جک لیو، یک سخنرانی دراز و شدیداللحن علیه کمیسیون اروپا براه انداخت، تهدید به مقابله به مثل کرد، و ادعا نمود که این کلاه برداری مالیاتی آمریکا برای امنیت جهان تجارت حیاتی است. نوکر وال استریت، سناتور چارلز شومر، جریمه کمیسیون اروپا را « آسان قاپیدن پول» خواند و تهدید کرد، که اگر دمکرات ها در انتخابات آینده سنا و کنگره، دوباره قدرت را بدست گیرند، جنگ تجاری با اروپا را آغاز
می کنند.
کل عمارت امپریالیستی آمریکا از طریق کلاه برداری مالیاتی شرکتهای چند ملیتی فاسد عمل میکند، که سیاستمداران دست نشانده خود را کنترل و هدایت میکند، که، آنها به نوبه خود، رژیم های اروپایی مطیع (مانند ایرلند) را مرعوب میسازند. این سیستم اکنون توسط قدرت های اقتصادی اروپایی رقیب که در نظر دارند با کاهش مزایای مالیاتی آمریکا، رقابت خودشان را افزایش دهند، به چالش کشیده شده است. رشد رقابت برای سود، بازارها و درآمد های مالیاتی دارای پیامدهای سیاسی مهمی است، به گونه ای که سلطه آمریکا بر اروپا به سلطه چند ملیتی های خود بستگی دارد.
مالیات دهندگان آمریکایی به چند ملیتی های آمریکا یارانه می دهند، حتی زمانی که آنها کارها را برای بازار های کارگر ارزان به خارج منتقل میکنند و دفاتر شرکتهای بزرگ خودشان را به کشورهای کم مالیات انتقال می دهند. نتیجه آن است که دولت آمریکا باید افزایش بار مالیاتی را بر دوش کارگران دستمزدی – حقوق بگیر و تجار کوچک بیندازد تا برنامه های اجتماعی و زیرساخت حیاتی را تأمین مالی نماید، به این دلیل که چند ملیتی های آمریکایی «آدرس های» خود را به بهشت های مالیاتی منتقل تغییر داده اند.
در حالی که اروپا فشار بر کلاه برداری مالیاتی میلیاردرهای آمریکا را شدت بخشیده است، واشنگتن با بسیج نوکران همیشگی اروپایی، و سناتور های آمریکایی همیشه شاکی خود مقابله به مثل خواهد کرد. جنگ سرمایه داری ممکن ست که کینه «ملی گرایی» را افزایش دهد و پیمان های تجاری آتلانتیک را تضعیف نماید.
پایان توافقنامه های تجاری پاسیفیک و آتلانتیک
برای پایان دادن به مذاکرات با آمریکا بر سر قرارداد تجاری آتلانتیک، وزیر فرانسه موقعیت کشور خود را برای تجارت خارجی جمع بندی کرد: «هیچ حمایت سیاسی از فرانسه برای آن مذاکرات وجود ندارد… آمریکایی ها یا هیچ چیزی نمیدهند یا خیلی هم کم میدهند». تمام سیاستمداران اروپا از چپ و راست اشاره کرده اند که روابط نزدیکتر با آمریکا، تجارت کسب و کار آنها را با روسیه و چین تضعیف میکند، حفاظت از محیط زیست را کم و به خطر می اندازد، و حقوق مشروع کارگران را لغو میسازد.
با توجه به قرارداد تجاری ترانس پاسیفیک، تحولات موازی در آسیا در حال وقوع است: آمریکا در متقاعد ساختن کشورهای آسیایی برای امضاء کردن پیمان های دو جانبه و چند جانبه ای که شامل چین نباشد، شکست خورده است.
