شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

سوگ استادصفدر پنجشیری استاد پوهنتون


28 سپتمبر 2021

بقلم : هو سیمگر
مهلتی بایست تا خون شیر شد «مولانا»
در سوگ استاد : صرصر تند اجل این بار قامتی را به خاگ افگند که به تعبیر سالار مغان؛ سعدی  بزرگ؛ ابر و باد و مه و خورشید فلک سالها ببارند و بچرخند و بوزند و بتابند تا مگر باز چنو گلی در آب و خاک فرهنگ و ادب سرزمین سوخته مان برویاند و بزرگ و بارورش کند.
همین دیروز در میان اه و اندوه مردان و زنان زیادی ؛ پیکر شریف حضرت استاد پنجشیری بزرگ را به خاک سپردیم و با درد و دریغ فراوان او را درکنار فرزند بزرگش که هنوز گردی بر کفنش ننشسته است یکه وتنها گذاشتیم و هریک به راهی رفتیم که جز این راهی نیست . الحکم لله استاد صفدر پنجشیری از اعاظم استادان و دانشمندان معاصر مان بود ؛ او در عربیت و احاطه بر ادب کهن عربی از فرزدق و جاحظ و متنبی و سکاکی و اخفش تا محققان نامدار معاصر از طه حسین و توفیق و عقاد و هیکل تا روشنفکرانی چون نصر حامد ابوزید و علی عبدالرزاق و زکی نجیب محمود و زینب بنت شاطی و دیگران به خوبی آشنا بود و اثار برخی ازین نامداران را ترجمه تعلیق و توشیح کرده است؛ ازین میان ترجمه ” هموم المثقفین” دکتور زکی نجیب محمود از کار های چشمگیر پروفیسور پنجشیریست .. آشنایی من با جناب استاد پنجشیری به زمانی برمیگردد که من دانش آموز مبتدی فاکولته ادبیات و علوم بشری پوهنتون کابل بودم و پوهاند پنجشیری استاد برجسته زبان و ادبیات عربی ان مرکز علمی بود ؛ مزید برین استاد ریاست دیپارتمنت عربی ان موسسه علمی را به عهده داشت؛ دران اوان استاد هنوز پوهنوال بود و در همان سالها پس ازان که رساله سنگین ” برهان وجودی و سه مشکل لاهوت ” را نوشت ؛ به رتبه رفیع پوهاندی که معادل لقب پروفیسوری مراکز اکادمیک غرب است ؛ ارتقا یافت . استاد پس از آن که تحصیلات عالی اش را در الازهر مصر تمام کرد به وطن برگشت و بحیث استاد نامدار زبان و ادبیات عربی مصروف خدمت شد ؛ پس از مدتی برای ادامه تحصیل به کشور انگلستان فرستاده شد؛ استاد پنجشیری در انگلستان فلسفه های معاصر برتانوی را فراگرفت و پس از برگشت به وطن به در خواست موسسه فولبرایت امریکایی منحیث استاد مهمان به اضلاع متحده امریکا رفت . استاد پنجشیری زبان های عربی و انگلیسی را به حد اعلی میدانست و در هر دو زبان؛ کتاب ها؛ مقالات تحقیقی و ترجمه هایی از او باقیست. استاد پنجشیری پس از واقعه هفت ثور رخت سفر بست ؛ ابتدا به سفر حج رفت و چند سال نیز در اداره ” رابطه عالم اسلامیه” منحیث عضو علمی مصروف خدمت بود و سر انجام در ایالت ورجینیای امریکا در صف اواره گان کشورش رحل اقامت افگند و در همینجا چشم از جهان پوشید و به لقاوالله پیوست. استاد همواره از وضع ناهنجار وطن رنج می برد و هیچگاه کسی به یاد ندارد که استاد پنجشیری از محلی یا کسانی خاص بر اساس قرابت یا ملاحظات محیطی در دفاع ایستاده باشد ؛ او درین راستا یگانه زمان خویش بود ؛ استاد هرگز در برابر هیچ امتیازی از جاده تقوای سیاسی عدول نکرد و با هیج ظالم و زورگویی نساخت؛ حقا که جناب استاد پنجشیری کوهی از استقامت و مناعت و دریایی از مروت و سخاوت و شرف و انسانیت بود. استاد پوهاند پنجشیری سالهای زیادی در ایالت ورجینیا عضو گوینده گان انجمن های فرهنگی شام درویشان ؛خانه آینه؛ افغان اکادمی و مسجد مبارک مصطفی بودند و عده زیادی از روشنگری های فاضلانه ایشان فیض ها برده اند. از نظر کنش و منش شخصی؛ استاد شخصیتی بلورین داشت؛ او در بیان حقیقت هیج ملاحظه ای را در نظر نداشت و در اظهار حق لحظه ای برخود تردد روا نمیداشت ؛ او هرگز در برابر هیچ امتیازی سر فرو نیاورد و به هیچ وجهی شکار وسوسه مال و جاه نشد . استاد پنجشیری همانگونه که از نظر علمی شخصیتی تاثیرگزار بود و کسان زیادی از فیض درس ؛ کتاب ها ؛ مقالات و سخنرانی های شان مستفید شده اند و کار نامه زرین علمی ایشان در حافظه تاریخ دانشگاهی کشور تثبیت و ماندگار است؛ در عرصه تربیت فرزندان و اعضای خانواده نیز نفش موثری داشته اند؛ همه فرزندان استاد افراد باعلم؛ با تقوا؛ با ادب و با فرهنگ اند ؛ پسران و برادر زاده گان استاد همه اهل علم و کمال اند و نخبه ترین افراد جامعه افغانی را در اضلاع متحده امریکا تشکیل میدهند؛ من در حالیکه در برابر عظمت علمی استاد سر تعظیم فرو می ارم ؛ فقدان استاد را ضایعه جبران ناپذیری تلقی میکنم و بار دیگر مراتب تسلیت و تعزیت خویش را به همسر عزیز استاد و مادر معنوی ام بی بی حاجی جان ؛ فرزندان و برادر زاده گان با فضیلت استاد تقدیم میکنم و از افریدگار لوح و قلم برای استاد جنات نعیم و درجات عظیم میخواهم و برای بازماندگان نجیب ان بزرگمرد که بر من حق علم و نعمت و شفقت دارند؛ صبری و اجری درخور تمنا میکنم. این معروضه ناقابل را با انده کی تصرف بر سخن امام المورخین بیهقی دبیر که در سوگ سپهسالار بزرگ محمودی؛ علی قریب گفته بود؛ آذین می بندم : ” به راستی مرد چون صفدر پنجشیری نیاید و اگر اید پروفیسور پنجشیری نباشد/ الحکم لله و الیه ترجعون هو
سیمگر