نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«
»

تر ګواښ لاندې کنړ او د حکومت مرګونی سکوت

د کنړ ستراتيژيک او اقتصادي اهميت او د پاکستاني بريدونو موخې

په داسې حال کې چې پاکستاني ځواکونو په تېرو څو کلونو کې د کونړ ولایت پر سرحدي ولسوالیو په زرګونو توغندي ورولي او له کبله یې په سلګونو ملکي وګړيو ته مرګ ژوبله اوښتې او همداراز په سلګونو کورنۍ د کورونو پرېښودو ته اړې شوې؛ په وروستيو کې راپورونه وايي چې پاکستاني څرخکو څو ورځې وړاندې په کونړ ولایت کې څو سیمې بمباري کړې. د کونړ اوسېدونکي او د دانګام ولسوال وايي چې پاکستاني الوتکو دوه ځلي دا ولسوالي بمباري کړه. بل پلو ويل کيږي چې پاکستاني ځانګړي ځواکونو او هليکوپترو د هرات ولايت په شينډنډ ولسوالۍ کې عمليات کړي دي. د کابل پوهنتون استاد فیض محمد ځلاند وايي چې دا خبر د ملي امنيت شورا هم تاييد کړې او ويلي يي دي، چې د پاکستان سپيشل فورس او هليکوپترې په شينډنډ کې تر عملياتو وروسته بيرته تللې دي.

دا لومړی ځل نه دی چې پاکستاني ځواکونه په کونړ ولايت توغنديز بريدونه کوي او يا يي الوتکې د افغانستان په خاوره کې بمباري کوي، او همداشان يوازې کنړ ولايت نه دی چې پاکستان په کې د افغانستان په خاوره تيری کوي؛ بلکه له دې وړاندې په لسګونو ځلو د ننګرهار په ګوشتې کې، د پکتيکا په انګور اډه کې، د هلمند په بهرامچه کې، د خوست په غلام خان کې او د کندهار په سپین بولدک کې د افغانستان خاورې ته په لسګونو کيلومتر وړاندې راغلی او آن دا چې په افغان خاوره يي پوځي تاسيسات هم جوړ کړي دي. خو له بده مرغه افغان حکومتونو يي پر وړاندې سکوت اختيار کړی دی. په ځانګړي توګه د اشرف غني او عبدالله تر منځ ګډ حکومت يي پر وړاندې د پټې خولې سياست غوره کړی دی.

په دې ليکنه کې يوازې په کونړ ولايت کې د پاکستان په تيري او تر شاه يي په پرتو موخو، د اوسني افغان حکومت په سکوت او د کنړ ولايت په ستراتيژيک اهميت خبرې کوو.

د کنړ ستراتيژيک او اقتصادي اهميت او د نا امنه کولو تر شاه يي د پاکستان موخه: کنړ د افغانستان یو غرنی ولایت دی، چې د هېواد په ختيځ کې موقعیت لري، او ختيځ ته يې ډېورنډ کرښه ده، چې هاخوا د مومندو او باجوړ ایجنسۍ پرتې دي او قبایلي مومند او سالارزي قومونه په کې ژوند کوي. ياد ولايت تقريباً ۱۸۰ کيلومتر له پاکستان سره ګډه پوله لري. لکه څرنګه چې د کنړ سوېل ته ننګرهار ولایت او لوېديځ ته يې لغمان ولایت موقعيت لري؛ نو په اسانۍ سره ترې ننګرهار او لغمان ولايتونه کنټرول کيدلای شي. نو د همداې ستراتيژيک اهميت له مخې پاکستان غواړي ياد ولايت نا امنه کړي، خلک يي پر حکومت بې باوره کړي څو اړ شي د پاکستان تذکرې واخلي. نو که د حکومت د سکوتي سياست په پايله کې خدای مکړه د پاکستان لاس ته پريوځي نو دا معنا يي دا ده چې ننګرهار او لغمان به په ډ‌يرې اسانۍ د پاکستان تر نفوذ لاندې راشي. کنړ ولايت په پوځي لحاظ ډير ستراتيژيک اهميت لري او پاکستان غواړي چې په هر قيمت او هر لاره وي د کنړ خلک وځپي، پر حکومت يي بې باوره کړي، د حکومت تر منځ يي واټن زيات شي او خلک اړ شي چې پاکستانی تابیعت ومني. پر يادې سيمې د بريدونو اصلي موخه همدا ده، چې پاکستان دغه سيمه له خلکو څخه تشه او خپل “جاسوسان او ترهګر ” پکې وروزي.

همداراز کنړ ولايت د هېواد په کچه اصلي د نښترو (چهارتراش) بې ساری ځنګلونه لري، پر دې سربېره د ښون (زیتون)، څېړۍ او نور ډول ډول د سون لرګيو ځنګلونه لري. په کونړ کې پر قدرتي ځنګلونو سربېره د پېچ درې په ولسوالۍ په ماڼوګي او چپه دره کې د قیمتي ډبرو  (بیروچ) کانونه ډېر زیات دي، هماشان په خاص کونړ او سرکاڼو ولسوالیو کې د (کرومایټ) کانونه دي، چې په قاچاقي توګه کندل کیږي او پاکستان ته قاچاق کيږي. بل پلو د کونړ د سيند اوبه دا مهال پاکستان ته ځي، خو که پر دې سيند بند جوړ شي، نو ډېرې اوبه به يې په افغانستان کې ولګول شي. دلته هم پاکستان د کونړ ولايت د ناامنه کولو په موخه پر دې ولايت توغندويي بريدونه کوي، تر څو د کونړ د سيند اوبه پرې بندې نه شي او ياد هيواد ته د قاچاق کيدونکو قيمتي ډبرو مخنيوی ونشي.

پايله: له تيرو څو کلونو راهيسې په افغانستان کې د پاکستان د لاسوهنو په ځانګړي توګه د افغانستان په ځمکنۍ بشپړتيا د تيري په مقابل کې هيڅ افغان دولت وړ او مناسب غبرګون نه دی ښودلی چې پايله يي د پاکستان زړورتيا شوه. د پاکستان په مقابل کې د افغان حکومتونو دسکوت ښه بيلګه د اشرف غني او عبدالله تر منځ د ګډ حکومت اوسنی د سکوت دريځ دی چې تر اوسه يي د پاکستان له لوري په افغان خاوره هر رنګه تيری يوازې رد کړی او په ځينو ځايونو کې يي تش غندلی دی او بس. دوی که د خپلې سياسي بقا په خطر سکوت اختياروي.

حل لار: د حل لار د حکومت په لاس نه بلکه د ولس په لاس کې ده. خلک بايد پاڅيږي او خپل حکومت اصلاح کړي.او ولس باید له خپلې خاوري په خپله دفاع وکړئ او لاس په کار شئ د پاکستان په وړاندې لا زیات نور سکوت زمونږ بقا په خطر کې اچوي . پاکستان عملآ پر افغانستان یرغل کړی او کوي.

لیکنه : خوشحال آصفي