به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

«دوران سلطه نظامی آمریکا به پایان رسیده است» 

نوشته یورگ کرونوئر

منتشر شده در یونگه ولت

ترتیب و فرستنده: حسین تلاش

چه در محاسبات کوانتومی و چه در تسلیحات مافوق صوت – چین از نظر فناوری در این حوزه ها از آمریکا جلوتر است.

گراهام آلیسون، دانشمند علوم سیاسی مشهور در مرکز معتبر بلفر در مدرسه هاروارد کندی در کمبریج، ماساچوست

 توسعه و تکمیل جت جنگنده «اف-۳۵» نیروی هوایی ایالات متحده – مبالغ عظیمی از بودجه نظامی پنتاگون را بلعیده است.

آیا این قطعی نیست اگر جنگی بین ایالات متحده و چین رخ دهد، ایالات متحده با توجه به برتری نیروهای پیشرفته خود نسبت به ارتش چین دست بالا را خواهد داشت؟

اگر کسی سیاست خود را بر اساس ادعا های چنین کارشناسانی استوار کند بی شک بازنده خواهد بود؛ در ماه اکتبر گذشته نیکلاس چایلان کارشناس برجسته فناوری اطلاعات در سازمان هوا فضای آمریکا از شغل حساسش استعفا کرد، اما چرا؟ 

او در گفتگویی با فاینشنال تایمز اعلام کرد که: «او دلایل کافی و خوبی برای آنکه از عصبانیت خونش به جوش بیاید دارد». اگر چه ایالات متحده هنوز هم سه برابر جمهوری خلق چین برای ارتشش هزینه می کند، اما این بودجه در جاهای نادرستی هزینه میشود و عملا حیف و میل می شود و پنتاگون را به اهدافش نمی رساند. 

برای نمونه، طراحی و تکمیل هواپیمای جنگی اف – ۳۵ هزینه ی عظیمی از بودجه نظامی ما را می بلعد، در حالی که بسیاری از فناوری های مهم تر مانند هوش مصنوعی یا دیگر عرصه های فوق پیشرفته بکلی نادیده گرفته میشوند.

قدرت دفاعی ما در برابر حملات سایبری نظامی در بسیاری از ادارات مهم دولتی هنوز در حد مهد کودک درجا میزند.

حداکثر ۱۵ تا ۲۰ سال دیگر ایالات متحده در مقایسه با چین دیگر فرصت و شانسی برای مقابله نخواهد داشت، به نظر من «همین حالا هم کار از کار گذشته است! ».

خب، این ها ادعا های بزرگ و جملات ویرانگری هستند، شاید این نتیجه گیری های یک بوروکرات شدیدا ناامید باشد که به هر دلیلی در کارش موفق نبوده و حالا این عدم موفقیتش را اینگونه به زبان آورده؟

خب اما گراهام آلیسون، دانشمند علوم سیاسی مشهور در مرکز معتبر بلفر در مدرسه هاروارد کندی٬ در کمبریج، ماساچوست، چیزهای بسیار مشابه ای را به زبان می آورد و نگاه مشترکی با بوروکرات ما دارد. 

او در دسامبر ۲۰۲۱ با توصیه ژنرال های بلند پایه بازنشسته ایالات متحده، دست به تحقیق علمی زده و تحلیلی منتشر کرد که نیروهای مسلح چین و ایالات متحده را با هم مقایسه می کرد.

 نتیجه: «تسلط نظامی آمریکا به پایان رسیده است.»؛ درست است که این کشور همچنان «یک ابرقدرت نظامی» با قابلیت ‌های برجسته، متحدان متعدد و شبکه‌ای از پایگاه‌ های نظامی در سراسر جهان است. اما چین و روسیه «رقبای نظامی جدی» هستند و اکنون «در زمینه های خاص و مهم» از ایالات متحده جلوتر هستند. او برای اثبات ادعا های خود مثال های متعددی را آورده است. مثلا، هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی – اینها زمینه هایی هستند که جمهوری خلق در آنها جلوتر است. و آنها بسیار مهم هستند زیرا محاسبات کوانتومی، برای مثال، مزایای تعیین کننده ای را در مورد رمز گذاری ارتباطات امنیت خودی و مختل کردن ارتباطات دشمن ارائه می دهد، یا همچنین می تواند در تشخیص جنگنده های «رادار گریز» کمک کند. چین همچنین در توسعه تسلیحات مافوق صوت از ایالات متحده آمریکا فراتر است.

اگر واقعا این چنین است که می گوئید – چرا به جای اخطار دادن به مسئولان داخلی ایالات متحده، این خطا ها را رسانه ای و علنی کرده اید و در نتیجه دشمن  را هم در این مورد حساس و حتی آگاه می کنید؟

این برای ما قطعی است که رهبری چین از این موضوعات وضعف ها٬ کاملا مطلع است و منتظر اطلاعات ما ننشسته وگرنه این پیشرفت ها صورت نمی گرفت؛ متاسفانه این «طبقه سیاسی و خبرگان سیاسی آمریکا هستند که از این مشکلات سر در نمی آورند».

 آلیسون می‌ گوید: «هنوز تعداد زیادی هستند که متوجه نشده‌اند دوران سلطه نظامی ایالات متحده به پایان رسیده است.»

 آلیسون بدون آنکه به نام ژنرال های پنتاگون اشاره ای کند، تأکید کرد این بسیار خطرناک است. چنین افرادی که اطلاعی از این امور ندارند در جایگاه تصمیم گیری در آمریکا حضور دارند و سربازان ما را راهی جنگ هائی کرده اند که از همان ابتدا هم معلوم بود که پیروزی در آنها در کار نخواهد بود. باید گفت جهل و نادانی شما کشنده است.

پایان