به تو ای تندیس رزم و صلح
وداع من با سپه‌سالار من:
محمد عثمان نجیب
روح بلند تان شاد، استاد نامیرای من در غریبی بی وطنی.استاد، آمر و پدر معنوی من:قضاوت در باره ی شما را قاضی روز حاجات می‌کند که ان‌شاءالله سر افراز می باشید.
اربابان جعل و جهل هر چی می خواهند به کوه عظمت شما بکوبند فقط خود را شرم‌سار و افگار می کنند.
بدرود ای سالار قافله رسان از غرقاب به آفتاب.بدرود استادی که افتخار دارم آخرین مقام وداع با نظام سیاسی مان شما و آخرین مأمور خرد رتبه‌ی آن من در رکاب شما بودم که امانتی با سلامت یعنی کشور عزیز ما را آباد و آرام به دگری سپردیم چون تاریخ می خواست.
