انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

«
»

مجموعۀ طنزی «جشن فساد پیشه‌گان»

ممکن است تصویر ‏‏۱ نفر‏ و ‏نوشتار‏‏ باشد

آنچه از این کتاب

طنز و طنز پردازی یکی از گونه‌های عمدۀ ادبی است. این گونۀ ادبی قالب خوب، رسا، مهم و اثرگذار برای بیان مفاسد و کج‌روی‌های موجود در جامعه می‌باشد. آدم‌های زیاد در جهان کوتاهی‌ها، زشتی‌ها و پلیدی‌های که در جوامع بشری گلوی انصاف و عدالت اجتماعی را توسط حاکمان ستمگر، زورگو و بی بند و بار خفه نموده است؛ قلم گرفتند و این بی سر و سامانی‌ها، هرج و مرج‌ها و زشتی‌های اجتماعی را در چارچوب طنز بیان کردند، چون زبان طنز تاثیر کوبنده و گوینده‌تر نسبت به سایر مولفه‌های ادبی و زبانی دارد و موضوعات انتقادی را می‌توان در این قالب که مملو از هجو، سخريه، خندۀ سازنده، کنایه و طعنه است برای مخاطب خوب‌تر تفهیم و بیان کرد.

به گفتۀ اندیشمندان این حوزه، تاثیرات طنز به مثابه انفجار بم در میان اشخاص و گروه‌های دارای شخصیت نامطلوب در اجتماع است. هدف و مشخصۀ این کلام اصلاح چنین اشخاص توسط خندۀ سازنده در جوامع گفته شده است. این کتاب نیز که مجموعۀ از طنزهای اندک سیاسی و اجتماعی است، حکایت از زشتی‌ها و نارسایی‌های دارد که طی سال‌های اخیر حاکمان نو به قدرت رسیده به گونه‌های مختلف مردم و جامعه را به سمت قهقرا کشانیده و با شعارهای فریبندۀ مردم سالاری و… شعور و آگاهی جمعی را به تمسخر گرفته اند. من با درک این که طنز وسیله بران پیکار آرمان‌های انسانی در جهت اصلاح جامعه می‌باشد با استفاده از این سلاح نیرومند برای رسیدن به هدف با شگرد زیرکانه طنزی آنهای را آماج قرار داده ام که آگاهانه در پی فریب مردم بوده اند؛ بناءً با این راهکار خواستم تا از یکسو زشتی‌ها و ناملایمات دم و دستگاه حاکم بر جامعه برملا گردد و از سوی دیگر قامت بلند طنز در تبانی با عدالت خواهی رساتر باشد و این شیوۀ نگارش و پرداختن به مسایل سیاسی – اجتماعی در قالب طنز حکایت از درد جانکاه و فریاد توده‌های وسیعی از مردمی دارد که سال‌ها در سیطره ظلم و فریب به گروگان گرفته شده اند. مجموعه طنزی (جشن فساد پیشه‌گان) مبین مفاسد، زشتی‌ها و بی عدالتی‌ها در جامعه و اجتماع امروز افغانستان است که با خواندن آن امید می‌رود در امر محکوم کردن این همه ناهنجاری‌ها و رسیدن به هدف واحد «عدالت اجتماعی» فرد فرد جامعه کمر بر بندد تا باشد تکان‌های بر وجدان‌های خفته گردد و روزنه‌ای باشد برای رهایی از شر بیدادگری‌ها و ستمگری‌های زمانۀ ویرانۀ ما.

                                                                 فضل الرحیم رحیمی