حامییان حق!

امین الله مفکر امینی !    2025-03-06   نترسم زدشمن تکیه برحـــق کــــــــــرده ام باتکیه…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟

پروفیسور دکتر شمس سینا بخش نخست درین جا می خوانید: -چطور میتواند یک…

افغانستان در تلاقی آشوب و رقابت؛ قرائتی تازه از فروپاشی…

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی طالبان؛ تلاطم‌های داخلی و بازتاب‌های جیوپولیتیکی منطقه‌ای…

در مورد تعاونی‌های کارگری

از آثار کلاسیک لنین برگردان: آمادور نویدی درباره تعاونی‌های کارگری تذکر سردبیر سایت مارکسیست– لنینیست امروز: این…

ریناس ژیان

استاد "ریناس ژیان" (به کُردی: ڕێناس ژیان) شاعر نامدار کُرد…

پنجشیر، زخم بر تن، آتش در دل؛ افسانه‌ای زنده در…

نویسنده: مهرالدین مشید پنجشیر، شیر زخمی اما سرفراز؛ خاری در چشم…

فلسفه امید بلوخ،- میان مارکس و مسیحا

Ernst Bloch (1885-1977 ) آرام بختیاری سوسیالیسم حتمی است !، مارکسیستی یا…

دلزار حسن

استاد "دلزار حسن" (به کُردی: دڵزار حەسەن) شاعر، نویسنده و…

مقام عشق 

رسول پویان  کلام عشـق و محبت چقدر شیرین است  نبید خسرو و…

تحول در متغیرهای ژئوپلیتیکی افغانستان: بازتعریف نقش طالبان در معادلات…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در معرض تلاطم؛ از صعود سریع تا…

برای نخستین‌بار، مصاحبه‌ی طولانی من با هوش‌مصنوعی

محمدعثمان نجيب  بخش دوم پندار من نسبت به هر پدیده‌یی منفی نی‌ست.…

 ما و گفته های شرل بنارد، همسر  آقای خلیلزاد پیرامون…

نوشته بصیر دهزاد  در یک تحلیل ، ارزیابی  و محورچه باید…

شهروندی بنیاد عملی دموکراسی

شهروندی به مفهوم منتفی امت نیست. بلکه رویکرد عملی از…

برهی که رفته ایم!

امین الله مفکرامینی      2025-22-05! بـرهی که رفته ایم ورویــم،نگردیم بــرعقــــــــب ورجان وتنــراوقربان داریم…

نشست تخصصی و کارگاهی فردوسی‌شناسی در بروجرد برگزار شد

به گزارش رها نیوز، و نقل از دکتر "محمد فصیحی"…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(فصل دوم)

مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم نوشته: آ. لوزوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس علیه پرودونیسم و باکونیسم کارل…

آنجا که دیوار ها فریاد می زنند؛ روایت یک ویرانی…

نویسنده: مهرالدین مشید از خشت تا خیال؛ روایت خانه ایکه طالبان…

اُلیګارشي څه شی ده؟

نور محمد غفوری د اُلیګارشي په اړه په (قاموس کبیر افغانستان) کې داسې…

دو پرسش

۱-- آیا در افغانستان قوم یا ملیتی است که اجدادشان…

چالش های درونی میان طالبان و مخالفان آنان؛ آزمونی تعیین‌کننده…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان و دور زدن گروها و سیاستگران نابکار…

«
»

دستگیری، شکنجه و اعتراف اجباری از زنان توسط طالبان محکوم است

مرگ بر طالبان چه در کابل چه تهران

انتشارویدئوی اعترافات اجباری زنانی که توسط طالبان به گروگان گرفته شده‌اند و بارها دستگیری‌‌ آنها توسط این جریان تروریستی انکار شده بود سند دیگری از توحش نهادینه طالبان است. این ویدئو تحت نظارت وزارت داخله و استخبارات دولت طالبان، با اجبار ضبط و پخش شده است. در هفته‌های گذشته اوباش طالبان دستگیری فعالین زن و شکنجه زنان را گسترش داده است. نیروهای سرکوب طالبان شبانه به منازل فعالین زن در کابل یورش برده و تعدادی از فعالین و رهبران اعتراضات خیابانی را دستگیر کرده‌اند از جمله تمنا زریاب، پروانه ابراهیم‌خیل را دستگیر کردند، سپس دست به ربودن وحیده امیری زدند، به خانه امن زنان حمله کرده و ۲۹ زن فعال را که به آنجا پناه برده بودند از جمله مدینه دروازی، نائره کوهستانی، مرجان امیری و تعدادی از قضات و وکلای عدلیه از جمله لینا احمدی را دستگیر کرده و به مکانی نامعلوم انتقال داددند و تحت شکنجه تعدادی از آنان را وادار به اعتراف‌گیری اجباری کردند و سپس ویدیوی آنرا منتشر کردند.انتشار این ویدئو عملاً ترس و وحشت طالبان از گسترش و سراسری شدن مبارزه حق طلبانه زنان را به نمایش می‌گذارد.

