اينكه امروز پاكستان آمده و با پروسه صلح افغانستان كمك ميكند و حتي طالبان را اخطار ميدهد كه اگر به ميز مزاكره حاضر نشوند از پاكستان اخراج خواهند شد. از خود دلائل بسيار دارد. قدرت مند شدن تندروان و خطر افتادن تاسیسات هسته ای پاکستان در دست اینها دال به خطر افتادن منافع خود این کشور از دست تندروی و بنیادگرایی است که یکی از آنها داشتن سلاح هسته ای پاکستان به حیث یک کشورغریب و مسلمان افراطگرا میباشد. جهان امروزی به این نتیجه رسیده اند که سلاح هسته ای پاکستان تحت هر شرایطی و از هر راه و روشی که امکان دارد باید از بین برود.
پاكستان امروزي در بازي هاي بزرگ و گيمهاي بزرگ دنيا با نهنگان بزرگ جهاني مانند امريكا و روسيه و …. دربحر هاي بزرگ شنا ميكند و دربعضي موارد از آنها باج ميگيرد و در سايه آنها قدم زده و خودرا شايد يكي از همان قدرت ها ميداند.
بخاطر حفظ بقا ،امنیت و خودیاری اش بازی های استخباراتی را بهانه قرارداده بالای كشور هاي بيچاره جنگ زده مانند افغانستان ظلم و به کشور های دیگر تحت همین نام تروریسم صادر ميكند و همه محیط ماحول اش را زهر آلود کرده است.
واما یک دیدگاه بسیار مهم و تغیر ناپذیر در غرب و شرق امروزی خصوصا نزدکشورهای قدرتمنددنیاوجود داردكه مسلمان نبايد به هيچ قيمتي سلاح اتومي یا هسته ای داشته باشد اگر کوشش کند که به این سلاح دسترسی پیداکند، به نام ها و طريقه هاي هاي مختلف بايد از بين برده شود. غرب و شرق هيچگاهي بالاي پاكستان باور ندارند و هيچگاهي به او پاكستان اجازه نخواهند داد كه به حيث يك كشور گويا اسلامي اتوم داشته باشد ، قدرتمند باشد تا بالاي كشور هاي ديگر فخر بفروشد و از جهان باج بگیرد.
داشتن اتوم و يا سلاح هسته ای پاكستان به حيث يك كشور تندرو اسلامي آخر چه كه در همين نزديكي ها به اصطلاح سرخور خوداش خواهد شد.
ترس اينكه سلاح اتومي پاكستان از طريق تندروان و بنيادگرايان به دست برادران داعشي شان بيفتد در اين روز ها بسيار بالا گرفته است و منطقه جنوبغرب آسيا شاهد يك تغير بزرگي در همين نزديكي ها خواهد بود.
هر چند پاکستان چندین بار ادعا کرده است که برنامه هسته ای اش محافظت شده است ولی کارشناسان و خصوصا غرب به این امر اطمینان ندارند. زیرا طالبان و دیگر گروه های تروریستی بارها به تاسیسات هسته ای پاکستان حمله کرده اند و نگرانی این میرود که در آینده بخش های از فناوری هسته ای پاکستان در اختیار عربستان و گروه های مختلف تروریستی بشمول داعش قرارگیرد.
دیدگا ه ها در مورد سلاح هسته ای پاکستان!
چرا پاکستان به سلاح هستهای نیاز دارد؟
در نگاه اول شاید سلاح هستهای در دست پاکستان عجیب به نظر برسد. زیر این کشور روابط نزدیکی با چین و آمریکا دارد. پاکستان به خاطر توازن قدرت با هند است که خود نیز کلاهک هستهای دارد (چون همسایه هند، چین نیز کلاهک هستهای دارند). هند از نظر وسعت زمین، جمعیت و قدرت اقتصادی، بسیار بالاتر از پاکستان است.
همچنین سلاح هستهای این اطمینان را به پاکستان میدهد که دیگر مانند سال ۱۹۷۱ میلادی تحقیر نخواهد شد. در سال ۱۹۷۱ میلادی، هند با حمله به پاکستان آن را شکست داده و این جنگ منجر به جدایی بنگلادش و استقلال آن از پاکستان شد.
بسیاری از حملات تروریستی توسط گروهکها در پاکستان انجام شده و کسی نمیتواند به پاکستان با داشتن سلاح هستهای حمله کند.