افزایش استفاده آسیا از ارز چین (رنمینبی) نشان میدهد که بلوک آنگلو – آمریکایی به عنوان مرکز تبادل بازار ارز خارجی و تجارت کاهش یافته است. آمریکا دیگر بر آسیا تسلط ندارد: حتی مستعمره سابق او، فیلیپین، رفتن به سوی چین را آغاز نموده است. کامبوج استفاده بیشتر از بندر های عمیق آبی خود را به چین اعطاء نموده است، که موقعیت پکن را به عنوان یک قدرت غالب دریایی در آسیا تقویت نموده است. متحد آمریکا، استرالیا در تجارت، بطور فزاینده ای به پکن وابسته است. ترکیب سرمایه داری دولتی و خصوصی چین، در بازارهای آسیا با تعمیق روابط تجاری خود با روسیه، ایران، کشورهای خلیج فارس، آفریقا و آمریکای لاتین، آمریکا را شکست داده است.
تا حدی که که سرمایه داری جهانی به لطف سرمایه داری آسیا – چین از بحران اقتصادی سال های اخیر، «بهبود» یافته است. شکست سیاسی خزانه داری، بازرگانی و توسعه تجارت آمریکا منجر به درخواست های حمایت برای داخل کشور در مبارزات انتخاباتی ترامپ – و رشد نظامیگری در میان هر دو کاندید شده است.
مبارزه برای بازارهای جهان بطور فزاینده ای در میان بلوک منطقه ای سرمایه داری – آنگلو –آمریکایی، اروپایی و چین – آسیایی – سرشت بی ثباتی جهانی را تعریف میکند.
آمریکای لاتین: شورش طبقه متوسط
در سطح، واشنگتن و وال استریت برخی پیروزی های سیاسی مهم کسب کرده اند: در آرژانتین، رژیم موریسو ماسری یک دستور کار اقتصادی تحمیل کرده است که کاملاً همراه با خط خواسته های تجارت آزاد واشنگتن است. در بزریل، واشنگتن بطور موفقیت آمیزی کودتای قانونی استیضاح دولت چپ میانه رئیس جمهور دیلما روسف را ترویج و تشویق کرد، و تیمر معاون رئیس جمهور فاسد را بر قدرت نشاند. این رژیم نیابتی/پروکسی به ملی زدایی و خصوصی سازی استراتژیک، و بخش های سوده اقتصاد وقف شده است.
در ونزوئلا، نیابتی های واشنگتن که کنترل کنگره را کسب کرده اند، برای خلع دولت چپ میانه مادورو، از طریق تظاهرات خیابانی، خراب کاری و احتکار کالاهای حیاتی، سازماندهی میکنند.
با این حال، تصویر حمایت طبقه متوسط و سرمایه داری داخلی از دستور کار واشنگتن، ثابت میکند که این وضعیت زودگذر است. زمانی که قدرت نیابتی های داخلی مورد حمایت آمریکا در بالا نصب شد، به سرعت سیاست های ریاضت اقتصادی وحشیانه ای را تحمیل میکنند که باعث تضعیف حمایت طبقه متوسط، و البته، طبقه کارگر می شود.
پس از فقط نه ماه در قدرت، ماسری رئیس جمهور آرژانتین و حامیان واشنگتن او با مخالفت آشکار تمام طیف تجار کوچک و متوسط روبرو شده است.
تورم و کاهش قیمتها، افزایش هزینه آب و برق از٪۴۰۰ تا ٪۱۰۰۰ ، باعث ورشکستگی حداقل یک چهارم شرکتهای کسب و کار بازرگانی کوچک و متوسط در آرژانتین شده است. هزاران نفر در خیابان ها تجمع کرده اند. در ۲ سپتامبر ۲۰۱۶، یک تظاهرات چندین هزار نفری مشترک از چند طبقه در پلازای معروف دی مایو در مرکز بوینوس آیرس صورت گرفت که دستور کار ویرانگر نئولیبرال ماسری را محکوم کردند.
