قلم "نی" ایکه "ناسر" ماند

نویسنده: مهرالدین مشید قلم "نی" و نشانه های بی نشانی آن آن…

در مورد ادب شفاهی  اوزبیکان افغانستان

برنامه  اوزبیکی رادیو تاشکند جمهوری اوزبیکستان در باره  کار کرد های…

پاینده باد افغانستان

میر عنایت الله سادات                                                   مدتی است که بعضی حلقات معين از…

هر وسیله‌ برای رسیدن به هدف مجاز نیست!

نور محمد غفوری در تویتر محترم امرالله صالح یک جمله را…

افغانستان و درهم تنیده گی و مد و جزر حوادث…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی کوهستانی و محاط به خشکه است که…

فتنه خوابیده

 قدم هلال شد و مایلم به ابرویش  فتاده مرغ دل من…

شیفته ی ترانه های مردم

 برنامه ی رادیو تلویزیون شهر تاشکند جمهوری اوزبیکستان در مورد کار…

گزیده‌ای از «درسگفتارهای کاپیتال» رفیق فقید جوانشیر در زندان

از نظر مارکس دو نوع بخش خصوصی وجود دارد مارکس ……

قهرمان تنهایی؛ قهرمانی از تبار قهرمانان دیگر

نویسنده: مهرالدین مشید قهرمان دخت روز های تنهایی در یکی از صبحگاهان…

نوای پدران!

امین الله مفکرامینی       2025-14-01 ما شـــــما را ای فرزندان دلبنــد، پروریــــــدیم این تخـــــــم…

حاکمیت طالبان و فروپاشی ارزش ها درحامعه افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان زخمی سرطانی بر پیکر افغانستان دردمند حاکمیت گروه…

مناسبات افغانستان با هند چرا رشک خشم آلود پاکستان را…

تاسیس یا انکشاف مناسبات میان دولت‌ها از صلاحیت‌های قبول شده…

د نوموتي تاریخپوه پوهاند محمد حسن کاکړ د اتم تلین…

. په کابل کې د روانې اونۍ د تیرې سه شنبې…

روزای خونین؛ میان نامه های زندان و تئوری انقلاب

Rosa Luemburg (1871- 1919) آرام بختیاری فدایی سوسیالیسم؛ 14 کتاب خانم روزا-…

بگذارید ادیان و فرهنگ ها بدور از سایه ی سیاست…

نویسنده: مهرالدین مشید جنگ ادیان باطل و برتری جویی هر دینی…

سیاست خارجی بی‌طرف و اقتصاد محور

در طول سه و نیم سال جوابگوی عاجل موقف افغانستان…

واخان سر و گردن أفغانستان است !

میرعبدالواحد سادات واخان سر و گردن أفغانستان است ! همه ما ،…

لوږه او جګړه

ليکنه: حميدالله بسيا لوږه، فساد، جنگونه او په نړۍ کې اقليمي…

پیورزگرا

نوشته : دکتر حمیدالله مفید داستان کوتاه  ————— ———— احمد خان خراسانی به فرماندهی …

   خالق تروریست های اسلامی؛ الله یا امریکا؟

بخش دوم سلیمان کبیر نوری      پس از افشاگری ریچارد هیدن بلک، از…

«
»

دروازه باستانی «تاق بُست» جلوه های یک تاریخ درخشان کهن


تاق/طاق بُست یکی از جاهاي دیدنی در سرزمین زیبای ماست که با داشتن تاریخ کهن،زبان زد عام وخاص بوده و این دروازه تاریخی قلعه فریدون یا قلعه باستانی بُست است که در ده کیلومتری شهر لشکرگاه درمرکز هلمند جا خوش کرده و از زمره نگینِ بلند بالای کشور عزیزی ما محسوب می شود.                                                                                                                            .
تاریخ نگاران به این باور اند که قلعه و دروازه باستانی بُست درسده ی 11 ساخته شده و تاق بُست زمانی ورودی یکی ازقلعه های مهم باستانی و مقر زمستانی امپراتوری غزنویان بوده.اما امروز از این قلعه چیزی باقی نمانده و بیشتر ازنود درصد آن تخریب شده است.
خوشبختانه دروازه‌ی این قلعه که از خشت پخته ساخته  شده هنوز هم استوار است.
دولت‌مردان و فرهنگیان افغانستان برای این جاذبه باستانی اهمیت ویژه‌ی قایل بودند تا جایی که تصاویر آن را در بانک «نوت‌ها» چندین بار به چاپ رسانیده‌اند.با وجود اینکه جنگ‌آورانِ تاریخی همچون «علاالدین غوری» ،«چنگیزخان مُغول»،«تیمور لنگ» و«نادر افشار» بر این مکان تاریخی هجوم بردند، اماقادر به نابودی آن نشدند و تاحال به عنوان یکی ازبا اهمیت‌ترین مکان‌های تاریخی افغانستان پابرجاست.
سال های گذشته،سال‌های مطلوبی برای دروازه قلعه بُست نبود . با آنکه این اثر ارزشمند را از نظر اهمیت تاریخی با«بودای بامیان» همزمان می دانند،اماهیچ توجه ی برای بقای آن نشده است. 

دروازه قلعه بُست که سده ‌ها درمقابل حوادث پی‌هم و حمله‌های زیادی ایستادگی کرده‌، امروز به اسکلیتی تبدیل شده که بریک اتکای نوساخت تکیه داده شده‌ است.                                       درمرکز و شهرستان‌های هلمند ۸۰ ساحه باستانی و کاخ‌های تاریخی وجود دارد که بیشتر ازپنجاه در صد آن بدست طالبان تروریست است.

طوریکه همه می دانند.نیرو های امریکایی و انگلیسی از 19سال به اینسو در این استان پایگاهی نظامی دارند.حتا نخواستند که امنیت همین استان را بگیرند.

بخشی ازاین آبده تاریخی اکنون به دلیل،توفان‌های طبیعی و آب‌خیزی دریای هلمند،بی‌توجهی دولت وجنگ‌های تحمیلی برهلمند،تخریب شده است.درصورتی که وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان به آن توجه نکند، بدون شک در آینده‌ی نزدیک شاهد نابودی این جاذبه گردشگری خواهیم بود. 
برخی از هلمندیان، این دروازه باستانی را بنام ماه هلمند یاد می کنند،آنها گفته اند اگرماه ما تخریب شود شب های هلمند دیگر ماه نخواهد داشت.