ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

«
»

تقابل جهان با آمریکا در مونیخ

پنجاه و پنجمین دوره کنفرانس امنیتی مونیخ درحالی دبروز یکشنبه درهتل بایریشرهوف این شهر به کار خود پایان داد که فضای کلی این کنفرانس تحت تاثیر مخالفت آشکار همه با سیاست خارجی آمریکا و دولت ترامپ قرار داشت.

کنفرانس امنیتی مونیخ که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین نشست برای رایزنی درباره بحران‌های سیاسی و نظامی جهان و چاره‌جویی برای آنها است، امسال در شرایطی آغاز به‌کار کرد که به نوشته روزنامه‌های آلمانی بیش از90سازمان غیردولتی پیشاپیش اعلام کرده بودند که علیه آن دست به تظاهرات خواهند زد.
پنجاه و پنجمین دوره کنفرانس امنیتی مونیخ که با شرکت بیش از 600تن از تصمیم سازان بین المللی از عرصه های مختلف سیاسی، تجاری و جامعه مدنی از روز جمعه آغاز شده بود، روز یکشنبه سومین و آخرین روز خود را با بحث درباره بحران های کنونی و چالش های امنیتی آینده به پایان برد.
درنشست امسال کنفرانس امنیتی مونیخ پیرامون موضوع‌های بی‌شماری رایزنی شد. مناسبات فرا آتلانتیکی، سهم کشورها در هزینه‌های ناتو، سرنوشت پیمان منع گسترش موشک‌های مجهزبه کلاهک‌های هسته‌ای میان آمریکا و روسیه، تبدیل چین به قدرت جهانی، تشدید بحران در مناسبات روسیه و اروپا، ایران، افغانستان و برخی دیگر از موضوعات منطقه خاورمیانه مهم‌ترین آنها بودند.
کنفرانس دفاعی و امنیتی مونیخ ازسال 1963میلادی تاکنون هرسال دراین شهرآلمان برگزار شده و هدف کنفرانس، گفت وگوی مسؤولان و رؤسای سیاسی، اقتصادی، علمی و نظامی سراسر جهان درباره حفظ صلح و برقراری امنیت است.
در دستورکارکنفرانس 2019که درهتل بایریشرهوف مونیخ برگزار شد، بحث‌هایی مانند آینده اتحادیه اروپا، تجارت وامنیت بین‌المللی کنترل تسلیحات ، تاثیرات کشمکش قدرت میان آمریکا،چین و روسیه هم دیده می‌شود.
شعار این کنفرانس «صلح از طریق مذاکره» عنوان شده بود اما اساسا مباحث مطرح شده به ویژه از سوی آمریکا و تنش های موجود در آن نشان داد، داشتن انتظار چنین کارکردی از این کنفرانس، انتظار بیهوده ای بود.
‘ولفگانگ ایشینگر’ رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ در سخنرانی افتتاحیه کنفرانس گفت:کل نظم لیبرال جهانی درحال از هم گسستن است. ما در حال تجربه تغییراتی دوره‌ای هستیم و درحال ورود به عصر سیاسی جدیدی هستیم که درحال ظهور است.
بسیاری از شرکت کنندگان در این کنفرانس که از رهبران و تصمیم گیران کشورهای مختلف جهان بودند، درهمان ابتدا به سیاست خارجی دولت ترامپ تاختند.به طور مشخص سخنرانی های انجام گرفته در این کنفرانس نشان می داد که اروپایی ها به ویژه آلمان اساسا دل پری از آمریکا دست کم در دوره «دونالد ترامپ» دارند و حاضر نیستند از مواضع خود در برابر واشنگتن کوتاه بیایند.
از مصاحبه ای که «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان در آستانه برگزاری این کنفرانس کرد تا سخنان «اورسولا فون درلاین» وزیر دفاع و «آنگلا مرکل» با موضوع سهم اعضای ناتو در تامین هزینه های این پیمان نظامی، تهدید نظامی روسیه و تهدید احتمالی ایران همگی از وجود اختلاف سلیقه عمیق بین دو سوی آتلانتیک حکایت داشت.
از منظر اروپایی ها، تغییر چشمگیر در سیاست خارجی آمریکا در دوران رهبری ترامپ باعث تغییراتی در روند تحولات جهان شده است. در نشست امسال یکی از موضوعات محوری خروج آمریکا از منطقه و مبارزه با داعش بود.
نقطه کلیدی کنفرانس این دوره را می توان تلاش آمریکا برای متقاعد کردن اروپایی ها در خروج از برجام دانست؛ تلاشی که به اذعان کارشناسان بار دیگر بی نتیجه ماند.
تأکید اروپا بر حفظ برجام در حالی بود که وزیر امور خارجه ایران و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در حاشیه نشست مونیخ و در دیدار با یکدیگر بر لزوم حفظ برجام و تحقق منافع ایران در چارچوب این توافق تأکید کردند.
هرچند در مونیخ شکاف ایجاد شده بین آمریکا و اروپا در مورد مسائل مهم بین المللی بیشتر نمایان شد،اما می توان اثبات حقانیت ایران را دستاورد بزرگ این رویداد امنیتی دانست.
صحنه جنجالی کنفرانس مونیخ زمانی رخ داد که ‘مایک پنس’ معاون رییس جمهوری آمریکا در سخنرانی خود تلاش کرد تا در میانه سخنرانی با سکوت، حاضرین را به تشویق دونالد ترامپ وادار کند که با سکوت معنادار مقام های شرکت کننده درکنفرانس روبه رو شد.
درک معنایی و ترجمان زبان بدن بسیاری از مقام های سیاسی و امنیتی در مونیخ نشانگرتضادهای شدید اهدافی، اعلانی و اعمالی نشان می دهد که تقابل و رویارویی همه علیه دولت ترامپ انعکاس دهنده مناسبات و فضای بین المللی است.
اما شاید بتوان گفت که نقطه اوج کنفرانس زمانی شکل گرفت که’محمدجواد ظریف’ وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در سخنرانی خود، سیاست های دولت آمریکا در خروج از برجام و فشار بر اروپا برای نقض تعهدات ذیل قطعنامه شورای امنیت را به شدت مورد انتقاد قرار داد.
پنجاه وپنجمین کنفرانس امنیتی مونیخ در حالی دیروز(یکشنبه) به پایان رسید این دوره به اذعان کارشناسان و گزارش رسانه ها یکی از پراختلاف ترین و چالش برانگیزترین دوره ها در تاریخ برگزاری آن بوده است.
سیاست خارجی دولت ترامپ با افزایش تنش ها به معضلات و مشکلات جهانی، تنش ها و چالش های بیشتری را برای جهان به ارمغان آورده است؛ این تنش ها و شکاف ها، ازروابط فرا آتلانتیک، ناتو، برجام و مناسبات اروپایی گرفته تا جنگ تجاری با اروپا و چین و خروج از توافق های بین المللی، همه مقصری جز آمریکا و دولت ترامپ نداشته است. جهان باوجود آمریکا و ترامپ مکان خطرناکتری برای زندگی خواهد بود.