از زمان بازگرداندن طالبان به قدرت، تا کنون ده‌ها زن و فعال سیاسی و اجتماعی سر به نیست گشته‌ و یا به قتل رسیده‌اند. تعداد قابل ملاحظه‌ای از فعالین اجتماعی دستگیر، شکنجه و مجبور به سکوت شده‌اند.علیرغم تلاش طالبان برای اعمال فضای خفقان بر جامعه اما اعتراضات شجاعانه و تحسین‌برانگیز زنان در خیابانها برای احقاق حقوق پایه‌ای‌شان، توانست به سرعت همه‌گیر و سراسری شود. شهرهای زیادی را به اعتراض بکشاند و به نماینده و فریاد اعتراض جامعه بدل شود. توجه جهانیان را برانگیزد و سد محکمی در مقابل مماشات با طالبان و به رسمیت شناخته شدن آن گردد.

اکنون نه فقط طالبان بلکه حامیان بیشرم آنها، جمهوری اسلامی، دولت پاکستان، دولت آمریکا و سایر دول غربی و منطقه‌ای که در روی کار آوردن مجدد طالبان نقش داشته اند باید در مقابل اعمال خشونت وحشیانه و سیستم ارعاب طالبان به جامعه و حقوق اجتماعی و در محرومیت زنان از کار و تحصیل پاسخگو باشند. 

طالبان تلاش دارد هر اعتراضی را با اعمال توحش و خشونت، هزینه بردار کند تا صدا و فریاد جامعه علیه تحمیل عقب راندن مدنیت، تبعیض و نابرابری، فقر و فلاکت را ساکت کند. اما مردم افغانستان و در صف اول اعتراض ‌زنان شجاع و مبارز با عزم راسخ‌تری علیه طالبان به میدان می‌آیند و با پشتیبانی وسیعتر جهانی مورد استقبال قرار می‌گیرند. این نسل و این اعتراضات را نمی‌توان با دستگیری و شکنجه ساکت و مرعوب کرد.

مردم ایران که شلاق حکومت اسلامی را خورده‌‌اند، با این اعترافات اجباری و ترفندهای نخ‌نما و بازی‌های کثیف اطلاعاتی و امنیتی سرکوبگرانه طالبان که الگوبرداری از جنایات جمهوری اسلامی است، بخوبی ‌آشنا هستند. مبارزه زنان در افغانستان با پشتیبانی عمیق و احساس هم‌سرنوشتی مردم ایران همراه است. تمامی زنانی که مجبور به اعتراف علیه خود شده‌‌اند مورد احترام عمیق جامعه هستند و تلاش‌ها و نقش تاریخ‌ساز آنان معتبر خواهد بود.

حزب کمونیست کارگری، دستگیری و آزار و اذیت فعالین سیاسی و اجتماعی در افغانستان را شدیدآً محکوم می‌کند و دول غربی و منطقه‌ای حامی طالبان را شریک تمامی جنایات این جریان وحشی وتروریست می‌داند. هرگونه اعتراف‌گیری اجباری فاقد اعتبار و عملاً  کیفرخواستی علیه عاملین آنست. ما با تمام توان از مبارزه برحق زنان علیه طالبان پشتیبانی می‌کنیم و همه مردم شریف جهان را به همبستگی با زنان و مردم محروم افغانستان فرامی‌خوانیم. ما مردم جهان و کلیه نهادها و احزاب و سازمان های انساندوست را فرامی‌خوانیم تا در همبستگی با زنان و مردم ستمدیده افغانستان، دولت‌های غربی که طالبان را سر کار آوردند و امروز با آن مماشات می‌کنند را تحت فشار قرار دهند تا طالبان را وادار کنند که به سرکوب و شکنجه زنان پایان دهد و دستگیرشدگان را فورا و بی قید و شرط آزاد کند. 

حزب کمونیست کارگری ایران

۴ اسفند ۱۴۰۰ – ۲۳ فوریه ۲۰۲۲