ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

«
»

پیکر رییس جمهور اسبق هند در رامسوارام به خاک سپرده شد

دهلی نو- پیکر دکتر زین العابدین عبدالکلام رییس جمهور اسبق  و محبوب هند که به عنوان پدر هسته ای این کشور نیز شناخته می شد روز پنجشنبه در ایالت تامیل نادو به خاک سپرده شد.

پیکر عبدالکلام روز پنجشنبه با حضور نارندرا مودی نخست وزیر و تعدادی از مقامات کشوری و ایالتی و تعداد زیادی از مردم با تشریفات خاص نظامی در قبرستان مسجد محی الدین شهر رامسوارام ایالت تامیل نادو به خاک سپرده شد.

تعداد زیادی از مردم و طرفداران وی از شب گذشته و از نخستین ساعات امروز برای شرکت در مراسم تشییع پیکر وی در نزدیکی خانه پدری و زادگاه وی در رامسوارام تجمع کرده بودند.

دکتر ابوالکلام 27 جولای 2015 میلادی مصادف با روز دوشنبه پنجم مرداد 1394 در سن 84 سالگی و درحالی که درحال سخنرانی بود دچار سکته قلبی شد و بعد از انتقال به بیمارستان درگذشت.

مردم هند هفت روز برای بزرگداشت وی عزای عمومی اعلام کردند.

به دنبال درگذشت وی تعداد زیادی از رهبران هند در چند روز گذشته با ارسال پیام تسلیت از وی به عنوان شخصیت بزرگ و الهام بخش یاد کردند.

شیخ حسینه نخست وزیر بنگلادش، عبدالکلام را به عنوان یکی از سیاستمداران بزرگ توصیف کرد و گفت درگذشت وی ضایعه بزرگی برای مردم هند است .

همچنین اشرف غنی رییس جمهور افغانستان نیز در پیام تسلیتی اعلام کرد که عبدالکلام الگوی خوبی برای میلیون ها نفر بود.

نواز شریف و نجیب رزاق نخست وزیران پاکستان و مالزی نیز پیام های تسلیتی ارسال کردند.

همچنین تعدادی از سفرای کشورهای مقیم دهلی نو از جمله پاکستان، آمریکا، نپال، مالدیو و چند کشور دیگر با حضور در اقامتگاه رییس جمهور سابق به وی ادای احترام کردند.

دکتر عبد الکلام که با لقب ‘پدر هسته ای’ کشور هند شناخته می شود در سال 1931 در خانواده ای مسلمان و از طبقه متوسط، اهل رامسوارام، در ایالت جنوبی تامیل نادو، متولد شد.

تحصیلات دانشگاهی وی در رشته فیزیک و مهندسی هوا فضا بود اما به خاطر تلاش های همه جانبه اش در ارتقاء جایگاه اقتصادی و تکنیکی هند در جهان توانست ریاست جمهوری این کشور را بین سال های 2002 تا 2007 میلادی به عهده بگیرد.

او که در خانوده ای پرجمعیت پرورش یافت رابطه ی عاطفی بسیار قوی ای با اعضا خانواده و پدر و مادرش داشت.

کلام به خاطر کارهایش در توسعه فناوری توسعه موشک بالستیک و سکوی پرتاب به عنوان مرد موشکی هند شناخته می شود ، وی در زمینه‎های سازماندهی، فناوری و سیاسی آزمایش هسته‎ای پکران-2هند در سال 1998 نقشی اساسی ایفا کرد که اولین آزمایش هسته‎ای هند پس از آزمایش بوسه بودا در 1974 بود.