در حالی که رژیم مورد حمایت تیمر بودجه یارانه های دولتی، اعتبار و سرمایه گذاری دولتی/ عمومی را کاهش میدهد، اقدامات توده ای مشابهی در برزیل جوانه می زند. محبوبیت عمومی او (بخاطر فساد خود او هرگز بالا نیست) به یک رقمی تنزل یافته است.
در یک زمان کوتاه طبقه کسب و کار عمیقا بین لایه بالا، که مرتبط با سرمایه داری بین الملل است، و لایه های متوسط و پائین تر تقسیم شده است. اجماع اولیه مخالف دولت چپ پوپولیست به سرعت از هم پاشیده شده است، در حالی که وحدت طبقه سرمایه داری سقوط کرده است.
نتیجه گیری
در فاز کنونی از سرمایه داری جهانی، قبل توجه ترین حرکت اجتماعی و اقتصادی در تعمیق درگیری های درون سرمایه داری بین مناطق، کشورها و در میان بخش هایی از طبقه سرمایه داری واقع شده است. نظریه پردازان سرمایه داری جهانی(جهانی شدن سرمایه داری)، و ادغام منطقه ای در نهایت به عنوان پیامبران دروغین افشاء شده اند. تلاش های آمریکا برای تحمیل یک نظم نوین جهانی که اروپا و آسیا را مطیع کند، شکست خورده است؛ آمریکا اکنون با نفاق داخلی مواجه است، به ویژه در کمپین «اول آمریکا» ی کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا دونالد ترامپ، که بر «راه حل های ملی» اصرار دارد.
نخبگان سرمایه داری اروپا اکنون تنها در جایی علاقمند به همکاری با واشنگتن هستند که توافقات اروپا و آمریکا بتواند سود متقابل داشته باشد – آنها آشکارا مخالفند که به «جمع کننده خرده ریزه ها» تنزل یابند. سرمایه داری ملی به عنوان یک واقعیت در هر دو طرف آتلانتیک و در سراسر جهان در آسیا پدید آمده است، در حالی که چین به عنوان نیروی اقتصادی برتر در منطقه ظهور می کند. تلاش چین برای امنیت بازارهای جهانی و سایت های سرمایه گذاری در سیر صف رقابت ملی تنظیم شده است، که قدرت منطقه ای آمریکا را تهدید کرده است.
شورش نخبگان سیاسی سرمایه داری در همه جا « هنجار های جدیدی» هستند. رقابت های چند ملیتی برای فرار مالیاتی و عواقب آن منجر به تلافی «زدی ضربتی، ضربتی نوش کن» میشود، که میتواند روابط تاریخی را از هم بگسلد.
پیروزی سرمایه داری آمریکای لاتین بر چپ کوتاه مدت خواهد بود، در حالی که بخش های مختلف درگیر خشونت و صف آرایی مجدد هستند.
نظامی گرایان افراطی آمریکا در مسیر خود قادر به ایجاد یک نظم سرمایه داری جهانی پایدار نیستند. در عوض، در حال حاضر ما تعدادی سرمایه و رژیم های کشورهای رقیب را با بخش های مجزا و تابع طبقه سرمایه داری می بینیم. وحدت ترانس آتلانتیک و پاسیفیک شکاف بر می دارد، و هر منطقه به دنبال شرکای اقتصادی و اجتماعی خود است. مذاکرات تجاری متوقف می شود و رنجش حکمفرما می گردد.
با توجه به تکیه کامل آمریکا بر مبنای زور نظامی برای ساخت امپراتوری، به احتمال زیاد این ظهور رقابت های طبقاتی و ملی پسا- امپریالیسم منجر به جنگ می گردد تا یک نظم نوین عادلانه اجتماعی.
درباره نویسنده:
جیمز پتراس، استاد بارتل (بازنشسته) جامعه شناسی در دانشگاه بینگهامتون، نیویورک است. آدرس سایت اینترنتی:
برگردانده شده از:
Inter-Capitalist Rivalries and Political Rebellion against the US Multinational Corporate Elite
By Prof. James Petras, September 08, 2016