پاکستان در ابتدای استقلال خود، برنامه هستهای را شروع کرد اما بعد از حمله ۱۹۷۱ هند به این کشور، شروع به ساختن کلاهک هستهای کرد. هند نیز با انجام آزمایشات هستهای در سال ۱۹۷۴، هر گونه پیشنهاد برای ایجاد منطقه عاری از سلاح هستهای در جنوب آسیا را رد کرد. برنامه سلاح هستهای پاکستان در سال ۱۹۷۲ میلادی تحت فرماندهی نخست وزیر وقت، ذوالفقار علی بوتو شروع شد. او در جمله معروف خود گفته بود، اگر هند بمب هستهای بسازد، ما علف و برگ خواهیم خورد و گرسنگی خواهید کشید، اما به بمب دست خواهیم یافت. فقر پاکستان باعث شده بود که این کشور در ده ۶۰ میلادی برنامه هستهای خود را به ثمر نرساند.
برنامه هستهای پاکستان تحت رهبری دکتر عبدل قدیر خان شروع شد. او بین سالهای ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۵ میلادی در هلند تحقیقات هستهای انجام میداد. پس از اتمام تحقیقات با اسناد سری برای ساخت سانتریفیوژ اورانیوم به پاکستان برگشت.
گزارش وزارت خارجه آمریکا در سال ۱۹۸۳ میلادی نشان میدهد که چین به پاکستان در توسعه برنامه هستهای خود کمک کرده و حتی نقشههای کامل ساخت بمب را در اختیار این کشور قرار داده است. در سال ۱۹۸۴ پاکستان توانایی غنی سازی اورانیوم در سطح سلاح هستهای را داشت. اما پاکستان برنامه خود را در اواخر دهه ۸۰ میلادی به دلیل فشار آمریکا و ترس از حمله اسرائیل و هند به حالت تعلیق درآورد. طی این سالها پاکستان به توسعه برنامه هستهای خود پرداخت و در نهایت در سال ۱۹۹۸ پاکستان در پاسخ به آزمایش هستهای هند، خود نیز آزمایش هستهای انجام داد.
توانایی امروزه پاکستان
پاکستان امروزه ۱۲۰ کلاهک هستهای دارد؛ یعنی بیشتر از هند و رژیم صهیونیستی. این کشور اخیرا هشت زیردریایی دیزل برقی از چین خریداری کرده که توانایی مسلح شدن به موشکهای هستهای دارند.
پاکستان در حال حاضر توانایی هستهای زمینی و هوایی زیادی دارد. با توسعه موشک جدید پاکستان، شاهین سه با برد ۲۷۵۰ کیلومتر، این کشور میتواند تمام هند و اسرائیل را مورد اصابت قرار دهد. جنگندههای اف-۱۶ نیز میتوانند هند را بمباران هستهای کنند. موشکهای نصر پاکستان با برد ۶۰ کیلومتر میتوانند سلاح هستهای مناسبی برای میدان جنگ باشند.
برنامه هستهای پاکستان نه تنها جنوب آسیا را بیثبات کرده بلکه منطقه جنوب غرب آسیا را نیز خطرناکتر کرده است. هیچ ضمانتی وجود ندارد که عربستان سعودی با کمک پاکستان در حال دستیابی به سلاح هستهای نباشد. به گزارش وال استریت ژورنال، عربستان سعودی انتظار دارد پاکستان هر جا که نیاز بود، به این کشور کمک هستهای کند.
رقابت هستهای در جنوب آسیا وارد فاز خطرناکی شده است. پاکستان بزرگترین نگرانی منطقه است. دولت چند پاره پاکستان تهدید بزرگتری برای منطقه است تا ایران. زیرا هیچ ضمانتی وجود ندارد که ادوات هستهای در اختیار چه کسی قرار میگیرد. حداقل برنامه هستهای ایران به شدت کنترل شده و روند علمی دارد.
ذخائر هستهای پاکستان به شدت در حال افزایش بوده و میتواند در دهه آینده سه برابر شده و از چین، انگلیس و فرانسه نیز جلو بزند. در حالی که پاکستان کشوری فقیر و بیثبات است. احتمال دارد که در آینده از سلاح هستهای آن سوءاستفاده شود. تمام اینها باعث میشود که پاکستان تبدیل کشوری عادی نشده و دولت با گمراهی مردم خود و تغییر توجه آنها به تهدید هند، به توسعه برنامه هستهای خود بپردازد.
به نظر نمیرسد که رفتار پاکستان تغییر کند، چون از تروریستان علیه هند حمایت میکند و نگران پاسخ نظامی نیست. توسعه برنامه هستهای آن نیز به بیثباتی در جنوب آسیا میافزاید. تنها مشوق برای تغییر آن، تغییر ایدئولوژیک پاکستان است. برنامه هستهای پاکستان آینده خوبی را برای جنوب آسیا رقم نمیزند.
رامین احمدیار
Hodana.Ir
ttps://en.wikipedia.org/